Salmenes 38
1 Ein salme av David; til minnesofferet. Herre, refs meg ikkje i din vreide, og tukta meg ikkje i din harm!
David kah ngaidamnah Tingtoenglung Aw BOEIPA, na thinhul neh kai n'tluung boel lamtah na kosi neh kai n'toel boeh.
2 For dine piler er farne ned i meg, og di hand hev falle tungt på meg.
Na thaltang loh kai dongah sap ha tlaeh tih na kut loh kai n'nan.
3 Det finst inkje friskt i mitt kjøt for din vreide skuld; det er ikkje fred i mine bein for mi synd skuld.
Nang kah kosi dongah ka pum he hlang la om voelpawh. Ka tholh dongah ka rhuh a sading pawh.
4 For mine misgjerningar stig meg yver hovudet, som ei tung byrd er dei meg for tunge.
Kai kathaesainah loh ka lu hang khuk tih, kai ham hnophueih bangla a rhih loh n'nan.
5 Det luftar ilt av mine sår, dei renn av verk for min dårskap skuld.
Ka anglat dongah, ka boengha rhong tih rhim coeng.
6 Eg er krøkt, reint samanbøygd, heile dagen gjeng eg svartklædd.
Ka ngam paihaeh tangkik hil khohnin yungah kopang neh ka van.
7 For mine lender er fulle av brand, og det finst inkje frisk i mitt kjøt.
Ka uen khaw boeih duih tih, ka pum he hlang la om voelpaawh.
8 Eg er reint valen og sundslegen, eg skrik høgt av hjartestynjing.
Ka lungmit tih ka paep dongah, lungbuei phoenanah neh mat ka kawk.
9 Herre, for di åsyn er alt mitt ynskje, og min sukk er ikkje løynd for deg.
Ka ngaihlihnah boeih he, ka Boeipa namah taengah ka hal tih, ka hueinah he namah taeng lamloh a thuh moenih.
10 Mitt hjarta slær hardt, mi kraft hev forlate meg, og jamvel mine augo hev mist sitt ljos for meg.
Ka lungbuei a thimpom tih ka thadueng hnoeng. Te dongah ka mik khaw tueng pawh.
11 Mine vener og frendar held seg undan frå mi plåga, og mine næmaste stend langt burte.
Ka tlohtat dongah ka lungnah ka paya rhoek loh saisai m'pai tak tih ka huiko khaw a hla lam ni a pai uh coeng.
12 Og dei som ligg etter mitt liv, dei legg ut snaror, og dei som søkjer mi ulukka, dei talar um undergang og tenkjer på svik heile dagen.
Ka hinglu aka mae rhoek loh n'hlaeh tih, kai yoethae puei ham aka tlap rhoek loh a talnah te a thui uh. Te dongah hlangthai palat rhoek loh hnin at puet n'taeng uh.
13 Og eg er som ein dauv, eg høyrer ikkje, og liksom ein mållaus som ikkje let upp sin munn.
Tedae kai tah hnapang bangla ka ya voelpawt tih olmueh loh a ka a ang pawt bangla ka om.
14 Ja, eg er som ein mann som ikkje høyrer, og som ikkje hev motmæle i sin munn.
Te dongah aka ya thai pawt tih a ka ah toelthamnah aka om pawt hlang bangla ka om.
15 For til deg, Herre, stend mi von; du vil svara meg, Herre, min Gud!
BOEIPA nang dongah ka hangdang tih nang loh nan doo bitni ka Boeipa ka Pathen aw
16 For eg segjer: «Dei vil elles gleda seg yver meg; når min fot vaggar, høgmodast dei yver meg.»
Te dongah, “Ka kho he a paloe vaengah kai n'kohah thil uh tih kai soah pomsang uh ve,” ka ti.
17 For eg er nær på å falla, og min hugverk er stendigt framfyre meg.
Cungdonah ham ka tawn uh tih ka nganboh loh kamah taengah om taitu.
18 For eg må sanna mi skuld, syrgja yver mi synd.
Te dongah kai kathaesainah te ka doek. Kamah kah tholhnah dongah ka mawn.
19 Og mine fiendar liver, dei er mannsterke, og dei er mange som hatar meg utan orsak.
Tedae ka thunkha rhoek kah hingnah tah ting tih a honghi dongah ka lunguet loh pungtai.
20 Og dei som løner godt med vondt, stend meg imot, av di eg fer etter det gode.
Te dongah a then te a thae neh aka thuung rhoek loh kai n'khingkhoek vaengah a then te kamah loh ka vai rhoela ka vai.
21 Forlat meg ikkje, Herre! Min Gud, ver ikkje langt ifrå meg!
Ka BOEIPA Pathen aw, kai n'hno boel lamtah kai taeng lamkah n'lakhla tak boeh.
22 Kom meg snart til hjelp, Herre, mi frelsa!
Kai bomkung la ha tawn uh laeh ka loeihnah Boeipa.
