Salmenes 49
1 Til songmeisteren; av Korahs born; ein salme. Høyr dette, alle folk, vend øyra til, alle de som bur i verdi,
Til sangmesteren; av Korahs barn; en salme. Hør dette, alle folk, vend øret til, alle I som bor i verden,
2 både låge og høge, rik og fatig, alle saman!
både lave og høie, rike og fattige, alle tilsammen!
3 Min munn skal tala visdom, og det som mitt hjarta tenkjer upp, er vit.
Min munn skal tale visdom, og mitt hjertes tanke er forstand.
4 Eg vil bøygja mitt øyra til fyndord, eg vil lata upp mi gåta til harpeljod.
Jeg vil bøie mitt øre til tankesprog, jeg vil fremføre min gåtefulle tale til citaren.
5 Kvi skal eg ottast i dei vonde dagar, når vondskap av mine forfylgjarar kringset meg,
Hvorfor skal jeg frykte i de onde dager, når mine forfølgeres ondskap omgir mig,
6 dei som set si lit til sitt gods og rosar seg av sin store rikdom?
de som setter sin lit til sitt gods og roser sig av sin store rikdom?
7 Ein mann kann ikkje løysa ut ein bror, kann ikkje gjeva Gud løysepengar for honom
En mann kan ikke utløse en bror, han kan ikke gi Gud løsepenger for ham
8 - utløysingi av deira liv er for dyr, og han let det vera til æveleg tid -
- for deres livs utløsning er for dyr, og han må avstå derfra til evig tid -
9 so han skulde halda ved å liva for alltid og ikkje sjå gravi.
så han skulde bli ved å leve evindelig og ikke se graven.
10 Nei, han må sjå: Vismenner døyr, dåre og fåviting gjeng burt alle saman og let sitt gods etter seg til andre.
Nei, han vil få se den. De vise dør, dåren og den uforstandige omkommer tilsammen og overlater sitt gods til andre.
11 Deira inste tanke er at deira hus skal standa æveleg, deira bustader frå ætt til ætt; dei kallar sin jorder etter sine namn.
Deres hjertes eneste tanke er at deres hus skal stå til evig tid, deres boliger fra slekt til slekt; de kaller sine jorder op efter sine navn.
12 Men eit menneskje i høg vyrdnad vert ikkje verande; han er lik dyri, dei må tagna.
Og dog blir et menneske i herlighet ikke stående; han er lik dyrene, som går til grunne.
13 So gjeng det deim som er fulle av tru til seg sjølve, og etter deim fylgjer dei som likar deira tale. (Sela)
Således går det dem som er fulle av selvtillit, og dem som følger dem efter og har behag i deres tale. (Sela)
14 Som sauer vert dei førde ned i helheimen, dauden gjæter deim, og dei trurøkne tred deim ned, når morgonen renn; og deira skapnad vert øydelagd av helheimen, so dei hev ingen heimstad lenger. (Sheol h7585)
Som en fårehjord føres de ned i dødsriket, døden vokter dem, og de opriktige hersker over dem, når morgenen bryter frem, og deres skikkelse blir ødelagt av dødsriket, så de ikke har nogen bolig mere. (Sheol h7585)
15 Men Gud skal løysa ut mi sjæl or handi på helheimen; for han skal taka meg til seg. (Sela) (Sheol h7585)
Men Gud skal forløse min sjel av dødsrikets vold, for han skal ta mig til sig. (Sela) (Sheol h7585)
16 Ottast ikkje når ein mann vert rik, når hans hus kjem til stor æra!
Frykt ikke når en mann blir rik, når hans huses herlighet blir stor!
17 For han skal ingen ting taka med seg når han døyr; hans æra skal ikkje fara ned etter honom.
For han skal intet ta med sig når han dør; hans herlighet skal ikke fare ned efter ham.
18 Um han og velsignar si sjæl i si livstid, og dei prisar deg for di du gjer deg gode dagar,
Om han enn velsigner sin sjel i sitt liv, og de priser dig fordi du gjør dig til gode,
19 so skal du då koma til di fedreætt, dei som ikkje ser ljoset i all æva.
så skal du dog komme til dine fedres slekt; de ser ikke lyset evindelig.
20 Eit menneskje i høg vyrdnad, som ikkje hev vit, vert lik dyri; dei må tagna.
Et menneske i herlighet, som ikke har forstand, er lik dyrene, som går til grunne.
