Salmenes 49
1 Til songmeisteren; av Korahs born; ein salme. Høyr dette, alle folk, vend øyra til, alle de som bur i verdi,
Al Músico principal: Salmo para los hijos de Coré. OID esto, pueblos todos; escuchad, habitadores todos del mundo:
2 både låge og høge, rik og fatig, alle saman!
Así los plebeyos como los nobles, el rico y el pobre juntamente.
3 Min munn skal tala visdom, og det som mitt hjarta tenkjer upp, er vit.
Mi boca hablará sabiduría; y el pensamiento de mi corazón inteligencia.
4 Eg vil bøygja mitt øyra til fyndord, eg vil lata upp mi gåta til harpeljod.
Acomodaré á ejemplos mi oído: declararé con el arpa mi enigma.
5 Kvi skal eg ottast i dei vonde dagar, når vondskap av mine forfylgjarar kringset meg,
¿Por qué he de temer en los días de adversidad, cuando la iniquidad de mis insidiadores me cercare?
6 dei som set si lit til sitt gods og rosar seg av sin store rikdom?
Los que confían en sus haciendas, y en la muchedumbre de sus riquezas se jactan,
7 Ein mann kann ikkje løysa ut ein bror, kann ikkje gjeva Gud løysepengar for honom
Ninguno de [ellos] podrá en manera alguna redimir al hermano, ni dar á Dios su rescate.
8 - utløysingi av deira liv er for dyr, og han let det vera til æveleg tid -
(Porque la redención de su vida es de gran precio, y no se hará jamás; )
9 so han skulde halda ved å liva for alltid og ikkje sjå gravi.
Que viva adelante para siempre, y nunca vea la sepultura.
10 Nei, han må sjå: Vismenner døyr, dåre og fåviting gjeng burt alle saman og let sitt gods etter seg til andre.
Pues se ve que mueren los sabios, así como el insensato y el necio perecen, y dejan á otros sus riquezas.
11 Deira inste tanke er at deira hus skal standa æveleg, deira bustader frå ætt til ætt; dei kallar sin jorder etter sine namn.
En su interior [tienen] que sus casas [serán] eternas, y sus habitaciones para generación y generación: llamaron sus tierras de sus nombres.
12 Men eit menneskje i høg vyrdnad vert ikkje verande; han er lik dyri, dei må tagna.
Mas el hombre no permanecerá en honra: es semejante á las bestias que perecen.
13 So gjeng det deim som er fulle av tru til seg sjølve, og etter deim fylgjer dei som likar deira tale. (Sela)
Este su camino es su locura: con todo, corren sus descendientes por el dicho de ellos. (Selah)
14 Som sauer vert dei førde ned i helheimen, dauden gjæter deim, og dei trurøkne tred deim ned, når morgonen renn; og deira skapnad vert øydelagd av helheimen, so dei hev ingen heimstad lenger. (Sheol h7585)
Como rebaños serán puestos en la sepultura; la muerte se cebará en ellos; y los rectos se enseñorearán de ellos por la mañana: y se consumirá su bien parecer en el sepulcro de su morada. (Sheol h7585)
15 Men Gud skal løysa ut mi sjæl or handi på helheimen; for han skal taka meg til seg. (Sela) (Sheol h7585)
Empero Dios redimirá mi vida del poder de la sepultura, cuando me tomará. (Selah) (Sheol h7585)
16 Ottast ikkje når ein mann vert rik, når hans hus kjem til stor æra!
No temas cuando se enriquece alguno, cuando aumenta la gloria de su casa;
17 For han skal ingen ting taka med seg når han døyr; hans æra skal ikkje fara ned etter honom.
Porque en muriendo no llevará nada, ni descenderá tras él su gloria.
18 Um han og velsignar si sjæl i si livstid, og dei prisar deg for di du gjer deg gode dagar,
Si bien mientras viviere, dirá dichosa á su alma: y tú serás loado cuando bien te tratares.
19 so skal du då koma til di fedreætt, dei som ikkje ser ljoset i all æva.
Entrará á la generación de sus padres: no verán luz para siempre.
20 Eit menneskje i høg vyrdnad, som ikkje hev vit, vert lik dyri; dei må tagna.
El hombre en honra que no entiende, semejante es á las bestias que perecen.
