Salmenes 50
1 Ein salme av Asaf. Gud, Gud Herren talar og kallar på jordi frå solekoma til soleglad.
Psalm Asafa. Bóg nad bogami, PAN, przemówił i wezwał ziemię od wschodu słońca aż do jego zachodu.
2 Frå Sion, fagerleiks kruna, strålar Gud fram.
Z Syjonu, doskonałego piękna, zajaśniał Bóg.
3 Vår Gud kjem og skal ikkje tegja. For hans åsyn gjeng etande eld, og ikring honom stormar det sterkt.
Nasz Bóg przyjdzie i nie będzie milczał; ogień będzie trawił przed nim, a wokół niego powstanie potężna burza.
4 Han kallar på himmelen ovantil og på jordi til å døma sitt folk.
Wezwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądzić swój lud:
5 «Samla til meg mine trugne, som hev gjort pakt med meg um offer!»
Zgromadźcie mi moich świętych, którzy zawarli ze mną przymierze przez ofiarę.
6 Og himlarne forkynner hans rettferd; for Gud er den som skal halda dom. (Sela)
Wtedy niebiosa ogłoszą jego sprawiedliwość, bo sam Bóg [jest] sędzią. (Sela)
7 «Høyr, mitt folk, eg vil tala; Israel, eg vil vitna imot deg; Gud, din Gud er eg.
Słuchaj, mój ludu, a będę mówił; słuchaj, Izraelu, a będę świadczył przeciw tobie: Ja [jestem] Bogiem, twoim Bogiem.
8 Ikkje for dine offer vil eg lasta deg; dine brennoffer er alltid framfyre meg.
Nie będę cię ganił za twoje ofiary ani za twoje całopalenia, które są zawsze przede mną.
9 Eg vil ikkje taka uksar frå ditt hus eller bukkar frå dine grindar.
Nie przyjmę cielca z twojego domu ani kozłów z twoich zagród.
10 For meg høyrer alle dyr i skogen til, fe på fjelli i tusundtal.
Do mnie bowiem należy wszelkie zwierzę leśne i tysiące bydła na górach.
11 Eg kjenner alle fuglar på fjelli, og det som rører seg på marki, er meg for augo.
Znam wszelkie ptactwo górskie i moje są zwierzęta polne.
12 Um eg var hungrig, vilde eg ikkje segja det til deg; for meg høyrer jordriket til med alt det som fyller det.
Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, bo mój [jest] świat i wszystko, co go napełnia.
13 Skulde eg eta kjøt av stutar og drikka blod av bukkar?
Czyż będę jadł mięso wołów albo pił krew kozłów?
14 Ofra lov og takk til Gud og gjev den Høgste det du hev lova,
Ofiaruj Bogu dziękczynienie i spełnij swoje śluby wobec Najwyższego;
15 og kalla på meg den dag du er i naud, so vil eg frelsa deg ut, og du skal prisa meg.»
I wzywaj mnie w dniu utrapienia; wtedy cię wybawię, a [ty] mnie uwielbisz.
16 Men til den ugudlege segjer Gud: «Kva hev du med å fortelja um mine lover og taka mi pakt i din munn,
Lecz do niegodziwego Bóg mówi: Po co ogłaszasz moje prawa i masz na ustach moje przymierze;
17 etter di du hatar tukt og kastar mine ord attum deg?
Skoro nienawidzisz karności i rzucasz za siebie moje słowa?
18 Når du ser ein tjuv, er du gjerne med honom, og med horkarar er du i lag.
Gdy widzisz złodzieja, pochwalasz go, i zadajesz się z cudzołożnikami.
19 Din munn slepper du laus til vondt, og di tunga spinn i hop svik.
Pozwalasz swym ustom źle mówić, a twój język knuje podstępy.
20 Du sit og talar imot bror din, set ein skamflekk på son til mor di.
Siedzisz i mówisz przeciwko twemu bratu, obmawiasz syna swej matki.
21 Dette gjorde du, og eg tagde; so tenkte du eg var liksom du sjølv; men eg vil yvertyda deg og leggja det fram for deg.
To czyniłeś, a ja milczałem; sądziłeś, że jestem do ciebie podobny, [ale] będę cię napominał i postawię ci to przed oczy.
22 Gjev gaum etter dette, de som gløymer Gud, so eg ikkje skal riva burt, og ingen frelser.
Zrozumcie to teraz wy, którzy zapominacie o Bogu, bym [was] nie rozszarpał, a nie byłoby [nikogo], kto [by] was ocalił.
23 Den som ofrar meg takk, han ærar meg, og den som gjeng den rette veg, honom vil eg lata sjå Guds frelsa!»
Kto [mi] ofiaruje chwałę, ten oddaje mi cześć; a temu, kto chodzi [prostą] drogą, ukażę Boże zbawienie.
