Salmenes 38

1 Ein salme av David; til minnesofferet. Herre, refs meg ikkje i din vreide, og tukta meg ikkje i din harm!

Kathutkung: Devit Oe BAWIPA lungphuen laihoi na yue hanh lah a. Puenghoi lungkhuek laihoi hai na yue hanh.

2 For dine piler er farne ned i meg, og di hand hev falle tungt på meg.

Na tahroe ni kai hah na thut dawkvah, na kut ni hoe na nam sin.

3 Det finst inkje friskt i mitt kjøt for din vreide skuld; det er ikkje fred i mine bein for mi synd skuld.

Na lungphuennae kecu dawk, ka takthai dawk damnae awm hoeh. Ka yonnae kecu dawk ka hru damnae awm hoeh.

4 For mine misgjerningar stig meg yver hovudet, som ei tung byrd er dei meg for tunge.

Ka payonnae ni ka lû a ramuk dawkvah, ka phu thai hoeh e hno patetlah doeh ao.

5 Det luftar ilt av mine sår, dei renn av verk for min dårskap skuld.

Ka pathunae kecu dawk, ka hmâ dukhnai teh, a hmui a tho toe.

6 Eg er krøkt, reint samanbøygd, heile dagen gjeng eg svartklædd.

Patawnae khang hoi ka kâkalawng teh, kanîruirui lungmathoe hoi ka cingou.

7 For mine lender er fulle av brand, og det finst inkje frisk i mitt kjøt.

Bangkongtetpawiteh, ka laheibawnaw a kâan poung dawkvah, ka takthai dawk damnae roeroe awm hoeh.

8 Eg er reint valen og sundslegen, eg skrik høgt av hjartestynjing.

Ka tâwn poung teh ka lung a rek dawkvah, ka lung a kâraphei teh ka cingou.

9 Herre, for di åsyn er alt mitt ynskje, og min sukk er ikkje løynd for deg.

BAWIPA, ka ngainae pueng teh na hmalah ao. Ka cingounae hai koung na panue.

10 Mitt hjarta slær hardt, mi kraft hev forlate meg, og jamvel mine augo hev mist sitt ljos for meg.

Ka lung a duem teh tha ka tawn hoeh toe. Ka mit angnae hai takuettakuet a mawm toe.

11 Mine vener og frendar held seg undan frå mi plåga, og mine næmaste stend langt burte.

Ka patawnae dawk ka pahren e naw hoi huikonaw ni, na hnai ngai awh hoeh toe. Ka imthungnaw ni hai na roun awh toe.

12 Og dei som ligg etter mitt liv, dei legg ut snaror, og dei som søkjer mi ulukka, dei talar um undergang og tenkjer på svik heile dagen.

Ka hringnae la han kakâcainaw nihai, kai hanlah karap a patûng awh.

13 Og eg er som ein dauv, eg høyrer ikkje, og liksom ein mållaus som ikkje let upp sin munn.

Hatei, kai teh, hnâpang patetlah ka thai hoeh, lawka patetlah doeh ka o.

14 Ja, eg er som ein mann som ikkje høyrer, og som ikkje hev motmæle i sin munn.

Hottelah, ka thai hoeh e patetlah ka o teh, ka pato thai hoeh e patetlah ka o.

15 For til deg, Herre, stend mi von; du vil svara meg, Herre, min Gud!

Oe BAWIPA, nang dawk ngaihawinae ka tawn dawkvah, Oe BAWIPA, ka Cathut, na thai pouh haw.

16 For eg segjer: «Dei vil elles gleda seg yver meg; når min fot vaggar, høgmodast dei yver meg.»

Na thai pouh haw, hoehpawiteh, kai dawk a konawm awh vaiteh, ka khok a thawn toteh, kai taranlahoi kâoup awh payon vaih ka ti.

17 For eg er nær på å falla, og min hugverk er stendigt framfyre meg.

Kai teh rawp hane coungkacoe ka o dawkvah, ka lungmathoenae teh pou ka pouk.

18 For eg må sanna mi skuld, syrgja yver mi synd.

Ka yonnae ni ka lung a puen sak dawkvah, peng ka pâpho ngala toe.

19 Og mine fiendar liver, dei er mannsterke, og dei er mange som hatar meg utan orsak.

Hatei, ka tarannaw teh, a tak a dam awh, a thao awh. A khuekhaw awm laipalah na kahmuhmanaw teh, apap awh.

20 Og dei som løner godt med vondt, stend meg imot, av di eg fer etter det gode.

Hawinae hah yonnae hoi kapathonaw hai, hawinae ka tarawi kecu ka taran lah ao awh.

21 Forlat meg ikkje, Herre! Min Gud, ver ikkje langt ifrå meg!

Oe BAWIPA, na cettakhai hanh. Oe ka Cathut, na hlat takhai hanh.

22 Kom meg snart til hjelp, Herre, mi frelsa!

Oe rungngangnae BAWIPA, karanglah na kabawm haw.