Salmenes 37
1 Av David. Vreidskast ikkje yver illgjerningsmennerne, harmast ikkje yver deim som gjer urett!
Dawut yazghan küy: — Yamanliq qilghuchilar tüpeylidin özüngni köydürme, Nakeslerge heset qilma.
2 For liksom gras vert dei brått avskorne, og som grøne urter visnar dei burt.
Chünki ular ot-chöplerdek tézla üzüp tashlinidu, Yumran ösümlüklerge oxshash tozup kétidu.
3 Lit på Herren og gjer det gode, bu i landet og legg vinn på truskap!
Perwerdigargha tayan, tiriship yaxshiliq qil, Zéminda makanliship yashap, Uning wapa-heqiqitini ozuq bilip huzurlan.
4 Og hugnast i Herren, so skal han gjeva deg det som ditt hjarta ynskjer.
«Perwerdigarni xursenlikim» dep bilgin, U arzu-tilekliringge yetküzidu.
5 Gjev Herren din veg i vald, og lit på honom! Han skal gjera det;
Yolungni Perwerdigargha amanet qil; Uninggha tayan, U choqum [tilikingni] ijabet qilidu.
6 og han skal lata di rettferd ganga fram som ljoset, og din rett som middagsklåren.
U heqqaniyliqingni nurdek, Adalitingni chüshtiki quyashtek chaqnitidu.
7 Ver still for Herren og stunda på honom! Vreidast ikkje yver den som hev lukka på sin veg, den mannen som legg upp meinråd!
Perwerdigarning aldida tinch bolup, Uni sewrchanliq bilen küt; Haramdin ronaq tapqan adem tüpeylidin, Yaman niyetliri ishqa ashidighan kishi tüpeylidin özüngni köydürme.
8 Haldt deg frå vreide, lat harm fara, vreidast ikkje, det er berre til å gjera ilt!
Achchiqingdin yan, ghezeptin qayt, Özüngni köydürme; U peqet séni yamanliqqa élip baridu.
9 For illgjerningsmenner skal verta utrudde, men dei som ventar på Herren, dei skal erva landet.
Chünki yamanliq qilghuchilar zémindin üzüp tashlinidu; Perwerdigargha telmürüp kütkenler bolsa, Zémin’gha igidarchiliq qilidu.
10 Og um ei liti stund er den ugudlege ikkje til, og legg du merke til hans stad, so er han der ikkje.
: Közni yumup achquchila, rezil adem halak bolidu; Uning makanigha sepsélip qarisang, u yoq bolidu.
11 Men dei spaklyndte skal erva landet og hugnast ved mykjen fred.
Biraq yawash-möminler zémin’gha mirasliq qilidu, We cheksiz arambexshliktin huzurlinidu.
12 Den ugudlege tenkjer upp vondt imot den rettferdige og skjer tenner imot honom.
Rezil adem heqqaniygha qest qilidu; Uninggha chishlirini ghuchurlitip xiris qilidu;
13 Herren lær åt honom; for han ser at hans dag kjem.
Lékin Reb uninggha qarap külidu; Chünki [Reb] uning béshigha kélidighan künni köridu.
14 Dei ugudlege dreg sverdet og spenner sin boge til å fella den arme og fatige og myrda deim som fer ærleg fram.
Yawashlar we yoqsullarni yiqitish üchün, Yoli duruslarni qirip tashlash üchün, Reziller qilichini ghilipidin sughurup élip, Oqyasining kirichini tartip teyyarlidi.
15 Deira sverd skal ganga inn i deira eige hjarta, og deira bogar verta brotne sund.
Lékin qilichi bolsa öz yürikige sanjilidu, Oqyaliri sunduruwétilidu.
16 Betre er det vesle den rettferdige hev, enn mykje gods hjå mange ugudlege.
Heqqaniylardiki «az», Köpligen yamanlarning bayliqliridin ewzeldur.
17 For armarne vert brotne på dei ugudlege, men Herren styd dei rettferdige.
Chünki rezillerning bilekliri sundurulidu; Lékin Perwerdigar heqqaniylarni yöleydu;
18 Herren kjenner dei dagar dei ulastande skal liva, og deira arv skal vara til æveleg tid.
Perwerdigar köngli duruslarning künlirini bilidu; Ularning mirasi menggüge bolidu.
19 Dei skal ikkje verta til skammar i den vonde tid, og i hungers dagar skal dei verta mette.
Ular éghir künlerde yerge qarap qalmaydu; Qehetchiliktimu ular toq yüridu.
20 For dei ugudlege skal ganga til grunnar, og Herrens fiendar som blomeskrud på engjar; dei kverv som røyk, kverv burt.
Biraq reziller halak bolidu; Perwerdigar bilen qarshilashquchilar chimenzardiki gül-giyahdek tozup kétidu; Ular tügeydu; Is-tütündek tarqilip tügeydu.
21 Den ugudlege låner og gjev ikkje att, men den rettferdige gjer miskunn og gjev.
Rezil adem ötne élip qayturmaydu; Emma heqqaniy adem méhribanliq bilen ötne béridu;
22 For dei han velsignar, skal erva landet; men dei han forbannar, skal verta utrudde.
Chünki [Perwerdigar] rehmet qilghanlar zémin’gha ige bolidu, Biraq uning lenitige uchrighanlar üzüp tashlinidu;
23 Herren gjer ein manns steg faste, og han hev hugnad i hans veg.
Merdane ademning qedemliri Perwerdigar teripidindur; [Reb] uning yolidin xursen bolidu.
24 Når han fell, vert han ikkje støypt til marki; for Herren styd hans hand.
U téyilip ketsimu, yiqilip chüshmeydu; Chünki Perwerdigar uning qolini tutup yölep turidu.
25 Eg hev vore ung og vorte gamall, men aldri hev eg set den rettferdige forlaten eller hans born beda um brød.
Men yash idim, hazir qérip qaldim; Lékin heqqaniylarning tashliwétilgenlikini, Yaki perzentlirining nan tiligenlikini esla körgen emesmen;
26 Heile dagen gjer han miskunn og låner ut, og hans born vert velsigna.
U kün boyi merd-méhriban bolup ötne béridu; Uning ewladlirimu xelqqe beriket yetküzidu.
27 Vik frå det vonde og gjer det gode, so vert du æveleg buande i landet.
Yamanliqni tashlanglar, yaxshiliq qilinglar, Menggü yashaysiler!
28 For Herren elskar rett og forlet ikkje sine trugne; til æveleg tid vert dei haldne uppe; men avkjøme av ugudlege vert utrudt.
Chünki Perwerdigar adaletni söyidu, U Öz mömin bendilirini tashlimaydu; Ular menggüge saqlinidu; Lékin rezillerning ewladliri üzüp tashlinidu.
29 Dei rettferdige skal erva landet og bu i det til æveleg tid.
Heqqaniylar yer-jahan’gha ige bolidu, Ebedil’ebedgiche uningda makan tutup yashaydu.
30 Rettferdig manns munn andar visdom, og hans tunga taler det som rett er.
Heqqaniy ademning aghzi danaliq jakarlaydu; Uning tili adil hökümlerni sözleydu;
31 Hans Guds lov er i hans hjarta, hans stig er ikkje ustøde.
Qelbide Xudaning [muqeddes] qanuni turidu; Uning qedemliri téyilip ketmes.
32 Dei ugudlege lurer på den rettferdige og søkjer å drepa honom.
Reziller heqqaniy ademni paylap yüridu; Ular uni öltürgüdek peytni izdep yüridu.
33 Herren yvergjev honom ikkje i hans hand og fordømer honom ikkje, når han vert dømd.
Lékin Perwerdigar uni düshmenning changgiligha chüshürmeydu; Yaki hökümde uni gunahqa pütmeydu.
34 Venta på Herren og haldt deg på hans veg! so skal han upphøgja deg til å erva landet; du skal sjå på at dei ugudlege vert utrudde.
Perwerdigarni telmürüp küt, Uning yolini ching tutqin; U séning mertiwengni kötürüp, zémin’gha ige qilidu, Reziller halak qilin’ghanda, Sen buni körisen.
35 Eg såg ein ugudleg ovrikjen mann, og han breidde seg ut som eit heimevakse tre med sitt grøne lauv.
Men rezil ademning zomigerlik qiliwatqinini kördüm, U xuddi aynighan baraqsan yapyéshil derextek ronaq tapqan.
36 Men han gjekk burt, og sjå, han var ikkje meir, og eg leita etter honom, men han vart ikkje funnen.
Biraq u ötüp ketti, Mana, u yoq boldi; Men uni izdisemmu, u tépilmaydu.
37 Merk deg den ulastande mann, og sjå på den rett-tenkte, at freds mann hev ei framtid.
Mukemmel ademge nezer sal, Durus insan’gha qara! Chünki bundaq ademning axir köridighini arambexsh xatirjemlik bolidu.
38 Men dei fråfalne vert alle saman utøydde, framtidi vert avskori for dei ugudlege.
Itaetsizler bolsa birlikte halak bolishidu; Ularning kélechiki üzülidu;
39 Og frelsa for dei rettferdige kjem frå Herren, deira sterke vern i trengsels tid.
Biraq heqqaniylarning nijatliqi Perwerdigardindur; U éghir künlerde ularning küchlük panahidur.
40 Og Herren hjelper deim og friar deim ut, han friar deim frå dei ugudlege og frelser deim, for dei flyr til honom.
Perwerdigar yardem qilip ularni saqlaydu; U ularni rezillerdin saqlap qutquzidu; Chünki ular Uni bashpanahi qilidu.
