Salmenes 51

1 Til songmeisteren; ein salme av David, då profeten Natan kom til honom, etter han hadde gjenge inn til Batseba. Gud, ver meg nådig etter di miskunn! Sletta ut mine brot etter din store godhug!

Ho an’ ny mpiventy hira. Salamo nataon’ i Davida, fony Natana mpaminany nankao aminy rehefa naka an’ i Batseba izy. Mamindrà fo amiko, Andriamanitra ô, araka ny fahasoavanao; araka ny haben’ ny fiantranao vonoy ny fahadisoako.

2 Två meg vel rein frå mi skuld, og reinsa meg frå mi synd!

Sasao madio aho mba ho afa-keloka, ary diovy aho mba ho afa-pahotana.

3 For mine misgjerningar kjenner eg, og mi synd er alltid framfyre meg.

Fa tsaroako ny fahadisoako, ary eo anatrehako mandrakariva ny fahotako.

4 Mot deg einast hev eg synda og gjort det som vondt er i dine augo, so du må vera rettferdig når du talar, vera rein når du dømer.

Taminao dia taminao ihany no nanotako, ary izay ratsy eo imasonao no efa nataoko, mba ho marina Hianao, raha miteny, ary tsy hanan-tsiny Hianao, raha mitsara.

5 Sjå, eg er fødd i misgjerning, og mor mi hev avla meg i synd.

Indro, tamin’ ny heloka no niterahana ahy, ary tamin’ ny fahotana no torontoronina ahy ny reniko.

6 Sjå, du hev lyst til sanning i innarste; so lær meg då visdom i hjartans løynrom!

Indro, fahamarinana ao am-po no sitrakao; ary fahendrena ao amin’ ny miafina no ampahafantarinao ahy.

7 Reinsa meg frå synd med isop, so eg vert rein! Två meg, so eg vert kvitare enn snø!

Diovy hysopa aho ho afa-pahotana, dia hadio; sasao aho, dia ho fotsy mangatsakatsaka.

8 Lat meg høyra fagnad og gleda, lat dei bein fagna seg som du hev slege sund!

Ampandreneso fifaliana sy faharavoravoana aho, hifalian’ ny taolana izay voavakivakinao.

9 Løyn di åsyn for mine synder, og sletta ut alle mine misgjerningar!

Afeno ny tavanao ny fahotako ary vonoy ny heloko rehetra.

10 Gud, skap i meg eit reint hjarta, og gjev meg ei ny, stødug ånd inni meg!

Amorony fo madio aho, Andriamanitra ô; ary havaozy hiorina marina ny fanahiko ato anatiko.

11 Kasta meg ikkje burt frå di åsyn, og tak ikkje din heilage ande frå meg!

Aza manary ahy hiala eo anatrehanao; ary aza manaisotra ny Fanahinao Masìna amiko.

12 Gjev meg atter fagnaden av di frelsa, og haldt meg uppe med ei viljug ånd!

Ampodio amiko ny fifaliana amin’ ny famonjenao; ary tohàny fanahy mazoto aho.

13 So vil eg læra lovbrjotarar dine vegar, og syndarar skal venda um til deg.

Dia hampianatra ny olon-diso ny lalanao aho; ary ny mpanota hampiverenina aminao.

14 Gud, fria meg frå blodskuld, Gud, mine frelsar! So skal mi tunga fagna seg høgt yver di rettferd.

Vonjeo ho afaka amin’ ny valin-drà aho, Andriamanitra ô, Andriamanitry ny famonjena ahy; hihoby ny fahamarinanao ny vavako.

15 Herre, lat upp mine lippor! So skal min munn forkynna din pris.

Tompo ô, sokafy ny molotro, dia hanambara ny fiderana Anao ny vavako.

16 For du hev ikkje lyst til slagtoffer - elles skulde eg gjeva deg det; i brennoffer hev du ikkje hugnad.

Fa tsy fanatitra no sitrakao; raha izany dia nomeko ihany; ny fanatitra dorana tsy mahafaly Anao.

17 Offer for Gud er ei sundbroti ånd; eit sundbrote og knust hjarta vil du, Gud, ikkje forsmå.

Ny fanatitra ho an’ Andriamanitra dia fanahy torotoro; ny fo torotoro sy mangorakoraka, Andriamanitra ô, tsy mba ataonao tsinontsinona.

18 Gjer vel imot Sion etter din nåde, bygg murarne åt Jerusalem!

Manaova soa amin’ i Ziona araka ny fahasoavanao; ataovy ny mandan’ i Jerosalema.

19 Då skal du hava hugnad i rettferds offer, i brennoffer og heiloffer; då skal dei ofra uksar på ditt altar.

Dia ho sitrakao ny fanati-pahamarinana sy ny fanatitra dorana ary ny fanatitra levonina amin’ ny afo; dia hanatitra vantotr’ ombilahy eo amin’ ny alitaranao ny olona.