< Salmenes 6 >
1 Til songmeisteren, med strengleik, etter Sjeminit; ein salme av David. Herre, refs meg ikkje i din vreide og tukta meg ikkje i din harm!
ヱホバよねがはくは忿恚をもて我をせめ烈しき怒をもて我をこらしめたまふなかれ
2 Ver meg nådig, Herre, for eg er burtvisna! Læk meg, Herre, for mine bein er skjelvande.
ヱホバよわれを憐みたまへ われ萎みおとろふなり ヱホバよ我を醫したまへ わが骨わななきふるふ
3 Og mi sjæl er storleg skjelvrædd. Og du, Herre, kor lenge?
わが霊魂さへも甚くふるひわななく ヱホバよかくて幾何時をへたまふや
4 Vend deg um att, Herre, fri ut mi sjæl, frels meg for di miskunn skuld!
ヱホバよ歸りたまへ わがたましひを救ひたまへ なんぢの仁慈の故をもて我をたすけたまへ
5 For i dauden er det ikkje minne um deg; kven vil prisa deg i helheimen? (Sheol )
そは死にありては汝をおもひいづることなし 陰府にありては誰かなんぢに感謝せん (Sheol )
6 Eg er trøytt av mine sukkar; eg bløyter mi seng kvar natt, med mine tåror væter eg mitt lægje.
われ歎息にてつかれたり 我よなよな床をただよはせ涙をもてわが衾をひたせり
7 Mitt auga er upptært av hugverk; det er gamalt vorte for alle deira skuld som trengjer meg.
わが目うれへによりておとろへ もろもろの仇ゆゑに老ぬ
8 Vik ifrå meg, alle de som gjer urett! For Herren hev høyrt mitt gråtmål.
なんぢら邪曲をおこなふ者ことごとく我をはなれよ ヱホバはわが泣こゑをききたまひたり
9 Herren hev høyrt mi audmjuke påkalling, Herren, tek imot mi bøn.
ヱホバわが懇求をききたまへり ヱホバわが祈をうけたまはん
10 Alle mine fiendar skal verta skjemde og storleg forfærde; dei skal venda attende, verta skjemde i ein augneblink.
わがもろもろの仇ははぢて大におぢまどひ あわただしく恥てしりぞきぬ