Salmenes 44

1 Til songmeisteren; av Korahs born; ein salme til lærdom. Gud, me hev høyrt med våre øyro, våre feder hev fortalt oss den gjerning du gjorde i deira dagar, i forne dagar.

Pou direktè koral la; Yon Sòm refleksyon pa fis a Koré yo O Bondye, nou te tande avèk zòrèy nou. Zansèt nou yo te pale nou travay ke Ou te fè nan jou pa yo, nan jou ansyen yo.

2 Du dreiv ut heidningarne med di hand, men deim planta du; du øydelagde folkeslag, men deim breidde du ut.

Ou menm, avèk pwòp men Ou, Ou te chase mete nasyon yo deyò, men Ou te plante yo. Ou te foule yo anba. Ou te aflije yo, Ou te gaye yo toupatou.

3 For ikkje med sitt sverd vann dei landet, og deira arm gav deim ikkje siger, men di høgre hand og din arm og ditt andlits ljos; for du hadde hugnad i deim.

Konsa, se pa ak pwòp nepe pa yo ke yo te posede peyi a, ni se pa pwòp bra yo ki te sove yo, men se men dwat Ou avèk bra Ou, ak limyè prezans Ou an, akoz Ou te bay yo favè.

4 Du, Gud, er min konge; byd at Jakob skal verta frelst!

Se Ou menm ki Wa m, O Bondye. Òdone viktwa pou Jacob.

5 Ved deg skal me støyta ned våre fiendar, ved ditt namn skal me treda under føter deim som reiser seg imot oss.

Ak pouvwa Ou menm, nou va pouse fè advèsè nou fè bak; Nan non Ou, nou va pile fè desann (sila) ki leve kont nou yo.

6 For min boge lit eg ikkje på, og mitt sverd gjev meg ikkje siger.

Paske mwen p ap mete konfyans nan banza mwen, ni se pa nepe m k ap sove mwen.

7 Men du gjev oss siger yver våre fiendar, og deim som hatar oss, gjer du til skammar.

Men Ou te sove nou kont advèsè nou yo, Epi Ou te fè tout (sila) ki rayi nou yo wont.

8 Av Gud rosar me oss all dagen og lovar ditt namn til æveleg tid. (Sela)

Nan Bondye, nou te louwe tout lajounen. Nou va bay remèsiman a non Ou jis pou tout tan.

9 Og endå hev du støytt oss burt og gjort oss til skam, og du dreg ikkje ut med våre herar.

Alò, koulye a, Ou rejte nou, e mennen nou nan gwo wont. Ou pa sòti ankò avèk lame nou yo.

10 Du let oss vika attende for fienden, og dei som hatar oss, fær seg herfang.

Ou fè nou vire fè bak devan advèsè a, epi (sila) ki rayi nou yo fè piyaj pou kont yo.

11 Du gjev oss burt som sauer til å eta upp, og spreider oss ikring millom heidningarne.

Ou te fè nou kon mouton, tankou mouton ki te livre pou manje, epi te gaye nou pami nasyon yo.

12 Du sel ditt folk for ingen ting, og ikkje set du høg pris på deim.

Ou vann pèp Ou bon mache e Ou pa fè pwofi nan vant lan.

13 Du gjer oss til hæding for våre grannar, til spott og spe for deim som bur ikring oss.

Ou fè nou repwòche devan vwazen nou yo, yon objè ki moke e giyonnen pa (sila) ki antoure nou yo.

14 Du gjer oss til eit ordtøke millom heidningarne; dei rister på hovudet åt oss millom folki.

Ou fè nou tounen yon vye mò pami nasyon yo, Yon rizib ki fè moun ri pami pèp yo.

15 Heile dagen stend mi skam for mine augo, og blygsl breider seg yver mitt andlit,

Tout lajounen dezonè sa a rete la devan m, epi imilyasyon mwen kraze m nèt.

16 ved røysti av spottaren og hædaren, ved syni av fienden og den hemngiruge.

Akoz vwa a (sila) ki fè m repwòch e ki meprize mwen, akoz prezans lènmi an avèk vanjè a.

17 Alt dette er kome yver oss, endå me ikkje hev gløymt deg og ikkje svike di pakt.

Tout sa gen tan rive sou nou, men nou pa te bliye Ou, ni nou pa t aji nan manti selon akò Ou a.

18 Vårt hjarta veik ikkje frå deg, og våre stig sveiv ikkje ut av din veg,

Kè nou pa t vire fè bak, ni pa nou yo pa t varye soti nan chemen Ou.

19 at du skulde slå oss sund der sjakalar bur, og breida oss ned i daudeskugge.

Malgre, Ou te kraze nou nan landwa chen mawon yo, e te kouvri nou avèk lonbraj lanmò a.

20 Hadde me gløymt vår Guds namn og rett våre hender ut til ein framand gud,

Si nou te bliye non a Bondye nou an, oswa lonje men nou vè yon lòt dye etranje,

21 skulde Gud då ikkje ransaka det? for han kjenner hjartans løyndomar.

èske Bondye pa ta dekouvri sa a? Paske Li konnen tout sekrè a kè yo.

22 Men for di skuld vert me drepne all dagen, me er rekna som slagtesauer.

Men pou lakoz a Ou menm, nou vin touye tout lajounen. Nou konsidere tankou mouton k ap rive labatwa.

23 Vakna upp! Kvi søv du, Herre? Vakna då, støyt ikkje burt for alltid!

Leve Ou menm! Poukisa Ou ap dòmi, O SENYÈ? Leve nan dòmi! Pa rejte nou nèt.

24 Kvi løyner du di åsyn, gløymer vår armodsdom og vår trengsla?

Poukisa Ou kache figi Ou e bliye ke n ap soufri e oprime?

25 For vår sjæl er nedbøygd i moldi, vår likam nedtrykt til jordi.

Paske nanm nou te neye jis rive nan pousyè. Kò nou kole jis rive atè.

26 Statt upp til hjelp for oss, og løys oss ut for din nåde skuld!

Leve monte! Bay nou sekou! Rachte nou pou koz lanmou dous Ou a.