Salmenes 38
1 Ein salme av David; til minnesofferet. Herre, refs meg ikkje i din vreide, og tukta meg ikkje i din harm!
MAING, der kotin kaloke ia ni omui kupur sued, o der kame ia ni omui ongiong.
2 For dine piler er farne ned i meg, og di hand hev falle tungt på meg.
Pwe sapwilim omui kanangan kasik katieu lel dong ia, o lim omui katoutou ia.
3 Det finst inkje friskt i mitt kjøt for din vreide skuld; det er ikkje fred i mine bein for mi synd skuld.
Sota mau kot ni pali war ai pweki omui ongiong, o sota moleilei nan kokon ai kan pweki dip ai
4 For mine misgjerningar stig meg yver hovudet, som ei tung byrd er dei meg for tunge.
Pwe dip ai kin kadupaledi mong ai, re kin katoutou ia dueta meakot me toutou melel.
5 Det luftar ilt av mine sår, dei renn av verk for min dårskap skuld.
Ai ola kan posuedela o nanan pweki ai pweipwei.
6 Eg er krøkt, reint samanbøygd, heile dagen gjeng eg svartklædd.
I kin kos pena o pairok wei alialu, i kin insensued ansau karos,
7 For mine lender er fulle av brand, og det finst inkje frisk i mitt kjøt.
Pwe longelong ai mongedier melel, o sota mau kot ni pali war ai.
8 Eg er reint valen og sundslegen, eg skrik høgt av hjartestynjing.
Ngai luetalar melel o i wokiwok pasanger. I kin sangesang, pweki mongiong i sota kak moleilei.
9 Herre, for di åsyn er alt mitt ynskje, og min sukk er ikkje løynd for deg.
Maing, kom kotin mangi ai inong karos, o ai sangesang sota rir sang komui.
10 Mitt hjarta slær hardt, mi kraft hev forlate meg, og jamvel mine augo hev mist sitt ljos for meg.
Mongiong i rerer, ai kelail ko sanger re i, o marain en mas ai pil rotorotala.
11 Mine vener og frendar held seg undan frå mi plåga, og mine næmaste stend langt burte.
Kompoke pai o ai warok kan kin doowei sang ia, o suedeki ai kalokolok, o sau i kan kin doo sang ia.
12 Og dei som ligg etter mitt liv, dei legg ut snaror, og dei som søkjer mi ulukka, dei talar um undergang og tenkjer på svik heile dagen.
O me kin inong iong kame ia la, kin masamasan ia, o me men wia sued ong ia, kin indinda duen ar pan wiada dodok sued, o re kin widiwiding ansau karos.
13 Og eg er som ein dauv, eg høyrer ikkje, og liksom ein mållaus som ikkje let upp sin munn.
A ngai dueta me salongepon amen, me sota rong wasa, o dueta me lotong, me sota kak sar pasang au a.
14 Ja, eg er som ein mann som ikkje høyrer, og som ikkje hev motmæle i sin munn.
Ngai dueta ol amen me solar rong wasa, o sota depuk en lokaia mi nan au ai.
15 For til deg, Herre, stend mi von; du vil svara meg, Herre, min Gud!
A i kin auiaui komui, Maing. Komui Maing ai Kot pan kotin sapeng ia.
16 For eg segjer: «Dei vil elles gleda seg yver meg; når min fot vaggar, høgmodast dei yver meg.»
Pwe i men, ren der peren kin ia. Ma nä i pan krisedi, re pan peren kida melel.
17 For eg er nær på å falla, og min hugverk er stendigt framfyre meg.
Pwe i koren iong pupedi, o ai kalokolok kin koren iong ia ansau karos.
18 For eg må sanna mi skuld, syrgja yver mi synd.
Pwe i weokada dip ai kan o suedeki dip ai.
19 Og mine fiendar liver, dei er mannsterke, og dei er mange som hatar meg utan orsak.
A ai imwintiti kan memaureta o irail me kelail; me kailong kin ia ni sota karepa me toto.
20 Og dei som løner godt med vondt, stend meg imot, av di eg fer etter det gode.
O me kin depukki ai me mau me sued, kin palian ia, pweki ai dadaurata me mau.
21 Forlat meg ikkje, Herre! Min Gud, ver ikkje langt ifrå meg!
Ieowa ai Kot, kom der muei sang ia o der doowei sang ia!
22 Kom meg snart til hjelp, Herre, mi frelsa!
Kom kotin madang dong ia, Maing sauas pa i.
