< Salmenes 44 >
1 Til songmeisteren; av Korahs born; ein salme til lærdom. Gud, me hev høyrt med våre øyro, våre feder hev fortalt oss den gjerning du gjorde i deira dagar, i forne dagar.
Nangngegmi babaen kadagiti lapayagmi, O Dios, imbaga dagiti ammami kadakami dagiti trabaho nga inaramidmo kadagidi aldawda, idi un-unana nga aldaw.
2 Du dreiv ut heidningarne med di hand, men deim planta du; du øydelagde folkeslag, men deim breidde du ut.
Pinapanawmo dagiti nasion babaen kadagiti imam ngem inmulam dagiti tattaomi, pinarigatmo dagiti tattao, ngem inwarasmo dagiti tattaomi iti daga.
3 For ikkje med sitt sverd vann dei landet, og deira arm gav deim ikkje siger, men di høgre hand og din arm og ditt andlits ljos; for du hadde hugnad i deim.
Ta saanda a naala ti daga a kas sanikuada babaen iti bukodda a kampilan, wenno insalakan man ida ti bukodda a takkiag; ngem ti makannawan nga imam, ti takkiagmo, ken ti raniag ti rupam, gapu ta immanamongka kadakuada.
4 Du, Gud, er min konge; byd at Jakob skal verta frelst!
O Dios, Sika ti Arik; iyegmo ti balligi kenni Jacob.
5 Ved deg skal me støyta ned våre fiendar, ved ditt namn skal me treda under føter deim som reiser seg imot oss.
Babaen kenka ipababami dagiti kabusormi; babaen iti naganmo, ibaddekminto ida, dagiti tumakder a bumusor kadakami.
6 For min boge lit eg ikkje på, og mitt sverd gjev meg ikkje siger.
Ta saanakto nga agtalek iti panak, wenno isalakannak man ti kampilanko.
7 Men du gjev oss siger yver våre fiendar, og deim som hatar oss, gjer du til skammar.
Ngem insalakannakami manipud kadagiti kabusormi, ken imbabainmo dagiti manggurgura kadakami.
8 Av Gud rosar me oss all dagen og lovar ditt namn til æveleg tid. (Sela)
Iti Dios nagpannakkelkami nga agmalmalem, ken agyamankami iti naganmo iti agnanayon. (Selah)
9 Og endå hev du støytt oss burt og gjort oss til skam, og du dreg ikkje ut med våre herar.
Ngem ita, imbelleng ken imbabainnakami, ken saankan a kumuykuyog kadagiti mannakigubatmi.
10 Du let oss vika attende for fienden, og dei som hatar oss, fær seg herfang.
Inaramidmo nga agsanudkami manipud iti kabusor; ken samsamandakami dagiti manggurgura kadakami.
11 Du gjev oss burt som sauer til å eta upp, og spreider oss ikring millom heidningarne.
Pinagbalinnakami a kasla karnero a naisagana a taraon, ket inwarasnakami kadagiti nasion.
12 Du sel ditt folk for ingen ting, og ikkje set du høg pris på deim.
Ilakom dagiti tattaom para iti awan; saanmo a nanayonan ti kinabaknangmo babaen ti panangaramid iti dayta.
13 Du gjer oss til hæding for våre grannar, til spott og spe for deim som bur ikring oss.
Pinagbalinnakami a tubngar kadagiti kaarrubami, angawen ken laisendakami dagiti adda iti aglawlawmi.
14 Du gjer oss til eit ordtøke millom heidningarne; dei rister på hovudet åt oss millom folki.
Inaramidnakami a pagkakatawaan dagiti nasion, a pagwingiwingan ti ulo dagiti tattao.
15 Heile dagen stend mi skam for mine augo, og blygsl breider seg yver mitt andlit,
Agmalmalem nga adda iti sangoanak ti pannakaibabainko, inabbongannak ti bain iti rupak
16 ved røysti av spottaren og hædaren, ved syni av fienden og den hemngiruge.
gapu iti timekna a mangtubtubngar ken manglalais, gapu iti gumurgura ken ti kabusor.
17 Alt dette er kome yver oss, endå me ikkje hev gløymt deg og ikkje svike di pakt.
Immay amin daytoy kadakami; nupay kasta, saandaka a nalipatan wenno sinalungasing ti tulagmo.
18 Vårt hjarta veik ikkje frå deg, og våre stig sveiv ikkje ut av din veg,
Saan a timmallikod ti pusomi; saan nga immadayo iti dalanmo dagiti addangmi.
19 at du skulde slå oss sund der sjakalar bur, og breida oss ned i daudeskugge.
Ngem nakaro ti panangburakmo kadakami iti ayan dagiti narungsot nga ayup ken inabbongannakami iti anniniwan ti patay.
20 Hadde me gløymt vår Guds namn og rett våre hender ut til ein framand gud,
No nalipatanmi ti nagan ti Diosmi wenno ingatomi dagiti imami iti sabali a dios,
21 skulde Gud då ikkje ransaka det? for han kjenner hjartans løyndomar.
saanto kadi a sukimaten ti Dios daytoy? Ta ammona dagiti palimed ti puso.
22 Men for di skuld vert me drepne all dagen, me er rekna som slagtesauer.
Kinapudnona, agmalmalem a mapappapataykami gapu iti naganmo; Naibilangkami a kasla karnero a maparti.
23 Vakna upp! Kvi søv du, Herre? Vakna då, støyt ikkje burt for alltid!
Agriingka, apay a matmaturogka, O Apo? Bumangonka, saannakami nga ilaksid iti agnanayon.
24 Kvi løyner du di åsyn, gløymer vår armodsdom og vår trengsla?
Apay nga ilingedmo ti rupam ket lipatem ti pannakaparparigat ken pannakaidadanesmi?
25 For vår sjæl er nedbøygd i moldi, vår likam nedtrykt til jordi.
Ta narunawkami iti katapukan; naiyasideg ti bagimi iti daga.
26 Statt upp til hjelp for oss, og løys oss ut for din nåde skuld!
Bumangonka ta tulongannakami ket subbotennakami maigapu iti kinapudnom iti tulagmo.