Salmenes 58

1 Til songmeisteren; «tyn ikkje»; av David, ein miktam. Tru de verkeleg med dykkar målløysa talar det som er rettferd? Og dømer de rett, de menneskjeborn?

Zborovođi. Po napjevu “Ne pogubi!” Davidov. Miktam. Zar doista krojite pravdu, vi moćni, zar sudite pravo, sinovi ljudski?

2 Nei, i hjarta lagar de til misgjerningar, i landet veg de ut vald som kjem frå dykkar hender.

Ne, već bezakonje smišljeno činite, po zemlji vam ruke dijele nepravde.

3 Dei ugudlege gjeng på avveg alt frå morsfang, ljugarane fer vilt alt frå morsliv.

Na krivu su putu bezbošci od krila majčina, na krivu su putu lašci od utrobe.

4 Eiter hev dei som orme-eiter, dei er som ein dauv orm, som dytter øyra til,

U njima je otrov kao u zmije, kao u ljutice što uši začepljuje

5 so han ikkje høyrer på røysti åt tauvrekallen, han som vel kann trolla.

da glas čarobnjakov ne čuje ni glas bajača vješta bajanju.

6 Gud, slå inn tennerne i munnen deira, Herre, støyt sund jakslarne på dei unge løvor!

O Bože, polomi im zube u ustima; razbij, o Jahve, čeljusti lavićima!

7 Lat deim kverva som burtrennande vatn! Legg nokon sine piler i bogen, so lat deim vera som utan odd!

K'o vode što hitro otječu neka se razliju, k'o zgažena trava neka se osuše.

8 Lat deim vera som ein snigel, som løyser seg upp medan han gjeng, og liksom ei kvinna sitt ufullborne foster som ikkje hev set soli.

Nek' budu k'o puž koji se pužuć' rastoči, k'o pometnut plot nek' sunca ne vide.

9 Fyrr dykkar grytor fær kjenna klungerriset, skal han blåsa det burt, både det friske og det som brenn.

Prije nego vam kotlovi trnje osjete, dok je zeleno, neka ga vihor odnese.

10 Den rettferdige skal gleda seg, av di han ser hemn; han skal två sine føter i blodet av den ugudlege.

Radostan će biti pravednik kad ugleda odmazdu, noge će prati u krvi zlotvora.

11 Og folk skal segja: «Det finst då frukt for den rettferdige; der er då ein Gud som dømer på jordi.»

I reći će ljudi: “Pravednik plod svoj ima! Još ima Boga da sudi na zemlji!”