Salmenes 44
1 Til songmeisteren; av Korahs born; ein salme til lærdom. Gud, me hev høyrt med våre øyro, våre feder hev fortalt oss den gjerning du gjorde i deira dagar, i forne dagar.
Oh Dios, sa among mga igdulngog nadungog namo, Ang among mga amahan nanagsugilon kanamo, Sa buhat nga gibuhat mo sa ilang mga adlaw, Niadtong karaang mga adlaw.
2 Du dreiv ut heidningarne med di hand, men deim planta du; du øydelagde folkeslag, men deim breidde du ut.
Ikaw sa imong kamot naghingilin sa mga nasud; Apan (sila) gipahamutang mo: Gisakit mo ang mga katawohan; Apan gipapatlaag mo (sila) sa halayong dapit.
3 For ikkje med sitt sverd vann dei landet, og deira arm gav deim ikkje siger, men di høgre hand og din arm og ditt andlits ljos; for du hadde hugnad i deim.
Kay (sila) wala makapanag-iya sa yuta pinaagi sa ilang kaugalingong pinuti, Ni sa ilang kaugalingong bukton nangaluwas (sila) Kondili sa imong toong kamot, ug sa imong bukton, ug sa kahayag sa imong nawong, Tungod kay nalooy ikaw kanila.
4 Du, Gud, er min konge; byd at Jakob skal verta frelst!
Ikaw Oh Dios, mao ang akong Hari: Magsugo ka ug kaluwasan alang kang Jacob.
5 Ved deg skal me støyta ned våre fiendar, ved ditt namn skal me treda under føter deim som reiser seg imot oss.
Pinaagi kanimo papahawaon namo ang among mga kabatok: Pinaagi sa imong ngalan among pagatumban ang mga nagatindog batok kanamo.
6 For min boge lit eg ikkje på, og mitt sverd gjev meg ikkje siger.
Kay ako dili mosalig sa akong pana, Ni magaluwas kanako ang akong espada.
7 Men du gjev oss siger yver våre fiendar, og deim som hatar oss, gjer du til skammar.
Apan ikaw nagluwas kanamo gikan sa among mga kabatok, Ug gipakaulawan mo (sila) ang mga nanagdumot kanamo.
8 Av Gud rosar me oss all dagen og lovar ditt namn til æveleg tid. (Sela)
Diha sa Dios anaa ang among pagpangandak sa tibook nga adlaw, Ug magahatag kami sa among mga pasalamat sa imong ngalan sa walay katapusan. (Selah)
9 Og endå hev du støytt oss burt og gjort oss til skam, og du dreg ikkje ut med våre herar.
Apan karon imong gisalikway kami, ug gidala mo kami ngadto sa kaulawan, Ug wala ka na mogula uban sa among kasundalohan.
10 Du let oss vika attende for fienden, og dei som hatar oss, fær seg herfang.
Gipasibog mo kami gikan sa among kabatok; Ug kadtong nanagdumot kanamo nanagpangagaw gikan kanamo alang sa ilang kaugalingon.
11 Du gjev oss burt som sauer til å eta upp, og spreider oss ikring millom heidningarne.
Gibutang mo kami sama sa mga carnero nga gitagana alang sa pagkaon, Ug gipapatlaag mo kami sa taliwala sa mga nasud.
12 Du sel ditt folk for ingen ting, og ikkje set du høg pris på deim.
Gibaligya mo ang imong katawohan sa walay bili, Ug wala madugangi ang imong bahandi tungod sa ilang bili.
13 Du gjer oss til hæding for våre grannar, til spott og spe for deim som bur ikring oss.
Gibuhat mo kami ingon nga usa ka kaulawan sa among mga silingan, Usa ka yubitonon ug talamayon kanila nga nagalibut kanamo.
14 Du gjer oss til eit ordtøke millom heidningarne; dei rister på hovudet åt oss millom folki.
Gihimo mo kami nga usa ka pagya sa taliwala sa mga nasud, Usa ka yango-yangoan sa ulo sa taliwala sa mga katawohan.
15 Heile dagen stend mi skam for mine augo, og blygsl breider seg yver mitt andlit,
Sa tibook nga adlaw ania ang akong kaulawan sa atubangan ko, Ug ang kaulaw sa akong nawong nagatabon kanako,
16 ved røysti av spottaren og hædaren, ved syni av fienden og den hemngiruge.
Tungod kay ang tingog niya nga nagatamay ug nagabalikas kanako, Pinaagi sa katarungan sa kaaway ug sa tigpapanimalus.
17 Alt dette er kome yver oss, endå me ikkje hev gløymt deg og ikkje svike di pakt.
Kini ngatanan mingdangat sa ibabaw namo; bisan pa niini wala kami malimot kanimo, Ni maglapas kami sa imong tugon.
18 Vårt hjarta veik ikkje frå deg, og våre stig sveiv ikkje ut av din veg,
Ang among kasingkasing wala motalikod, Ni mosimang ang among mga lakang gikan sa imong dalan,
19 at du skulde slå oss sund der sjakalar bur, og breida oss ned i daudeskugge.
Nga bisan ikaw nagdugmok kanamo sa dapit sa mga irong-ihalas, Ug gitabonan mo kami sa landong sa kamatayon.
20 Hadde me gløymt vår Guds namn og rett våre hender ut til ein framand gud,
Kong mahikalimot kami sa ngalan sa among Dios, Kun nabayaw ang among mga kamot sa lain nga dios;
21 skulde Gud då ikkje ransaka det? for han kjenner hjartans løyndomar.
Dili ba kami pagasusihon sa Dios? Kay siya nahibalo sa mga tinago sa kasingkasing.
22 Men for di skuld vert me drepne all dagen, me er rekna som slagtesauer.
Oo, tungod kanimo gipamatay kami sa tibook nga adlaw; Ginaisip kami ingon sa mga carnero alang sa ihawan.
23 Vakna upp! Kvi søv du, Herre? Vakna då, støyt ikkje burt for alltid!
Pagmata, ngano nga nagakatulog ka, Oh Ginoo? Bumangon ka, ayaw kami pag-isalikway sa walay katapusan.
24 Kvi løyner du di åsyn, gløymer vår armodsdom og vår trengsla?
Ngano ba nga ginatagoan mo man ang imong nawong, Ug hingkalimtan mo ang among kasakit, ug ang among pagkadinaugdaug?
25 For vår sjæl er nedbøygd i moldi, vår likam nedtrykt til jordi.
Kay ang among kalag gipaumod ngadto sa abug: Ang among lawas nagatapot ngadto sa yuta.
26 Statt upp til hjelp for oss, og løys oss ut for din nåde skuld!
Bumangon ka sa pagtabang q2 kanamo, Ug tubson mo kami tungod sa imong mahigugmaong-kalolot.
