Salmenes 38
1 Ein salme av David; til minnesofferet. Herre, refs meg ikkje i din vreide, og tukta meg ikkje i din harm!
Hina Gode! Dia ougiba: le, nama se bidi mae ima!
2 For dine piler er farne ned i meg, og di hand hev falle tungt på meg.
Di da na Dia dadi amoga fa: ginisi, amola na fane sanasi.
3 Det finst inkje friskt i mitt kjøt for din vreide skuld; det er ikkje fred i mine bein for mi synd skuld.
Dia da nama ougiba: le, na se baligili nabala. Na wadela: i hou hamobeba: le, na da: i huluane da olo bagade madelasa.
4 For mine misgjerningar stig meg yver hovudet, som ei tung byrd er dei meg for tunge.
Na da nina: wadela: i hamonana fedege agoane hano heda: i amoga gela daha. Na wadela: i hou da fedege agoane, liligi bagadedafa aguni masunu hamedei agoai ba: sa.
5 Det luftar ilt av mine sår, dei renn av verk for min dårskap skuld.
Bai na da gagaoule hamobeba: le, na aiya da dasale gahasa.
6 Eg er krøkt, reint samanbøygd, heile dagen gjeng eg svartklædd.
Na da se nabawane beguduli, gala: la sa: i. Na da hahabe asili daeya, mae fisili, dinana.
7 For mine lender er fulle av brand, og det finst inkje frisk i mitt kjøt.
Na da asugiba: le, da: i goaeasa. Amola na da bogomu gadenei ba: sa.
8 Eg er reint valen og sundslegen, eg skrik høgt av hjartestynjing.
Na da gasa hamedene, dafawane gala: la sa: i. Na da da: i dioi, amola se nababeba: le gayasa.
9 Herre, for di åsyn er alt mitt ynskje, og min sukk er ikkje løynd for deg.
Hina Gode! Na hanai amo Dia dawa: ! Na gayabe huluane Dia naba!
10 Mitt hjarta slær hardt, mi kraft hev forlate meg, og jamvel mine augo hev mist sitt ljos for meg.
Na habe da ha: ha: sa, amola na gasa da asi dagoi. Na si da mobi sa: i dagoi.
11 Mine vener og frendar held seg undan frå mi plåga, og mine næmaste stend langt burte.
Na da aiya bagohame madelaiba: le, na sama amola na na: iyado fi dunu ilia da nama hame gadenena maha. Na sosogodafa amolalia na hagasa.
12 Og dei som ligg etter mitt liv, dei legg ut snaror, og dei som søkjer mi ulukka, dei talar um undergang og tenkjer på svik heile dagen.
Dunu da na medole legemusa: dawa: be, ilia da na sa: ima: ne sanenisa. Amola dunu da nama se ima: ne dawa: be, ilia da na wadela: lesimusa: magagisa. Ilia da na wadela: lesimusa: sia: fane ilegesu hou hame yolesisa.
13 Og eg er som ein dauv, eg høyrer ikkje, og liksom ein mållaus som ikkje let upp sin munn.
Na da ge ga: i dunu defele, hame naba. Amola na da sia: hamedei dunu agoane, hame sia: da.
14 Ja, eg er som ein mann som ikkje høyrer, og som ikkje hev motmæle i sin munn.
Na da ge ga: iba: le, dabe adole imunu hamedei dunu agoai gala.
15 For til deg, Herre, stend mi von; du vil svara meg, Herre, min Gud!
Hina Gode, na da dima dafawaneyale dawa: sa, amola Di da na Hina Godeba: le, nama dabe adole imunu.
16 For eg segjer: «Dei vil elles gleda seg yver meg; når min fot vaggar, høgmodast dei yver meg.»
Na da se nabasu baligilidafa nababeba: le, nama ha lai dunu da na mae habosesema: ma. Ilia da na dafai hou ba: beba: le, Dia mae habosesele sia: ma: ma!
17 For eg er nær på å falla, og min hugverk er stendigt framfyre meg.
Na da maedafa fisili, se naba. Amola na da dafamu gadenei ba: sa.
18 For eg må sanna mi skuld, syrgja yver mi synd.
Na da na wadela: i hou sisane fofada: sa. Be na da amo dawa: beba: le, bagadewane beda: sa.
19 Og mine fiendar liver, dei er mannsterke, og dei er mange som hatar meg utan orsak.
Na ha lai dunu da dagumui noga: i amola gasa fi gala. Nama ha lai dunu bagohame da nama bai hamedene, higale ba: sa.
20 Og dei som løner godt med vondt, stend meg imot, av di eg fer etter det gode.
Dunu amo da noga: le hamobe dunuma wadela: i dabe iaha, ilia da na higale ba: sa. Bai na da moloi hou amoga hamomusa: , logo hogobeba: le.
21 Forlat meg ikkje, Herre! Min Gud, ver ikkje langt ifrå meg!
Hina Gode! Dia na mae fisiagama! Na Gode! Nama gasigale mae aligima!
22 Kom meg snart til hjelp, Herre, mi frelsa!
Hina Gode! Na Gaga: sudafa! Wahadafa, na fidima!
