Salmenes 38

1 Ein salme av David; til minnesofferet. Herre, refs meg ikkje i din vreide, og tukta meg ikkje i din harm!

Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.

2 For dine piler er farne ned i meg, og di hand hev falle tungt på meg.

Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.

3 Det finst inkje friskt i mitt kjøt for din vreide skuld; det er ikkje fred i mine bein for mi synd skuld.

Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.

4 For mine misgjerningar stig meg yver hovudet, som ei tung byrd er dei meg for tunge.

Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.

5 Det luftar ilt av mine sår, dei renn av verk for min dårskap skuld.

Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.

6 Eg er krøkt, reint samanbøygd, heile dagen gjeng eg svartklædd.

Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.

7 For mine lender er fulle av brand, og det finst inkje frisk i mitt kjøt.

Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.

8 Eg er reint valen og sundslegen, eg skrik høgt av hjartestynjing.

Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.

9 Herre, for di åsyn er alt mitt ynskje, og min sukk er ikkje løynd for deg.

Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.

10 Mitt hjarta slær hardt, mi kraft hev forlate meg, og jamvel mine augo hev mist sitt ljos for meg.

Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.

11 Mine vener og frendar held seg undan frå mi plåga, og mine næmaste stend langt burte.

Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.

12 Og dei som ligg etter mitt liv, dei legg ut snaror, og dei som søkjer mi ulukka, dei talar um undergang og tenkjer på svik heile dagen.

I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.

13 Og eg er som ein dauv, eg høyrer ikkje, og liksom ein mållaus som ikkje let upp sin munn.

Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.

14 Ja, eg er som ein mann som ikkje høyrer, og som ikkje hev motmæle i sin munn.

I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.

15 For til deg, Herre, stend mi von; du vil svara meg, Herre, min Gud!

Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!

16 For eg segjer: «Dei vil elles gleda seg yver meg; når min fot vaggar, høgmodast dei yver meg.»

Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.

17 For eg er nær på å falla, og min hugverk er stendigt framfyre meg.

Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.

18 For eg må sanna mi skuld, syrgja yver mi synd.

Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.

19 Og mine fiendar liver, dei er mannsterke, og dei er mange som hatar meg utan orsak.

Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:

20 Og dei som løner godt med vondt, stend meg imot, av di eg fer etter det gode.

A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.

21 Forlat meg ikkje, Herre! Min Gud, ver ikkje langt ifrå meg!

Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.

22 Kom meg snart til hjelp, Herre, mi frelsa!

Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!