Salmenes 55

1 Til songmeisteren, med strengleik; ein song til lærdom av David. Gud, vend øyra til mi bøn, og løyn deg ikkje for mi naudbeding!

Al la ĥorestro. Por kordaj instrumentoj. Instruo de David. Aŭskultu, ho Dio, mian preĝon, Kaj ne kaŝu Vin de mia petego.

2 Gjev gaum etter meg og svara meg! Eg er uroleg med mine sorgfyllte tankar, og eg må stynja

Atentu min, kaj respondu al mi; Mi ĝemas en mia malĝojo, kaj mi ploregas,

3 for rop frå fienden, for trykk frå den ugudlege. For dei velter vondt yver meg, og i vreide forfylgjer dei meg.

Pro la kriado de la malamiko, Pro la premado de la malbonulo, Ĉar ili preparas kontraŭ mi malicon Kaj kolere min malamas.

4 Mitt hjarta skjelv i meg, og daudens fæle hev falle på meg.

Mia koro tremas en mi; Kaj teruroj de morto min atakis;

5 Otte og skjelving kjem yver meg og rædsla legg seg på meg.

Timo kaj tremo venis sur min, Kaj konsternego min kovris.

6 Og eg segjer: «Å, hadde eg vengjer som duva, då skulde eg fljuga burt og finna ein bustad.

Kaj mi diris: Ho, se mi havus flugilojn kiel kolombo! Mi forflugus kaj mi ie ekloĝus;

7 Sjå, eg vilde fly langt burt, eg vilde finna herbyrge i øydemarki. (Sela)

Malproksimen mi foriĝus, Mi ekloĝus en dezerto. (Sela)

8 Eg vilde skunda meg i livd for den føykjande vinden, for stormen.»

Mi rapidus al rifuĝejo For de ventego kaj fulmotondro.

9 Sluk deim, Herre, kløyv deira tungemål! For eg ser vald og kiv i byen.

Pereigu, ho mia Sinjoro, disigu ilian langon; Ĉar mi vidas rabadon kaj malpacon en la urbo.

10 Dag og natt renner dei kringum honom på murarne, ugjerd og møda er midt i honom.

Tage kaj nokte ili ĉirkaŭas ĝiajn murojn; Kaj malbonfaroj estas interne de ĝi;

11 Tjon er midt i honom, og ikkje vik frå gatorne vald og svik.

Pereigemo estas interne de ĝi, Kaj trompo kaj falso ne forlasas ĝian straton.

12 For ikkje min fiende er det som hæder meg - det kunde eg tola; ikkje min uven er det som briskar seg mot meg - då kunde eg gøyma meg for honom.

Ne malamiko min ja insultas — mi tion tolerus; Ne mia malamanto tenas sin grande kontraŭ mi — mi kaŝus min de li;

13 Men du er det, du som var min likemann, min ven, min kjenning, -

Sed vi, kiu estas tia sama homo, kiel mi, Mia amiko, mia kamarado,

14 me som hadde huglegt samråd med kvarandre, som gjekk til Guds hus med den glade hop.

Vi, kun kiu ni kune intime paroladis, Iradis en la domon de Dio en la homamaso.

15 Lat dauden koma brått på deim! Lat deim fara ned til helheimen livande! For vondskap råder i deira bustad og i deira hjarta. (Sheol h7585)

La morto ilin kaptu, Ili iru vivaj en Ŝeolon; Ĉar malbonagado estas en iliaj loĝejoj, en ilia mezo. (Sheol h7585)

16 Eg vil ropa til Gud, og Herren skal frelsa meg.

Mi vokas al Dio, Kaj la Eternulo min savos.

17 Kveld og morgon og middag vil eg klaga og sukka, so vil han høyra mi røyst.

Vespere kaj matene kaj tagmeze mi plendas kaj ĝemas; Kaj Li aŭskultas mian voĉon.

18 Han løyser ut mi sjæl frå strid mot meg og gjev meg fred, for mange er dei mot meg.

Li liberigis pace mian animon de atako kontraŭ mi, Kiam ili grandanombre estis kontraŭ mi.

19 Gud skal høyra og svara deim - han sit frå fordoms tid, (sela) deim som ikkje vil verta annarleis og som ikkje ottast Gud.

Dio aŭskultos, kaj Li humiligos ilin, La vivanto de eterne; (Sela) Ĉar ili ne ŝanĝiĝas Kaj ili ne timas Dion.

20 Han legg hand på folk som held fred med honom, han bryt si pakt.

Li metis sian manon sur siajn amikojn, Li rompis sian interligon;

21 Ordi frå hans munn er håle som smør, men hans hjarta er fullt av strid. Hans ord er mjukare enn olje, og dei er då utdregne sverd.

Pli glata ol butero estas lia buŝo, Sed milito estas en lia koro; Liaj vortoj estas pli delikataj ol oleo, Sed ili estas nudigitaj glavoj.

22 Kasta byrdi di på Herren, og han skal halda deg uppe! han skal ikkje i all æva lata den rettferdige verta rikka.

Metu vian ŝarĝon sur la Eternulon, Kaj Li vin subtenos; Neniam Li lasos fali piulon.

23 Men du, Gud, skal støyta deim ned i den djupe grav; blodgiruge og falske menner skal ikkje nå til helvti av si livetid; men eg set mi lit til deg.

Vi, ho Dio, malsuprenigos ilin en la foson de pereo; La homoj de sango kaj falso ne atingos la duonon de siaj tagoj; Sed mi fidas Vin.