Salmenes 46

1 Til songmeisteren; av Korahs born, etter Alamot; ein song. Gud er mi hyggja og vår styrke, fullvel røynd i trengslor.

Kora mma dwom. Wɔto no “alamot” sankuo nne so. Onyankopɔn ne yɛn dwanekɔbea ne yɛn ahoɔden, amanehunu mu ɔboafoɔ a ɔwɔ hɔ ɛberɛ biara.

2 Difor ottast me ikkje, um so jordi vert umskift, og um fjelli ragar hjarta av storhavet,

Enti sɛ asase ani dane butu na mmepɔ tutu kɔgu ɛpo ase a, yɛrensuro,

3 um havbårorne dyn og skumar, og fjelli skjelv for deira ofse. (Sela)

sɛ ɛpo bɔ asorɔkye na ɛhuru na ɛma nkokoɔ woso mpo a, yɛrensuro.

4 Der er ei å, hennar bekkjer gled Guds by, den heilage stad der den Høgste bur.

Asutene bi wɔ hɔ a ne nsuwansuwa de anigyeɛ ba Onyankopɔn kuropɔn mu, beaeɛ kronkron a Ɔsorosoroni no teɛ.

5 Gud er midt i honom, so han skal ikkje rugga; Gud hjelper honom i morgonlysingi.

Onyankopɔn te kuropɔn no mu, na ɔrenhwe ase; Onyankopɔn bɛboa no anɔpahema.

6 Folkeslag rasa, rike vart rikka, han let si røyst ljoda, jordi bråna.

Amanaman yɛ hoo, na ahennie hwehwe ase; ɔma ne nne so ma asase nane.

7 Herren, allhers drott, er med oss; Jakobs Gud er vår faste borg. (Sela)

Otumfoɔ Awurade ka yɛn ho. Yakob Onyankopɔn yɛ yɛn aban.

8 Kom og sjå Herrens storverk, som gjer øydeleggjingar på jordi.

Bra bɛhwɛ Awurade nnwuma, ɔsɛeɛ a ɔde aba asase no so.

9 Han gjer ende på herferder yver all jordi, bryt bogen sund og høgg spjotet av; stridsvognerne brenner han upp i eld.

Ɔma akodie gyae kɔsi asase ano. Ɔbubu agyan mu na ɔsɛe pea; ɔde ogya hye nkataboɔ.

10 «Haldt upp og kjenn at eg er Gud! Eg er upphøgd millom folki, upphøgd på jordi.»

Monyɛ komm na monhunu sɛ me ne Onyankopɔn; wɔbɛma me so wɔ amanaman no mu, wɔbɛma me so wɔ asase so.

11 Herren, allhers drott, er med oss; Jakobs Gud er vår faste borg. (Sela)

Otumfoɔ Awurade ka yɛn ho; Yakob Onyankopɔn yɛ yɛn aban. Wɔde ma dwomkyerɛfoɔ.