Salmenes 38

1 Ein salme av David; til minnesofferet. Herre, refs meg ikkje i din vreide, og tukta meg ikkje i din harm!

Faarfannaa Daawit. Yaadannoodhaaf. Yaa Waaqayyo, aarii keetiin na hin ifatin yookaan dheekkamsa keetiin na hin adabin.

2 For dine piler er farne ned i meg, og di hand hev falle tungt på meg.

Xiyyooliin kee na waraananiiru; harki kees akka malee natti ulfaateera.

3 Det finst inkje friskt i mitt kjøt for din vreide skuld; det er ikkje fred i mine bein for mi synd skuld.

Sababii dheekkamsa keetiitiif dhagni koo fayyaa dhabeera; sababii cubbuu kootiifis lafeen koo nagaa dhabeera.

4 For mine misgjerningar stig meg yver hovudet, som ei tung byrd er dei meg for tunge.

Cubbuun koo na liqimseeraatii; akkuma baʼaa baatamuu hin dandaʼamne tokkoottis natti ulfaateera.

5 Det luftar ilt av mine sår, dei renn av verk for min dårskap skuld.

Sababii gowwummaa kootiitiif, madaan koo malaa naqate; ni ajaaʼes.

6 Eg er krøkt, reint samanbøygd, heile dagen gjeng eg svartklædd.

Ani gad nan qabame; gadis nan cabe; guyyaa guutuus gaddaan oola.

7 For mine lender er fulle av brand, og det finst inkje frisk i mitt kjøt.

Dugdi koo na bobaʼa; dhagni koos fayyaa hin qabu.

8 Eg er reint valen og sundslegen, eg skrik høgt av hjartestynjing.

Ani laafeera; akka malees bututeera; garaan koo dhiphatee ani aadaan jira.

9 Herre, for di åsyn er alt mitt ynskje, og min sukk er ikkje løynd for deg.

Yaa Gooftaa, hawwiin koo hundinuu fuula kee duratti beekamaa dha; argansuun koo si duraa hin dhokatu.

10 Mitt hjarta slær hardt, mi kraft hev forlate meg, og jamvel mine augo hev mist sitt ljos for meg.

Lapheen koo ni dhaʼatti; jilbis na laafeera; ifni ija kootiis badeera.

11 Mine vener og frendar held seg undan frå mi plåga, og mine næmaste stend langt burte.

Michoonni koo fi miiltoon koo sababii madaa kootiitiif narraa hiiqan; firoonni koos narraa fagaatanii dhadhaabatu.

12 Og dei som ligg etter mitt liv, dei legg ut snaror, og dei som søkjer mi ulukka, dei talar um undergang og tenkjer på svik heile dagen.

Warri lubbuu koo galaafachuu barbaadan kiyyoo naa kaaʼaniiru; warri na miidhuu barbaadanis waaʼee badiisa kootii dubbatu; guyyaa guutuus hammina natti yaadu.

13 Og eg er som ein dauv, eg høyrer ikkje, og liksom ein mållaus som ikkje let upp sin munn.

Ani garuu akkuma duudaa dhagaʼuu hin dandeenyee, akkuma arrab-didaa dubbachuu hin dandeenyeetii.

14 Ja, eg er som ein mann som ikkje høyrer, og som ikkje hev motmæle i sin munn.

Ani akka nama dhagaʼuu hin dandeenyee, akkuma nama afaan isaa deebii kennuu hin dandeenyees taʼeera.

15 For til deg, Herre, stend mi von; du vil svara meg, Herre, min Gud!

Yaa Waaqayyo, ani sin eeggadha; yaa Waaqayyo Gooftaa ko, ati deebii naa kennita.

16 For eg segjer: «Dei vil elles gleda seg yver meg; når min fot vaggar, høgmodast dei yver meg.»

Ani, “Akka diinonni koo natti gammadan yookaan akka isaan yeroo miilli koo mucucaatutti natti of jajan hin eeyyamin” jedheeraatii.

17 For eg er nær på å falla, og min hugverk er stendigt framfyre meg.

Ani kufuu gaʼeeraatii; dhukkubbiin koos takkumaa na hin dhiifne.

18 For eg må sanna mi skuld, syrgja yver mi synd.

Ani balleessaa koo nan himadha; sababii cubbuu kootiitiifis nan gadda.

19 Og mine fiendar liver, dei er mannsterke, og dei er mange som hatar meg utan orsak.

Warri akkasumaan diinota koo taʼan jajjaboo dha; warri sababii malee na jibbanis hedduu dha.

20 Og dei som løner godt med vondt, stend meg imot, av di eg fer etter det gode.

Warri qooda waan gaarii waan hamaa naa deebisan diinota koo ti; ani waan gaarii duukaa nan buʼaatii.

21 Forlat meg ikkje, Herre! Min Gud, ver ikkje langt ifrå meg!

Yaa Waaqayyo, ati na hin gatin; yaa Waaqa ko, narraa hin fagaatin.

22 Kom meg snart til hjelp, Herre, mi frelsa!

Yaa Gooftaa, yaa fayyisaa ko, na gargaaruudhaaf ariifadhu!