Salmenes 38
1 Ein salme av David; til minnesofferet. Herre, refs meg ikkje i din vreide, og tukta meg ikkje i din harm!
Salamo nataon’ i Davida. Ho fampahatsiarovana. Jehovah ô, aza ny fahatezeranao no ananaranao ahy; ary aza ny fahaviniranao no amaizanao ahy.
2 For dine piler er farne ned i meg, og di hand hev falle tungt på meg.
Fa mitsatoka amiko ny zana-tsipìkanao, ary manindry ahy mafy ny tananao,
3 Det finst inkje friskt i mitt kjøt for din vreide skuld; det er ikkje fred i mine bein for mi synd skuld.
Tsy misy fahasalamana ny nofoko noho ny fahatezeranao; tsy misy tsy marary ny taolako noho ny fahotako.
4 For mine misgjerningar stig meg yver hovudet, som ei tung byrd er dei meg for tunge.
Fa ny heloko efa mihoatra ny lohako; tahaka ny entana mavesatra izy ka tsy zakako.
5 Det luftar ilt av mine sår, dei renn av verk for min dårskap skuld.
Maimbo sady mihady ny feriko noho ny hadalako.
6 Eg er krøkt, reint samanbøygd, heile dagen gjeng eg svartklædd.
Mitanondrika sy mijoretra indrindra aho, ary misaona mandrakariva.
7 For mine lender er fulle av brand, og det finst inkje frisk i mitt kjøt.
Ary ny vaniako henika ny aretina mahamay, ka tsy misy fahasalamana ny nofoko.
8 Eg er reint valen og sundslegen, eg skrik høgt av hjartestynjing.
Marikoditra aho sady torovana indrindra; midradradradra aho noho ny fitolokon’ ny foko.
9 Herre, for di åsyn er alt mitt ynskje, og min sukk er ikkje løynd for deg.
Ry Tompo ô, eo anatrehanao ny faniriako rehetra; ary ny fisentoako tsy mba miafina aminao.
10 Mitt hjarta slær hardt, mi kraft hev forlate meg, og jamvel mine augo hev mist sitt ljos for meg.
Miemponempona ny foko, lany ny heriko, ary ny fahiratan’ ny masoko aza efa nandao ahy.
11 Mine vener og frendar held seg undan frå mi plåga, og mine næmaste stend langt burte.
Ny olo-malalako sy ny sakaizako aza efa manalavitra ny fahoriako; Ary ny havako mijanona eny lavitra eny.
12 Og dei som ligg etter mitt liv, dei legg ut snaror, og dei som søkjer mi ulukka, dei talar um undergang og tenkjer på svik heile dagen.
Mamela-pandrika izay mitady ny aiko; ary izay mitady hanimba ahy miteny fanimbana, sy misaim-pitaka mandrakariva.
13 Og eg er som ein dauv, eg høyrer ikkje, og liksom ein mållaus som ikkje let upp sin munn.
Fa izaho dia tahaka ny marenina ka tsy mandre, ary tahaka ny moana ka tsy mahaloa-bava;
14 Ja, eg er som ein mann som ikkje høyrer, og som ikkje hev motmæle i sin munn.
Eny, dia tahaka ny olona tsy mandre, sady tsy misy teny havaly eo am-bavany.
15 For til deg, Herre, stend mi von; du vil svara meg, Herre, min Gud!
Fa ianao no antenaiko Jehovah ô; ianao no hamaly, ry Tompo Andriamanitra ô.
16 For eg segjer: «Dei vil elles gleda seg yver meg; når min fot vaggar, høgmodast dei yver meg.»
Fa hoy izaho: sao dia hifalian’ izy ireo anie aho; ary raha mibolisatra ny tongotro, dia hirehareha amiko izy.
17 For eg er nær på å falla, og min hugverk er stendigt framfyre meg.
Fa efa ho lavo aho, ary ny fanaintainako dia tsaroako mandrakariva.
18 For eg må sanna mi skuld, syrgja yver mi synd.
Fa ny heloko no hambarako; matahotra aho noho ny fahotako.
19 Og mine fiendar liver, dei er mannsterke, og dei er mange som hatar meg utan orsak.
Fa ny fahavaloko velona ihany sady mahery; ary maro no mandrafy ahy tsy ahoan-tsy ahoana;
20 Og dei som løner godt med vondt, stend meg imot, av di eg fer etter det gode.
Ary mamaly ratsy ny soa izy ireo ka mandrafy ahy ho valin’ ny fanarahako ny tsara.
21 Forlat meg ikkje, Herre! Min Gud, ver ikkje langt ifrå meg!
Aza mahafoy ahy, Jehovah ô; Ry Andriamanitro ô, aza manalavitra ahy.
22 Kom meg snart til hjelp, Herre, mi frelsa!
Faingàna hamonjy ahy, ry Tompo, Mpamonjy ahy ô.
