Salmenes 57
1 Til songmeisteren, etter «tyn ikkje»; av David, ein miktam, då han flydde for Saul inn i helleren. Ver meg nådig, Gud, ver meg nådig! For til deg flyr mi sjæl, og i skuggen av dine vengjer søkjer eg livd, til dess ulukka gjeng yver.
我をあはれみたまへ神よわれをあはれみたまへ わが霊魂はなんぢを避所とす われ禍害のすぎさるまではなんぢの翼のかげを避所とせん
2 Eg ropar til Gud, den Høgste, til den Gud som fullfører sitt verk for meg.
我はいとたかき神によばはん わがために百事をなしをへたまふ神によばはん
3 Han vil senda frå himmelen og hjelpa meg, når han som vil sluka meg, spottar. (Sela) Gud vil senda si miskunn og sin truskap.
神はたすけを天よりおくりて我をのまんとする者のそしるときに我を救ひたまはん (セラ) 神はその憐憫その眞實をおくりたまはん
4 Mi sjæl er millom løvor, eg må liggja millom deim som spruter eld, millom menneskjeborn som til tenner hev spjot og piler, og til tunga eit kvast sverd.
わがたましひは群ゐる獅のなかにあり 火のごとくもゆる者 その歯は戈のごとく矢のごとくその舌はとき劍のごとき人の子のなかに我ふしぬ
5 Gud, syn deg høg yver himmelen, di æra yver heile jordi!
神よねがはくはみづからを天よりも高くしみさかえを全地のうへに擧たまへ
6 Dei set garn for mine stig, mi sjæl er nedbøygd; dei grev ei grav for meg, so fell dei midt i henne sjølve. (Sela)
かれらはわが足をとらへんとて網をまうく わが霊魂はうなたる かれらはわがまへに阱をほりたり而してみづからその中におちいれり (セラ)
7 Mitt hjarta er rolegt, Gud, mitt hjarta er rolegt, eg vil syngja og lovsyngja.
わが心さだまれり神よわがこころ定まれり われ謳ひまつらん頌まつらん
8 Vakna, mi æra! Vakna, harpa og cither! Eg vil vekkja morgonroden.
わが榮よさめよ 筝よ琴よさめよ われ黎明をよびさまさん
9 Eg vil prisa deg millom folki, Herre, eg vil lovsyngja deg millom folkeslagi.
主よわれもろもろの民のなかにてなんぢに感謝し もろもろの國のなかにて汝をほめうたはん
10 For di miskunn er stor til himmelen, og din truskap til dei høge skyer.
そは汝のあはれみは大にして天にまでいたり なんぢの眞實は雲にまでいたる
11 Gud, syn deg høg yver himmelen, di æra yver heile jordi!
神よねがはくは自からを天よりも高くし光榮をあまねく地のうへに擧たまへ
