Salmenes 37
1 Av David. Vreidskast ikkje yver illgjerningsmennerne, harmast ikkje yver deim som gjer urett!
Dawid dwom. Nhaw wo ho, nnebɔneyɛfo nti; mma wʼani mmmere wɔn a wɔyɛ bɔne;
2 For liksom gras vert dei brått avskorne, og som grøne urter visnar dei burt.
Wɔte sɛ sare, ɛrenkyɛ na ahyew, wɔte sɛ dua amono, ɛrenkyɛ na awu.
3 Lit på Herren og gjer det gode, bu i landet og legg vinn på truskap!
Fa wo ho to Awurade so na yɛ papa. Tena asase no so na ma wʼani nka asomdwoe adidibea hɔ.
4 Og hugnast i Herren, so skal han gjeva deg det som ditt hjarta ynskjer.
Ma wʼani nnye wɔ Awurade mu na wama wo nea wo koma pɛ.
5 Gjev Herren din veg i vald, og lit på honom! Han skal gjera det;
Fa wʼakwan hyɛ Awurade nsam; na fa wo ho to no so, na ɔno na ɔbɛyɛ:
6 og han skal lata di rettferd ganga fram som ljoset, og din rett som middagsklåren.
ɔbɛma wo treneeyɛ ahyerɛn sɛ adekyee, na wʼatɛntrenee ayɛ sɛ owigyinae.
7 Ver still for Herren og stunda på honom! Vreidast ikkje yver den som hev lukka på sin veg, den mannen som legg upp meinråd!
Yɛ komm wɔ Awurade anim na tɔ wo bo ase twɛn no, nhaw wo ho wɔ wɔn a asi wɔn yiye ho efisɛ wɔnam bɔne akwan so.
8 Haldt deg frå vreide, lat harm fara, vreidast ikkje, det er berre til å gjera ilt!
Mma wo bo mmfuw na gyae abufuwhyew; nhaw wo ho, ekowie bɔne nko ara.
9 For illgjerningsmenner skal verta utrudde, men dei som ventar på Herren, dei skal erva landet.
Wobetwa nnebɔneyɛfo agu, nanso wɔn a wɔn ani da Awurade so no wobenya asase no adi so.
10 Og um ei liti stund er den ugudlege ikkje til, og legg du merke til hans stad, so er han der ikkje.
Ɛrenkyɛ, nnebɔneyɛfo bɛyera. Wɔbɛhwehwɛ wɔn, nanso wɔrenhu wɔn.
11 Men dei spaklyndte skal erva landet og hugnast ved mykjen fred.
Nanso ahobrɛasefo benya asase no adi so na wɔanya asomdwoe mmoroso.
12 Den ugudlege tenkjer upp vondt imot den rettferdige og skjer tenner imot honom.
Amumɔyɛfo bɔ pɔw bɔne tia atreneefo na wɔtwɛre wɔn se gu wɔn so;
13 Herren lær åt honom; for han ser at hans dag kjem.
nanso Awurade serew amumɔyɛfo, na onim sɛ wɔn nna abɛn.
14 Dei ugudlege dreg sverdet og spenner sin boge til å fella den arme og fatige og myrda deim som fer ærleg fram.
Amumɔyɛfo twe afoa na wokuntun wɔn ta mu sɛ wobekum ahiafo ne mmɔborɔfo, sɛ wobekum wɔn a wɔn akwan teɛ.
15 Deira sverd skal ganga inn i deira eige hjarta, og deira bogar verta brotne sund.
Nanso wɔn afoa bɛwowɔ wɔn ankasa koma mu, na wɔn ta mu abubu.
16 Betre er det vesle den rettferdige hev, enn mykje gods hjå mange ugudlege.
Kakra a atreneefo wɔ no som bo sen amumɔyɛfo bebree ahonya;
17 For armarne vert brotne på dei ugudlege, men Herren styd dei rettferdige.
efisɛ amumɔyɛfo ahoɔden bɛsa nanso Awurade bɛwowaw atreneefo.
18 Herren kjenner dei dagar dei ulastande skal liva, og deira arv skal vara til æveleg tid.
Awurade nim wɔn a wɔn ho nni asɛm no nna, na wɔn agyapade bɛtena hɔ daa.
19 Dei skal ikkje verta til skammar i den vonde tid, og i hungers dagar skal dei verta mette.
Ahohiahia bere mu wɔremmrɛ. Ɔkɔm bere mu wobenya ama abu so.
20 For dei ugudlege skal ganga til grunnar, og Herrens fiendar som blomeskrud på engjar; dei kverv som røyk, kverv burt.
Nanso amumɔyɛfo bɛyera. Awurade atamfo bɛyɛ sɛ nwura mu nhwiren; wobetu ayera sɛ wusiw.
21 Den ugudlege låner og gjev ikkje att, men den rettferdige gjer miskunn og gjev.
Amumɔyɛfo pɛ bosea, na wontua, nanso ɔtreneeni de ahummɔbɔ ma;
22 For dei han velsignar, skal erva landet; men dei han forbannar, skal verta utrudde.
Wɔn a Awurade ahyira wɔn no benya asase no adi so, na wobetwa wɔn a ɔdome wɔn no agu.
23 Herren gjer ein manns steg faste, og han hev hugnad i hans veg.
Sɛ Awurade ani sɔ onipa akwan a, ɔma nʼanammɔntu si pi.
24 Når han fell, vert han ikkje støypt til marki; for Herren styd hans hand.
Sɛ ohintiw a ɔrenhwe ase, efisɛ Awurade kura no wɔ ne nsam.
25 Eg hev vore ung og vorte gamall, men aldri hev eg set den rettferdige forlaten eller hans born beda um brød.
Na meyɛ aberante, na mprempren mabɔ akwakoraa, na minhuu ɔtreneeni a Awurade apa nʼakyi anaasɛ ne mma resrɛ aduan.
26 Heile dagen gjer han miskunn og låner ut, og hans born vert velsigna.
Bere biara ɔyɛ adɔe, na ɔde fɛm kwa; na ne mma benya nhyira.
27 Vik frå det vonde og gjer det gode, so vert du æveleg buande i landet.
Twe wo ho fi bɔne ho na yɛ papa na wobɛtena asase no so afebɔɔ.
28 For Herren elskar rett og forlet ikkje sine trugne; til æveleg tid vert dei haldne uppe; men avkjøme av ugudlege vert utrudt.
Efisɛ, Awurade pɛ nea ɛteɛ, na ɔrennyaw ne nkurɔfo anokwafo no. Wobenya bammɔ daa nyinaa. Nanso amumɔyɛfo asefo de, wobetwa wɔn agu.
29 Dei rettferdige skal erva landet og bu i det til æveleg tid.
Atreneefo benya asase no adi so na wɔatena so afebɔɔ.
30 Rettferdig manns munn andar visdom, og hans tunga taler det som rett er.
Ɔtreneeni ano ka nyansasɛm, na ne tɛkrɛma ka nea ɛteɛ.
31 Hans Guds lov er i hans hjarta, hans stig er ikkje ustøde.
Ne Nyankopɔn mmara wɔ ne koma mu; wɔn anan nwatiri.
32 Dei ugudlege lurer på den rettferdige og søkjer å drepa honom.
Amumɔyɛfo tetɛw atreneefo hwehwɛ sɛ wobekum wɔn,
33 Herren yvergjev honom ikkje i hans hand og fordømer honom ikkje, når han vert dømd.
nanso Awurade nnyaa wɔn mma wɔn, na ɔremma wommu wɔn kumfɔ wɔ asennii.
34 Venta på Herren og haldt deg på hans veg! so skal han upphøgja deg til å erva landet; du skal sjå på at dei ugudlege vert utrudde.
Montwɛn Awurade na monhwɛ nʼakwan. Ɔbɛma mo so na moanya asase no adi so; sɛ wotwitwa amumɔyɛfo no gu a, mubehu.
35 Eg såg ein ugudleg ovrikjen mann, og han breidde seg ut som eit heimevakse tre med sitt grøne lauv.
Mahu omumɔyɛfo a ɔyɛ basabasa sɛ ɔredi yiye sɛ dua amono a esi asase pa so,
36 Men han gjekk burt, og sjå, han var ikkje meir, og eg leita etter honom, men han vart ikkje funnen.
nanso ankyɛ na nʼawiei bae a wonhu no bio; mehwehwɛɛ no, nanso manhu no.
37 Merk deg den ulastande mann, og sjå på den rett-tenkte, at freds mann hev ei framtid.
Susuw nea ɔyɛ pɛ ho, na hwɛ nea ɔteɛ; na asomdwoe nipa benya asetena pa daakye.
38 Men dei fråfalne vert alle saman utøydde, framtidi vert avskori for dei ugudlege.
Nanso wɔbɛsɛe nnebɔneyɛfo nyinaa; na wɔbɛtɔre wɔn asefo ase.
39 Og frelsa for dei rettferdige kjem frå Herren, deira sterke vern i trengsels tid.
Atreneefo nkwagye fi Awurade ɔne wɔn aban wɔ amanehunu bere mu.
40 Og Herren hjelper deim og friar deim ut, han friar deim frå dei ugudlege og frelser deim, for dei flyr til honom.
Awurade boa wɔn na ogye wɔn; oyi wɔn fi amumɔyɛfo nsam, na ogye wɔn nkwa, efisɛ wohintaw wɔ ne mu.
