Salmenes 38
1 Ein salme av David; til minnesofferet. Herre, refs meg ikkje i din vreide, og tukta meg ikkje i din harm!
ヱホバよねがはくは忿恚をもて我をせめ はげしき怒をもて我をこらしめ給ふなかれ
2 For dine piler er farne ned i meg, og di hand hev falle tungt på meg.
なんぢの矢われにあたり なんぢの手わがうへを壓へたり
3 Det finst inkje friskt i mitt kjøt for din vreide skuld; det er ikkje fred i mine bein for mi synd skuld.
なんぢの怒によりてわが肉には全きところなく わが罪によりてわが骨には健かなるところなし
4 For mine misgjerningar stig meg yver hovudet, som ei tung byrd er dei meg for tunge.
わが不義は首をすぎてたかく重荷のごとく負がたければなり
5 Det luftar ilt av mine sår, dei renn av verk for min dårskap skuld.
われ愚なるによりてわが傷あしき臭をはなちて腐れただれたり
6 Eg er krøkt, reint samanbøygd, heile dagen gjeng eg svartklædd.
われ折屈みていたくなげきうなたれたり われ終日かなしみありく
7 For mine lender er fulle av brand, og det finst inkje frisk i mitt kjøt.
わが腰はことごとく燒るがごとく肉に全きところなければなり
8 Eg er reint valen og sundslegen, eg skrik høgt av hjartestynjing.
我おとろへはて甚くきずつけられわが心のやすからざるによりて欷歔さけべり
9 Herre, for di åsyn er alt mitt ynskje, og min sukk er ikkje løynd for deg.
ああ主よわがすべての願望はなんぢの前にあり わが嘆息はなんぢに隠るることなし
10 Mitt hjarta slær hardt, mi kraft hev forlate meg, og jamvel mine augo hev mist sitt ljos for meg.
わが胸をどりわが力おとろへ わが眼のひかりも亦われをはなれたり
11 Mine vener og frendar held seg undan frå mi plåga, og mine næmaste stend langt burte.
わが友わが親めるものはわが痍をみて遥にたち わが隣もまた遠かりてたてり
12 Og dei som ligg etter mitt liv, dei legg ut snaror, og dei som søkjer mi ulukka, dei talar um undergang og tenkjer på svik heile dagen.
わが生命をたづぬるものは羂をまうけ我をそこなはんとするものは惡言をいひ また終日たばかりを謀る
13 Og eg er som ein dauv, eg høyrer ikkje, og liksom ein mållaus som ikkje let upp sin munn.
然はあれどわれは聾者のごとくきかず われは口をひらかぬ唖者のごとし
14 Ja, eg er som ein mann som ikkje høyrer, og som ikkje hev motmæle i sin munn.
如此われはきかざる人のごとく口にことあげせぬ人のごときなり
15 For til deg, Herre, stend mi von; du vil svara meg, Herre, min Gud!
ヱホバよ我なんぢを俟望めり 主わが神よなんぢかならず答へたまふべければなり
16 For eg segjer: «Dei vil elles gleda seg yver meg; når min fot vaggar, høgmodast dei yver meg.»
われ曩にいふ おそらくはかれらわが事によりて喜び わが足のすべらんとき我にむかひて誇りかにたかぶらんと
17 For eg er nær på å falla, og min hugverk er stendigt framfyre meg.
われ仆るるばかりになりぬ わが悲哀はたえずわが前にあり
18 For eg må sanna mi skuld, syrgja yver mi synd.
そは我みづから不義をいひあらはし わが罪のためにかなしめばなり
19 Og mine fiendar liver, dei er mannsterke, og dei er mange som hatar meg utan orsak.
わが仇はいきはたらきてたけく故なくして我をうらむるものおほし
20 Og dei som løner godt med vondt, stend meg imot, av di eg fer etter det gode.
惡をもて善にむくゆるものはわれ善事にしたがふが故にわが仇となれり
21 Forlat meg ikkje, Herre! Min Gud, ver ikkje langt ifrå meg!
ヱホバよねがはくは我をはなれたたまふなかれ わが神よわれに遠かりたまふなかれ
22 Kom meg snart til hjelp, Herre, mi frelsa!
主わがすくひよ速きたりて我をたすけたまへ
