Salmenes 50
1 Ein salme av Asaf. Gud, Gud Herren talar og kallar på jordi frå solekoma til soleglad.
Psalm Asafowi podany. Bóg nad Bogami, Pan mówił i przyzwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu jego.
2 Frå Sion, fagerleiks kruna, strålar Gud fram.
Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.
3 Vår Gud kjem og skal ikkje tegja. For hans åsyn gjeng etande eld, og ikring honom stormar det sterkt.
Przyjdzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogień przed twarzą jego będzie pożerał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.
4 Han kallar på himmelen ovantil og på jordi til å døma sitt folk.
Przyzwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądził lud swój.
5 «Samla til meg mine trugne, som hev gjort pakt med meg um offer!»
Mówiąc: Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze.
6 Og himlarne forkynner hans rettferd; for Gud er den som skal halda dom. (Sela)
Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. (Sela)
7 «Høyr, mitt folk, eg vil tala; Israel, eg vil vitna imot deg; Gud, din Gud er eg.
Słuchaj, ludu mój! a będę mówił; słuchaj, Izraelu! a oświadczę się przed tobą: Jam Bóg, Bóg twój Jam jest.
8 Ikkje for dine offer vil eg lasta deg; dine brennoffer er alltid framfyre meg.
Nie będę cię z ofiar twoich winił, ani całopalenia twego, które są zawsze przedemną.
9 Eg vil ikkje taka uksar frå ditt hus eller bukkar frå dine grindar.
Nie wezmę z domu twojego cielca, ani z okołu twego kozłów.
10 For meg høyrer alle dyr i skogen til, fe på fjelli i tusundtal.
Albowiem mój jest wszelki zwierz leśny, i tysiące bydła po górach.
11 Eg kjenner alle fuglar på fjelli, og det som rører seg på marki, er meg for augo.
Znam wszystko ptastwo po górach, i zwierz polny jest przedemną.
12 Um eg var hungrig, vilde eg ikkje segja det til deg; for meg høyrer jordriket til med alt det som fyller det.
Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo mój jest okrąg ziemi, i napełnienie jego.
13 Skulde eg eta kjøt av stutar og drikka blod av bukkar?
Izali jadam mięso wołowe? albo pijam krew kozłową?
14 Ofra lov og takk til Gud og gjev den Høgste det du hev lova,
Ofiaruj Bogu chwałę, i oddaj Najwyższemu śluby twoje;
15 og kalla på meg den dag du er i naud, so vil eg frelsa deg ut, og du skal prisa meg.»
A wzywaj mię w dzień utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.
16 Men til den ugudlege segjer Gud: «Kva hev du med å fortelja um mine lover og taka mi pakt i din munn,
Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moje, a bieżesz przymierze moje w usta twoje?
17 etter di du hatar tukt og kastar mine ord attum deg?
Ponieważ masz w nienawiści karność, i zarzuciłeś słowa moje za się.
18 Når du ser ein tjuv, er du gjerne med honom, og med horkarar er du i lag.
Widziszli złodzieja, bieżysz z nim, a z cudzołożnikami masz skład twój.
19 Din munn slepper du laus til vondt, og di tunga spinn i hop svik.
Usta twoje rozpuszczasz na złe, a język twój składa zdrady.
20 Du sit og talar imot bror din, set ein skamflekk på son til mor di.
Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twojej.
21 Dette gjorde du, og eg tagde; so tenkte du eg var liksom du sjølv; men eg vil yvertyda deg og leggja det fram for deg.
Toś czynił, a Jam milczał; dlategoś mniemał, żem ja tobie podobny, ale będę cię karał, i stawięć to przed oczy twoje.
22 Gjev gaum etter dette, de som gløymer Gud, so eg ikkje skal riva burt, og ingen frelser.
Zrozumiejcież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snać nie porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.
23 Den som ofrar meg takk, han ærar meg, og den som gjeng den rette veg, honom vil eg lata sjå Guds frelsa!»
Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże.
