< Salmenes 44 >

1 Til songmeisteren; av Korahs born; ein salme til lærdom. Gud, me hev høyrt med våre øyro, våre feder hev fortalt oss den gjerning du gjorde i deira dagar, i forne dagar.
Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.
2 Du dreiv ut heidningarne med di hand, men deim planta du; du øydelagde folkeslag, men deim breidde du ut.
Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.
3 For ikkje med sitt sverd vann dei landet, og deira arm gav deim ikkje siger, men di høgre hand og din arm og ditt andlits ljos; for du hadde hugnad i deim.
Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.
4 Du, Gud, er min konge; byd at Jakob skal verta frelst!
Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.
5 Ved deg skal me støyta ned våre fiendar, ved ditt namn skal me treda under føter deim som reiser seg imot oss.
Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.
6 For min boge lit eg ikkje på, og mitt sverd gjev meg ikkje siger.
Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;
7 Men du gjev oss siger yver våre fiendar, og deim som hatar oss, gjer du til skammar.
Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.
8 Av Gud rosar me oss all dagen og lovar ditt namn til æveleg tid. (Sela)
Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. (Sela)
9 Og endå hev du støytt oss burt og gjort oss til skam, og du dreg ikkje ut med våre herar.
Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.
10 Du let oss vika attende for fienden, og dei som hatar oss, fær seg herfang.
Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.
11 Du gjev oss burt som sauer til å eta upp, og spreider oss ikring millom heidningarne.
Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.
12 Du sel ditt folk for ingen ting, og ikkje set du høg pris på deim.
Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.
13 Du gjer oss til hæding for våre grannar, til spott og spe for deim som bur ikring oss.
Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.
14 Du gjer oss til eit ordtøke millom heidningarne; dei rister på hovudet åt oss millom folki.
Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.
15 Heile dagen stend mi skam for mine augo, og blygsl breider seg yver mitt andlit,
Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.
16 ved røysti av spottaren og hædaren, ved syni av fienden og den hemngiruge.
Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.
17 Alt dette er kome yver oss, endå me ikkje hev gløymt deg og ikkje svike di pakt.
To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.
18 Vårt hjarta veik ikkje frå deg, og våre stig sveiv ikkje ut av din veg,
Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,
19 at du skulde slå oss sund der sjakalar bur, og breida oss ned i daudeskugge.
Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.
20 Hadde me gløymt vår Guds namn og rett våre hender ut til ein framand gud,
Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,
21 skulde Gud då ikkje ransaka det? for han kjenner hjartans løyndomar.
Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.
22 Men for di skuld vert me drepne all dagen, me er rekna som slagtesauer.
Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.
23 Vakna upp! Kvi søv du, Herre? Vakna då, støyt ikkje burt for alltid!
Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
24 Kvi løyner du di åsyn, gløymer vår armodsdom og vår trengsla?
Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?
25 For vår sjæl er nedbøygd i moldi, vår likam nedtrykt til jordi.
Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.
26 Statt upp til hjelp for oss, og løys oss ut for din nåde skuld!
Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.

< Salmenes 44 >