Salmenes 50
1 Ein salme av Asaf. Gud, Gud Herren talar og kallar på jordi frå solekoma til soleglad.
Salamo nataon i Asafa.
2 Frå Sion, fagerleiks kruna, strålar Gud fram.
Avy ao Ziona, izay tena fahatsaran-tarehy, no amirapiratan’ Andriamanitra.
3 Vår Gud kjem og skal ikkje tegja. For hans åsyn gjeng etande eld, og ikring honom stormar det sterkt.
Avy Andriamanitsika ka tsy hangina; afo no mandevona eo alohany, ary tafio-drivotra mahery no manodidina Azy.
4 Han kallar på himmelen ovantil og på jordi til å døma sitt folk.
Miantso ny lanitra any ambony Izy, sy ny tany koa, mba hitsaràny ny olony:
5 «Samla til meg mine trugne, som hev gjort pakt med meg um offer!»
Angony etỳ amiko ny oloko masìna izay manao fanekena amiko amin’ ny fanatitra.
6 Og himlarne forkynner hans rettferd; for Gud er den som skal halda dom. (Sela)
Hasehon’ ny lanitra ny fahamarinany; fa Andriamanitra no Mpitsara. (Sela)
7 «Høyr, mitt folk, eg vil tala; Israel, eg vil vitna imot deg; Gud, din Gud er eg.
Mihainoa, ry oloko, fa hiteny Aho; Ry Isiraely ô, fa hanambara aminao Aho; Izaho no Andriamanitra, dia Andriamanitrao.
8 Ikkje for dine offer vil eg lasta deg; dine brennoffer er alltid framfyre meg.
Tsy ny fanatitrao no ananarako anao, ary efa eo anatrehako mandrakariva ny fanatitra doranao.
9 Eg vil ikkje taka uksar frå ditt hus eller bukkar frå dine grindar.
Tsy maka vantotr’ ombilahy amin’ ny tranonao Aho, na osilahy amin’ ny valanao;
10 For meg høyrer alle dyr i skogen til, fe på fjelli i tusundtal.
Fa Ahy ny biby rehetra any an’ ala, sy ny biby fiompy arivoarivo eny an-tendrombohitra.
11 Eg kjenner alle fuglar på fjelli, og det som rører seg på marki, er meg for augo.
Fantatro ny vorona rehetra eny an-tendrombohitra; ary eto amiko ny zava-mihetsiketsika eny an-tsaha.
12 Um eg var hungrig, vilde eg ikkje segja det til deg; for meg høyrer jordriket til med alt det som fyller det.
Raha mba noana Aho, dia tsy hilaza aminao; fa Ahy izao tontolo izao sy izay rehetra eo aminy.
13 Skulde eg eta kjøt av stutar og drikka blod av bukkar?
Hihinana ny nofon’ ombilahy va Aho, na hisotro ny ran’ osilahy?
14 Ofra lov og takk til Gud og gjev den Høgste det du hev lova,
Manatera fanati-pisaorana ho an’ Andriamanitra; ary efao amin’ ny Avo Indrindra ny voadinao;
15 og kalla på meg den dag du er i naud, so vil eg frelsa deg ut, og du skal prisa meg.»
Antsoy Aho amin’ ny andro fahoriana, dia hamonjy anao Aho, ka hanome voninahitra Ahy ianao.
16 Men til den ugudlege segjer Gud: «Kva hev du med å fortelja um mine lover og taka mi pakt i din munn,
Fa amin’ ny ratsy fanahy kosa dia hoy Andriamanitra: ahoana no itorianao ny lalàko sy itondranao ny fanekeko eo am-bavanao?
17 etter di du hatar tukt og kastar mine ord attum deg?
Fa ianao mankahala fananarana, ary arianao eo ivohonao ny teniko.
18 Når du ser ein tjuv, er du gjerne med honom, og med horkarar er du i lag.
Raha mahita mpangalatra ianao, dia faly hikambana aminy, ary miray anjara amin’ ny mpijangajanga.
19 Din munn slepper du laus til vondt, og di tunga spinn i hop svik.
Ny vavanao alefanao hiteny ratsy, ary ny lelanao mamorom-pitaka.
20 Du sit og talar imot bror din, set ein skamflekk på son til mor di.
Mipetraka miteny ratsy ny rahalahinao ianao, sady manendrikendrika ny zanakalahin-dreninao.
21 Dette gjorde du, og eg tagde; so tenkte du eg var liksom du sjølv; men eg vil yvertyda deg og leggja det fram for deg.
Izany no nataonao, nefa nangina ihany Aho, ka dia nataonao fa mitovy aminao ihany Aho! Hananatra anao Aho ka handahatra izany eo imasonao.
22 Gjev gaum etter dette, de som gløymer Gud, so eg ikkje skal riva burt, og ingen frelser.
Mihevera izany ankehitriny, ianareo izay manadino an’ Andriamanitra, fandrao hamiravira Aho, ka tsy hisy hamonjy.
23 Den som ofrar meg takk, han ærar meg, og den som gjeng den rette veg, honom vil eg lata sjå Guds frelsa!»
Izay manatitra fanati-pisaorana no manome voninahitra Ahy; ary izay mitandrina ny lalany no hanehoako ny famonjen’ Andriamanitra.
