Salmenes 44
1 Til songmeisteren; av Korahs born; ein salme til lærdom. Gud, me hev høyrt med våre øyro, våre feder hev fortalt oss den gjerning du gjorde i deira dagar, i forne dagar.
Nadungog namo sa among mga igdulongog, Dios, ang among katigulangan nag-sulti kanamo sa mga butang nga imong nabuhat sa ilang mga panahon, sa karaang mga panahon.
2 Du dreiv ut heidningarne med di hand, men deim planta du; du øydelagde folkeslag, men deim breidde du ut.
Gipapahawa mo ang mga nasod pinaagi sa imong mga kamot, apan gitanom mo ang among mga katawhan; gipasakitan mo ang imong mga katawhan, apan gipakatag mo ang among katawhan sa kayutaan.
3 For ikkje med sitt sverd vann dei landet, og deira arm gav deim ikkje siger, men di høgre hand og din arm og ditt andlits ljos; for du hadde hugnad i deim.
Kay wala nila naangkon ang yuta nga ilang gipanag-iya pinaagi sa ilang espada, ni ang ilang mga bukton nagluwas kanila; apan pinaagi sa imong tuong kamot, sa imong bukton, ug sa kahayag sa imong panagway, tungod kay midapig kaman kanila.
4 Du, Gud, er min konge; byd at Jakob skal verta frelst!
Dios, Ikaw ang akong Hari; pagmando ug kadaogan kang Jacob.
5 Ved deg skal me støyta ned våre fiendar, ved ditt namn skal me treda under føter deim som reiser seg imot oss.
Pinaagi kanimo ipaubos namo ang among mga kaaway; pinaagi sa imong ngalan amo silang tamak-tamakan, kadtong nakigbatok kanamo.
6 For min boge lit eg ikkje på, og mitt sverd gjev meg ikkje siger.
Kay wala ako misalig sa akong pana, ni ang akong espada nga magluwas kanako.
7 Men du gjev oss siger yver våre fiendar, og deim som hatar oss, gjer du til skammar.
Apan giluwas mo kami gikan sa among mga kaaway, ug gipakaulawan kadtong nagdumot kanamo.
8 Av Gud rosar me oss all dagen og lovar ditt namn til æveleg tid. (Sela)
Diha sa Dios makapasigarbo kami sa tibuok nga adlaw, ug kami magapasalamat sa imong ngalan hangtod sa hangtod. (Selah)
9 Og endå hev du støytt oss burt og gjort oss til skam, og du dreg ikkje ut med våre herar.
Apan karon gihulog mo kami ug gipakaulawan, ug wala ka miuban sa among mga sundalo.
10 Du let oss vika attende for fienden, og dei som hatar oss, fær seg herfang.
Gipabalik mo kami gikan sa mga kaaway; ug kadtong nagdumot kanamo giilog ang among mga kabtangan alang sa ilang kaugalingon.
11 Du gjev oss burt som sauer til å eta upp, og spreider oss ikring millom heidningarne.
Gihimo mo kaming sama sa karnero nga gitagana alang sa pagkaon ug gitibulaag taliwala sa mga kanasoran.
12 Du sel ditt folk for ingen ting, og ikkje set du høg pris på deim.
Gibaligya mo ang imong katawhan alang sa wala; ug wala nadugangan ang imong bahandi tungod niana.
13 Du gjer oss til hæding for våre grannar, til spott og spe for deim som bur ikring oss.
Gipahinginlan mo kami sa among mga silingan, gipakaulawan ug gipasipalahan niadtong nagpalibot kanamo.
14 Du gjer oss til eit ordtøke millom heidningarne; dei rister på hovudet åt oss millom folki.
Gipabugalbugalan mo kami taliwala sa mga nasod, ug nagpanglingolingo ang mga tawo sa ilang mga ulo taliwala sa mga katawhan.
15 Heile dagen stend mi skam for mine augo, og blygsl breider seg yver mitt andlit,
Sa tibuok adlaw ang kaulaw anaa kanako, ug ang kaulawan nagtabon sa akong panagway.
16 ved røysti av spottaren og hædaren, ved syni av fienden og den hemngiruge.
Tungod sa iyang tingog sa pagbadlong ug pagtamay, tungod sa kaaway ug sa nagapanimalos.
17 Alt dette er kome yver oss, endå me ikkje hev gløymt deg og ikkje svike di pakt.
Kining tanan miabot kanamo; apan kami wala nakalimot kanimo o nakalapas sa imong kasabotan.
18 Vårt hjarta veik ikkje frå deg, og våre stig sveiv ikkje ut av din veg,
Ang among kasingkasing wala mibalik, ang among lakang wala mawala sa imong dalan.
19 at du skulde slå oss sund der sjakalar bur, og breida oss ned i daudeskugge.
Apan gibuak mo kami sa dapit sa mga ihalas nga iro ug gitabonan kami sa landong sa kamatayon.
20 Hadde me gløymt vår Guds namn og rett våre hender ut til ein framand gud,
Kung among nalimtan ang ngalan sa among Dios o nagbayaw sa among mga kamot sa diosdios,
21 skulde Gud då ikkje ransaka det? for han kjenner hjartans løyndomar.
Dili ba makita man kini sa Dios? Kay nasayod siya sa gitago sa kasingkasing.
22 Men for di skuld vert me drepne all dagen, me er rekna som slagtesauer.
Sa pagkatinuod, alang kanimo nabutang kami sa kamatayon sa tibuok adlaw; sama kami sa karnero nga ihawonon.
23 Vakna upp! Kvi søv du, Herre? Vakna då, støyt ikkje burt for alltid!
Pagmata, nganong natulog ka man, Ginoo? Barog, ayaw kami isalikway kanunay.
24 Kvi løyner du di åsyn, gløymer vår armodsdom og vår trengsla?
Nganong gitago mo man ang imong panagway ug gikalimtan ang among kasakit ug ang among pagkadinaugdaog?
25 For vår sjæl er nedbøygd i moldi, vår likam nedtrykt til jordi.
Kay kami natunaw ug nahimong abog; ug ang among mga lawas nasagol sa yuta.
26 Statt upp til hjelp for oss, og løys oss ut for din nåde skuld!
Tindog ug tubsa kami alang sa imong matinud-nong kasabotan.
