< Salmenes 46 >
1 Til songmeisteren; av Korahs born, etter Alamot; ein song. Gud er mi hyggja og vår styrke, fullvel røynd i trengslor.
KOT atail kaporopor o kele patail, o jauaj patail ni atail apwal akan, me lel don kitail.
2 Difor ottast me ikkje, um so jordi vert umskift, og um fjelli ragar hjarta av storhavet,
I me je jota pan majak, menda ma jappa pan jorela, o nana kan pan kirila nan waron en madau.
3 um havbårorne dyn og skumar, og fjelli skjelv for deira ofse. (Sela)
Menda ma a iluk kan pan onionida o pudopudeda, o ma a kelail on kawela nana kan.
4 Der er ei å, hennar bekkjer gled Guds by, den heilage stad der den Høgste bur.
Pwe kanim en Kot pan pereperen a duedueta ianaki utun pil, me mi lole, waja me tanpaj jaraui en me Lapalap o mia ia.
5 Gud er midt i honom, so han skal ikkje rugga; Gud hjelper honom i morgonlysingi.
Kot kotikot lole, i me a pan tenetenki kokolata; Kot pan kotin jauaja i nin joran.
6 Folkeslag rasa, rike vart rikka, han let si røyst ljoda, jordi bråna.
Men liki kan kin linaranar o wei kan pan ola, jappa pan joredi, ma a pan kotin majani.
7 Herren, allhers drott, er med oss; Jakobs Gud er vår faste borg. (Sela)
leowa Jepaot kotin ieian kitail; Kot en Iakop i pere patail.
8 Kom og sjå Herrens storverk, som gjer øydeleggjingar på jordi.
Komail kodo, kilan dodok lapalap en leowa, me kotin dodok kelail nin jappa,
9 Han gjer ende på herferder yver all jordi, bryt bogen sund og høgg spjotet av; stridsvognerne brenner han upp i eld.
Me kotin kadukiedi mauin lel ni imwin jap karoj o katip pajan kajik katieu, o kawela katieu, o karona kila kijiniai war en mauin akan.
10 «Haldt upp og kjenn at eg er Gud! Eg er upphøgd millom folki, upphøgd på jordi.»
Komail nenenla o ajada, me Nai ta Kot. I pan kawauwi pein Nai ren men liki kan, I pan kalinanada nin jappa.
11 Herren, allhers drott, er med oss; Jakobs Gud er vår faste borg. (Sela)
leowa Jepaot kotin ieian kitail; Kot en Iakop i pere patail.