Salmenes 37
1 Av David. Vreidskast ikkje yver illgjerningsmennerne, harmast ikkje yver deim som gjer urett!
Pisarema raDhavhidhi. Usava neshungu nokuda kwavanhu vakaipa, uye usaitira godo avo vanoita zvakaipa;
2 For liksom gras vert dei brått avskorne, og som grøne urter visnar dei burt.
nokuti souswa vachaoma nokukurumidza, somuriwo wakasvibira vachakurumidza kuoma.
3 Lit på Herren og gjer det gode, bu i landet og legg vinn på truskap!
Vimba naJehovha uite zvakanaka; gara panyika ufarikane pamafuro manyoro.
4 Og hugnast i Herren, so skal han gjeva deg det som ditt hjarta ynskjer.
Farikana muna Jehovha, uye iye achakupa zvinodikanwa nomwoyo wako.
5 Gjev Herren din veg i vald, og lit på honom! Han skal gjera det;
Isa nzira yako kuna Jehovha; uvimbe naye uye iye achaita izvi;
6 og han skal lata di rettferd ganga fram som ljoset, og din rett som middagsklåren.
achaita kuti kururama kwako kupenye samambakwedza, nokururamisirwa kwako sezuva ramasikati.
7 Ver still for Herren og stunda på honom! Vreidast ikkje yver den som hev lukka på sin veg, den mannen som legg upp meinråd!
Nyarara pamberi paJehovha, umurindire unyerere; usava neshungu kana vanhu vachibudirira panzira dzavo, pavanoita mano avo akaipa avakaronga.
8 Haldt deg frå vreide, lat harm fara, vreidast ikkje, det er berre til å gjera ilt!
Rega kutsamwa, uzvidzore pahasha; usava neshungu zvinokutungamirira mune zvakaipa.
9 For illgjerningsmenner skal verta utrudde, men dei som ventar på Herren, dei skal erva landet.
Nokuti vasakarurama vachagurwa, asi avo vanomirira Jehovha vachagara nhaka yenyika.
10 Og um ei liti stund er den ugudlege ikkje til, og legg du merke til hans stad, so er han der ikkje.
Chinguva chiduku duku, vakaipa havachazovapozve; kunyange ukavatsvaka, havazowanikwi.
11 Men dei spaklyndte skal erva landet og hugnast ved mykjen fred.
Asi vanyoro vachagara nhaka yenyika, uye vachafarikana norugare rukuru.
12 Den ugudlege tenkjer upp vondt imot den rettferdige og skjer tenner imot honom.
Vakaipa vanofungira vakarurama mano akaipa, uye vanovarumanyira meno avo.
13 Herren lær åt honom; for han ser at hans dag kjem.
Asi Ishe anoseka vakaipa nokuti anoziva kuti zuva ravo riri kuuya.
14 Dei ugudlege dreg sverdet og spenner sin boge til å fella den arme og fatige og myrda deim som fer ærleg fram.
Vakaipa vanovhomora munondo uye vanowembura uta kuti vawisire pasi varombo navanoshayiwa, kuti vauraye avo vane nzira dzakarurama.
15 Deira sverd skal ganga inn i deira eige hjarta, og deira bogar verta brotne sund.
Asi minondo yavo ichabaya mwoyo yavo pachavo, uye uta hwavo huchavhunika.
16 Betre er det vesle den rettferdige hev, enn mykje gods hjå mange ugudlege.
Zvishoma zvowakarurama zviri nani kupinda pfuma yavakaipa vazhinji;
17 For armarne vert brotne på dei ugudlege, men Herren styd dei rettferdige.
nokuti simba ravakaipa richavhuniwa, asi Jehovha anotsigira vakarurama.
18 Herren kjenner dei dagar dei ulastande skal liva, og deira arv skal vara til æveleg tid.
Mazuva avakarurama anozivikanwa naJehovha, uye nhaka yavo ichagara nokusingaperi.
19 Dei skal ikkje verta til skammar i den vonde tid, og i hungers dagar skal dei verta mette.
Panguva yamatambudziko, havanganyadziswi; mumazuva enzara ivo vachava nezvakawanda.
20 For dei ugudlege skal ganga til grunnar, og Herrens fiendar som blomeskrud på engjar; dei kverv som røyk, kverv burt.
Asi vakaipa vachaparara: vavengi vaJehovha vachafanana norunako rweminda, vachanyangarika soutsi.
21 Den ugudlege låner og gjev ikkje att, men den rettferdige gjer miskunn og gjev.
Vakaipa vanokwereta uye havadzori, asi vakarurama vanopa zvakawanda;
22 For dei han velsignar, skal erva landet; men dei han forbannar, skal verta utrudde.
avo vanoropafadzwa naJehovha vachagara nhaka yenyika, asi avo vaanotuka vachaparadzwa.
23 Herren gjer ein manns steg faste, og han hev hugnad i hans veg.
Kana Jehovha achifarira nzira yomunhu, anosimbisa mafambiro ake;
24 Når han fell, vert han ikkje støypt til marki; for Herren styd hans hand.
kunyange akagumburwa, haangawi, nokuti Jehovha anomutsigira noruoko rwake.
25 Eg hev vore ung og vorte gamall, men aldri hev eg set den rettferdige forlaten eller hans born beda um brød.
Ndakanga ndiri muduku uye zvino ndakwegura, asi handina kumboona vakarurama vachiraswa, kana vana vavo vachipemha chingwa.
26 Heile dagen gjer han miskunn og låner ut, og hans born vert velsigna.
Vanogara vachingopa vamwe, uye vachikweretesa pasina muripo; vana vavo vacharopafadzwa.
27 Vik frå det vonde og gjer det gode, so vert du æveleg buande i landet.
Dzoka pane zvakaipa ugoita zvakanaka; ipapo uchagara panyika nokusingaperi.
28 For Herren elskar rett og forlet ikkje sine trugne; til æveleg tid vert dei haldne uppe; men avkjøme av ugudlege vert utrudt.
Nokuti Jehovha anoda vanoruramisira uye haangazosiyi vanhu vake vakatendeka. Vachadzivirirwa nokusingaperi; asi vana vowakaipa vachaparadzwa;
29 Dei rettferdige skal erva landet og bu i det til æveleg tid.
vakarurama vachagara nhaka yenyika uye vachagara mairi nokusingaperi.
30 Rettferdig manns munn andar visdom, og hans tunga taler det som rett er.
Muromo womunhu akarurama unotaura uchenjeri, uye rurimi rwake runotaura kururamisira.
31 Hans Guds lov er i hans hjarta, hans stig er ikkje ustøde.
Murayiro waMwari wake uri pamwoyo wake; tsoka dzake hadzitedzemuki.
32 Dei ugudlege lurer på den rettferdige og søkjer å drepa honom.
Vakaipa vanovandira vakarurama, vachitsvaka upenyu hwavo chaihwo;
33 Herren yvergjev honom ikkje i hans hand og fordømer honom ikkje, når han vert dømd.
asi Jehovha haangavasiyi vari musimba ravo, kana kuvarega vachipomerwa kana vamira pakutongwa.
34 Venta på Herren og haldt deg på hans veg! so skal han upphøgja deg til å erva landet; du skal sjå på at dei ugudlege vert utrudde.
Rindira Jehovha, uye uchengete nzira yake. Achakusimudzira kuti ugare nhaka yenyika; kana vakaipa voparadzwa, iwe uchazviona.
35 Eg såg ein ugudleg ovrikjen mann, og han breidde seg ut som eit heimevakse tre med sitt grøne lauv.
Ndakaona munhu akaipa uye ano utsinye achibudirira somuti wakasvibira pavhu romunyika yawo,
36 Men han gjekk burt, og sjå, han var ikkje meir, og eg leita etter honom, men han vart ikkje funnen.
asi nokukurumidza akapfuura uye akasazovapozve; kunyange ndakamutsvaka, haana kuzowanikwa.
37 Merk deg den ulastande mann, og sjå på den rett-tenkte, at freds mann hev ei framtid.
Cherechedza asina mhosva, ongorora akarurama; ane ramangwana rakanaka munhu worugare.
38 Men dei fråfalne vert alle saman utøydde, framtidi vert avskori for dei ugudlege.
Asi vatadzi vose vachaparadzwa; ramangwana rowakaipa richagurwa.
39 Og frelsa for dei rettferdige kjem frå Herren, deira sterke vern i trengsels tid.
Ruponeso rwavakarurama runobva kuna Jehovha; ndiye nhare yavo panguva yamatambudziko.
40 Og Herren hjelper deim og friar deim ut, han friar deim frå dei ugudlege og frelser deim, for dei flyr til honom.
Jehovha anovabatsira uye anovanunura; anovanunura kubva kuna vakaipa uye anovaponesa, nokuti vanovanda maari.
