< Salmenes 46 >
1 Til songmeisteren; av Korahs born, etter Alamot; ein song. Gud er mi hyggja og vår styrke, fullvel røynd i trengslor.
2 Difor ottast me ikkje, um so jordi vert umskift, og um fjelli ragar hjarta av storhavet,
3 um havbårorne dyn og skumar, og fjelli skjelv for deira ofse. (Sela)
4 Der er ei å, hennar bekkjer gled Guds by, den heilage stad der den Høgste bur.
5 Gud er midt i honom, so han skal ikkje rugga; Gud hjelper honom i morgonlysingi.
6 Folkeslag rasa, rike vart rikka, han let si røyst ljoda, jordi bråna.
7 Herren, allhers drott, er med oss; Jakobs Gud er vår faste borg. (Sela)
8 Kom og sjå Herrens storverk, som gjer øydeleggjingar på jordi.
9 Han gjer ende på herferder yver all jordi, bryt bogen sund og høgg spjotet av; stridsvognerne brenner han upp i eld.
10 «Haldt upp og kjenn at eg er Gud! Eg er upphøgd millom folki, upphøgd på jordi.»
11 Herren, allhers drott, er med oss; Jakobs Gud er vår faste borg. (Sela)