Salmenes 51
1 Til songmeisteren; ein salme av David, då profeten Natan kom til honom, etter han hadde gjenge inn til Batseba. Gud, ver meg nådig etter di miskunn! Sletta ut mine brot etter din store godhug!
Смилуј се на ме, Боже, по милости својој, и по великој доброти својој очисти безакоње моје.
2 Två meg vel rein frå mi skuld, og reinsa meg frå mi synd!
Опери ме добро од безакоња мог, и од греха мог очисти ме.
3 For mine misgjerningar kjenner eg, og mi synd er alltid framfyre meg.
Јер ја знам преступе своје, и грех је мој једнако преда мном.
4 Mot deg einast hev eg synda og gjort det som vondt er i dine augo, so du må vera rettferdig når du talar, vera rein når du dømer.
Самоме Теби згреших, и на Твоје очи зло учиних, а Ти си праведан у речима својим и чист у суду свом.
5 Sjå, eg er fødd i misgjerning, og mor mi hev avla meg i synd.
Гле, у безакоњу родих се, и у греху затрудне мати моја мном.
6 Sjå, du hev lyst til sanning i innarste; so lær meg då visdom i hjartans løynrom!
Гле, истину љубиш у срцу, и изнутра јављаш ми мудрост.
7 Reinsa meg frå synd med isop, so eg vert rein! Två meg, so eg vert kvitare enn snø!
Покропи ме исопом, и очистићу се; умиј ме, и бићу бељи од снега.
8 Lat meg høyra fagnad og gleda, lat dei bein fagna seg som du hev slege sund!
Дај ми да слушам радост и весеље, да се прену кости које си потро.
9 Løyn di åsyn for mine synder, og sletta ut alle mine misgjerningar!
Одврати лице своје од греха мојих, и сва безакоња моја очисти.
10 Gud, skap i meg eit reint hjarta, og gjev meg ei ny, stødug ånd inni meg!
Учини ми, Боже, чисто срце, и дух прав понови у мени.
11 Kasta meg ikkje burt frå di åsyn, og tak ikkje din heilage ande frå meg!
Немој ме одвргнути од лица свог, и Светог Духа свог немој узети од мене.
12 Gjev meg atter fagnaden av di frelsa, og haldt meg uppe med ei viljug ånd!
Врати ми радост спасења свог, и дух владалачки нека ме поткрепи.
13 So vil eg læra lovbrjotarar dine vegar, og syndarar skal venda um til deg.
Научићу безаконике путевима Твојим, и грешници к Теби ће се обратити.
14 Gud, fria meg frå blodskuld, Gud, mine frelsar! So skal mi tunga fagna seg høgt yver di rettferd.
Избави ме од крви, Боже, Боже, Спаситељу мој, и језик ће мој гласити правду Твоју.
15 Herre, lat upp mine lippor! So skal min munn forkynna din pris.
Господе! Отвори уста моја, и она ће казати хвалу Твоју.
16 For du hev ikkje lyst til slagtoffer - elles skulde eg gjeva deg det; i brennoffer hev du ikkje hugnad.
Јер жртву нећеш: ја бих је принео; за жртве паљенице не мариш.
17 Offer for Gud er ei sundbroti ånd; eit sundbrote og knust hjarta vil du, Gud, ikkje forsmå.
Жртва је Богу дух скрушен, срце скрушено и поништено не одбацујеш, Боже.
18 Gjer vel imot Sion etter din nåde, bygg murarne åt Jerusalem!
По доброти својој, Господе, чини добро Сиону, подигни зидове јерусалимске.
19 Då skal du hava hugnad i rettferds offer, i brennoffer og heiloffer; då skal dei ofra uksar på ditt altar.
Онда ће Ти бити миле жртве правде, приноси и жртве паљенице; онда ће метати на жртвеник Твој теоце.
