Salmenes 38

1 Ein salme av David; til minnesofferet. Herre, refs meg ikkje i din vreide, og tukta meg ikkje i din harm!

Aw Bawipa, kawso doena koeh ni zyi nawh thin tawinaak ing koeh ni phep.

2 For dine piler er farne ned i meg, og di hand hev falle tungt på meg.

Ikawtih, na lakhqi ing ni sun nawh, na kut ing kak khan awh ni nam khak hy.

3 Det finst inkje friskt i mitt kjøt for din vreide skuld; det er ikkje fred i mine bein for mi synd skuld.

Nam thin tawinaak ka pum awh sadip na qoe am awm tlaih hy; ka thlawlhnaak awh ka quhkhqi awm a sa am dip voel hy.

4 For mine misgjerningar stig meg yver hovudet, som ei tung byrd er dei meg for tunge.

Ka thlawlhnaak ing ni vyih khoep nawh phyihqih naa tloei hak amyihna ni nam hy.

5 Det luftar ilt av mine sår, dei renn av verk for min dårskap skuld.

Ka thawlh ka qawnaakkhqi ve thu nawh tyih awm hy.

6 Eg er krøkt, reint samanbøygd, heile dagen gjeng eg svartklædd.

Nung koep nawh am cei qeet awh balak nyng; khawnghi zung ko doena pla nyng.

7 For mine lender er fulle av brand, og det finst inkje frisk i mitt kjøt.

Kam ting kawng plih kang hawh nawh; ka pum awh sadipnaak qoe am awm voel hy.

8 Eg er reint valen og sundslegen, eg skrik høgt av hjartestynjing.

Kak tha boeih hqoeng nawh sawp qu plawk hawh nyng; kawlung khuikha doena ko hqoeng nyng.

9 Herre, for di åsyn er alt mitt ynskje, og min sukk er ikkje løynd for deg.

Aw Bawipa, ik-oeih ka hym ka dawng soepkep na haiawh awng qu pheng nawh; kang konaak awi ve awm thuh thai na am awm hy.

10 Mitt hjarta slær hardt, mi kraft hev forlate meg, og jamvel mine augo hev mist sitt ljos for meg.

Ka bawng tlai lawp lawp nawh, kak tha am awm voel hy; kamik dainaak awm khum hawh hy.

11 Mine vener og frendar held seg undan frå mi plåga, og mine næmaste stend langt burte.

Phoei am lit hqoeng na ka awm dawngawh ka pyikhqi ing ni qee uhy; ka imcengkhqi ingawm ak hla na ni awm ta uhy.

12 Og dei som ligg etter mitt liv, dei legg ut snaror, og dei som søkjer mi ulukka, dei talar um undergang og tenkjer på svik heile dagen.

Ka hqingnaak hqe aham ak suikhqi ing thang ni dun sih uhy, nganbawh peek aham ak caikhqi ing ka seetnaak hly doek khoeih ce kqawn uhy; Khawnghi zung awh qaai kqawnnaak awi doeng ce kqawn uhy.

13 Og eg er som ein dauv, eg høyrer ikkje, og liksom ein mållaus som ikkje let upp sin munn.

Awi amak za ang hakpang amyihna awm nyng saw; kha amak ang thai awimyh amyihna awm hqoeng nyng;

14 Ja, eg er som ein mann som ikkje høyrer, og som ikkje hev motmæle i sin munn.

Awi am za thai qoe nawh hlatnaak awi amak kqawn thai qoe amyihna awm nyng.

15 For til deg, Herre, stend mi von; du vil svara meg, Herre, min Gud!

Aw Bawipa, nang ni ka ni qeh; Aw Bawipa ka Khawsa, namah ing nim hlat kawp ti.

16 For eg segjer: «Dei vil elles gleda seg yver meg; når min fot vaggar, høgmodast dei yver meg.»

Kai ingtaw, Cekkhqi ing kaw koeh ni qep sih seitaw kang bah awh kak khan awh koeh zoeksang qu u seh,” ti nyng.

17 For eg er nær på å falla, og min hugverk er stendigt framfyre meg.

Ikawtih, tlu tawm ca nawh, ka tlawhnaak ing amni hlah qoe hy.

18 For eg må sanna mi skuld, syrgja yver mi synd.

Ka sai thawlhnaak ce kqawn nyng; ka thawlhnaak ing kyinaak ni pehy.

19 Og mine fiendar liver, dei er mannsterke, og dei er mange som hatar meg utan orsak.

Tha ak awm ka qaalkhqi kqeng soeih uhy; ikaw am mai awh anik sawhnaak thlangkhqi khawzah ni.

20 Og dei som løner godt med vondt, stend meg imot, av di eg fer etter det gode.

Ka leeknaak ce seetnaak ing anik thungkhqi ing ak leek ik-oeih ka hquut awh ak che na nik kqawn uhy.

21 Forlat meg ikkje, Herre! Min Gud, ver ikkje langt ifrå meg!

Aw Bawipa, nang ing koeh ni hlah hyt; Aw ka Khawsa, ak hla na koeh ni awm taak.

22 Kom meg snart til hjelp, Herre, mi frelsa!

Ka Bawipa ingkaw ka hulkung, kai hul aham ang tawnna law lah.