Salmenes 51

1 Til songmeisteren; ein salme av David, då profeten Natan kom til honom, etter han hadde gjenge inn til Batseba. Gud, ver meg nådig etter di miskunn! Sletta ut mine brot etter din store godhug!

To the Overseer. — A Psalm of David, in the coming in unto him of Nathan the prophet, when he hath gone in unto Bath-Sheba. Favour me, O God, according to Thy kindness, According to the abundance of Thy mercies, Blot out my transgressions.

2 Två meg vel rein frå mi skuld, og reinsa meg frå mi synd!

Thoroughly wash me from mine iniquity, And from my sin cleanse me,

3 For mine misgjerningar kjenner eg, og mi synd er alltid framfyre meg.

For my transgressions I do know, And my sin [is] before me continually.

4 Mot deg einast hev eg synda og gjort det som vondt er i dine augo, so du må vera rettferdig når du talar, vera rein når du dømer.

Against Thee, Thee only, I have sinned, And done the evil thing in Thine eyes, So that Thou art righteous in Thy words, Thou art pure in Thy judging.

5 Sjå, eg er fødd i misgjerning, og mor mi hev avla meg i synd.

Lo, in iniquity I have been brought forth, And in sin doth my mother conceive me.

6 Sjå, du hev lyst til sanning i innarste; so lær meg då visdom i hjartans løynrom!

Lo, truth Thou hast desired in the inward parts, And in the hidden part Wisdom Thou causest me to know.

7 Reinsa meg frå synd med isop, so eg vert rein! Två meg, so eg vert kvitare enn snø!

Thou cleansest me with hyssop and I am clean, Washest me, and than snow I am whiter.

8 Lat meg høyra fagnad og gleda, lat dei bein fagna seg som du hev slege sund!

Thou causest me to hear joy and gladness, Thou makest joyful bones Thou hast bruised.

9 Løyn di åsyn for mine synder, og sletta ut alle mine misgjerningar!

Hide Thy face from my sin. And all mine iniquities blot out.

10 Gud, skap i meg eit reint hjarta, og gjev meg ei ny, stødug ånd inni meg!

A clean heart prepare for me, O God, And a right spirit renew within me.

11 Kasta meg ikkje burt frå di åsyn, og tak ikkje din heilage ande frå meg!

Cast me not forth from Thy presence, And Thy Holy Spirit take not from me.

12 Gjev meg atter fagnaden av di frelsa, og haldt meg uppe med ei viljug ånd!

Restore to me the joy of Thy salvation, And a willing spirit doth sustain me.

13 So vil eg læra lovbrjotarar dine vegar, og syndarar skal venda um til deg.

I teach transgressors Thy ways, And sinners unto Thee do return.

14 Gud, fria meg frå blodskuld, Gud, mine frelsar! So skal mi tunga fagna seg høgt yver di rettferd.

Deliver me from blood, O God, God of my salvation, My tongue singeth of Thy righteousness.

15 Herre, lat upp mine lippor! So skal min munn forkynna din pris.

O Lord, my lips thou dost open, And my mouth declareth Thy praise.

16 For du hev ikkje lyst til slagtoffer - elles skulde eg gjeva deg det; i brennoffer hev du ikkje hugnad.

For Thou desirest not sacrifice, or I give [it], Burnt-offering Thou acceptest not.

17 Offer for Gud er ei sundbroti ånd; eit sundbrote og knust hjarta vil du, Gud, ikkje forsmå.

The sacrifices of God [are] a broken spirit, A heart broken and bruised, O God, Thou dost not despise.

18 Gjer vel imot Sion etter din nåde, bygg murarne åt Jerusalem!

Do good in Thy good pleasure with Zion, Thou dost build the walls of Jerusalem.

19 Då skal du hava hugnad i rettferds offer, i brennoffer og heiloffer; då skal dei ofra uksar på ditt altar.

Then Thou desirest sacrifices of righteousness, Burnt-offering, and whole burnt-offering, Then they offer bullocks on thine altar!