Salmenes 37
1 Av David. Vreidskast ikkje yver illgjerningsmennerne, harmast ikkje yver deim som gjer urett!
Pieśń Dawidowa. Nie obruszaj się dla złośników, ani zajrzyj czyniącym nieprawość.
2 For liksom gras vert dei brått avskorne, og som grøne urter visnar dei burt.
Bo jako trawa prędko podcięci będą, a jako liście zielone opadną.
3 Lit på Herren og gjer det gode, bu i landet og legg vinn på truskap!
Ufaj w Panu, a czyń dobrze; mieszkajże na ziemi, a żyw się sprawiedliwie.
4 Og hugnast i Herren, so skal han gjeva deg det som ditt hjarta ynskjer.
Kochaj się w Panu, a dać prośby serca twego,
5 Gjev Herren din veg i vald, og lit på honom! Han skal gjera det;
Spuść na Pana drogę twoję, a ufaj w nim, a on wszystko uczyni;
6 og han skal lata di rettferd ganga fram som ljoset, og din rett som middagsklåren.
I wywiedzie jako światłość sprawiedliwość twoję, a sąd twój jako południe.
7 Ver still for Herren og stunda på honom! Vreidast ikkje yver den som hev lukka på sin veg, den mannen som legg upp meinråd!
Poddaj się Panu, a oczekuj go; nie obruszaj się na tego, któremu się szczęści w sprawach jego, na człowieka, który dokazuje, cokolwiek zamyśli.
8 Haldt deg frå vreide, lat harm fara, vreidast ikkje, det er berre til å gjera ilt!
Przestań gniewu, a zaniechaj popędliwości; nie zapalaj się gniewem, abyś miał źle czynić.
9 For illgjerningsmenner skal verta utrudde, men dei som ventar på Herren, dei skal erva landet.
Albowiem złośnicy będą wykorzenieni: lecz którzy oczekują Pana, ci odziedziczą ziemię.
10 Og um ei liti stund er den ugudlege ikkje til, og legg du merke til hans stad, so er han der ikkje.
Po małej chwili alić niemasz niezbożnika; spojrzyszli na miejsce jego, alić go już niemasz.
11 Men dei spaklyndte skal erva landet og hugnast ved mykjen fred.
Lecz pokorni odziedziczą ziemię, i rozkochają się w wielkości pokoju.
12 Den ugudlege tenkjer upp vondt imot den rettferdige og skjer tenner imot honom.
Zle myśli niepobożny przeciwko sprawiedliwemu, i zgrzyta nań zębami swemi.
13 Herren lær åt honom; for han ser at hans dag kjem.
Ale się Pan śmieje z niego; bo widzi, że przychodzi dzień jego.
14 Dei ugudlege dreg sverdet og spenner sin boge til å fella den arme og fatige og myrda deim som fer ærleg fram.
Miecza dobyli niezbożni, a naciągnęli łuk swój, aby porazili ubogiego, i niedostatecznego, ażeby pomordowali tych, którzy chodzą prostą drogą;
15 Deira sverd skal ganga inn i deira eige hjarta, og deira bogar verta brotne sund.
Aleć miecz ich przeniknie serce ich, a łuki ich będą połamane.
16 Betre er det vesle den rettferdige hev, enn mykje gods hjå mange ugudlege.
Lepsza jest trocha sprawiedliwego, niż wielkie bogactwa wielu niepobożnych;
17 For armarne vert brotne på dei ugudlege, men Herren styd dei rettferdige.
Albowiem ramiona niezbożników będą pokruszone; ale sprawiedliwych Pan podpiera.
18 Herren kjenner dei dagar dei ulastande skal liva, og deira arv skal vara til æveleg tid.
Zna Pan dni doskonałych; przetoż dziedzictwo ich na wieki zostanie.
19 Dei skal ikkje verta til skammar i den vonde tid, og i hungers dagar skal dei verta mette.
Nie będą zawstydzeni we zły czas, a we dni głodu będą nasyceni;
20 For dei ugudlege skal ganga til grunnar, og Herrens fiendar som blomeskrud på engjar; dei kverv som røyk, kverv burt.
Ale niezbożni poginą, a nieprzyjaciele Pańscy, jako tłustość barania z dymem niszczeje, tak oni zniszczeją.
21 Den ugudlege låner og gjev ikkje att, men den rettferdige gjer miskunn og gjev.
Niezbożnik pożycza, a nie ma czem oddać; ale sprawiedliwy pokazuje łaskę, i rozdaje.
22 For dei han velsignar, skal erva landet; men dei han forbannar, skal verta utrudde.
Albowiem błogosławieni od Pana odziedziczą ziemię; ale przeklęci od niego będą wykorzenieni.
23 Herren gjer ein manns steg faste, og han hev hugnad i hans veg.
Od Pana bywają sprawowane drogi człowieka dobrego, a droga jego, podoba mu się.
24 Når han fell, vert han ikkje støypt til marki; for Herren styd hans hand.
Gdy padnie, nie stłucze się: albowiem Pan trzyma go za rękę jego.
25 Eg hev vore ung og vorte gamall, men aldri hev eg set den rettferdige forlaten eller hans born beda um brød.
Byłem młodym, i zstarzałem się, nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani nasienia jego żebrzącego chleba.
26 Heile dagen gjer han miskunn og låner ut, og hans born vert velsigna.
Na każdy dzień pokazuje miłosierdzie i pożycza, a przecież nasienie jego jest w błogosławieństwie.
27 Vik frå det vonde og gjer det gode, so vert du æveleg buande i landet.
Odstąp od złego a czyń dobrze, a będziesz mieszkał na wieki.
28 For Herren elskar rett og forlet ikkje sine trugne; til æveleg tid vert dei haldne uppe; men avkjøme av ugudlege vert utrudt.
Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich, na wieki w straży jego będą; ale nasienie niepobożnych będzie wykorzenione.
29 Dei rettferdige skal erva landet og bu i det til æveleg tid.
Sprawiedliwi odziedziczą ziemię, i będą w niej mieszkali na wieki.
30 Rettferdig manns munn andar visdom, og hans tunga taler det som rett er.
Usta sprawiedliwego mówią mądrość, a język jego sąd opowiada.
31 Hans Guds lov er i hans hjarta, hans stig er ikkje ustøde.
Zakon Boga jego jest w sercu jego; przetoż nie zachwieją się nogi jego.
32 Dei ugudlege lurer på den rettferdige og søkjer å drepa honom.
Wypatruje niepobożny sprawiedliwego, i szuka jakoby go zabił;
33 Herren yvergjev honom ikkje i hans hand og fordømer honom ikkje, når han vert dømd.
Ale Pan nie zostawi go w ręku jego, i nie potępi go, gdy będzie sądzony.
34 Venta på Herren og haldt deg på hans veg! so skal han upphøgja deg til å erva landet; du skal sjå på at dei ugudlege vert utrudde.
Oczekuj Pana, i strzeż drogi jego, a on cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię; a oglądasz, gdy niepobożni, wytraceni będą.
35 Eg såg ein ugudleg ovrikjen mann, og han breidde seg ut som eit heimevakse tre med sitt grøne lauv.
Widziałem niezbożnika nader wyniosłego, a rozłożonego jako drzewo zielone samorosłe;
36 Men han gjekk burt, og sjå, han var ikkje meir, og eg leita etter honom, men han vart ikkje funnen.
Ale przeminął, a oto go nie było; szukałem go, alem go znaleść nie mógł.
37 Merk deg den ulastande mann, og sjå på den rett-tenkte, at freds mann hev ei framtid.
Spojrzyj na niewinnego, a przypatrz się szczeremu, że ostatnie rzeczy takiego człowieka są spokojne.
38 Men dei fråfalne vert alle saman utøydde, framtidi vert avskori for dei ugudlege.
Lecz przestępcy pospołu poginą, a niezbożnicy na ostatek wykorzenieni będą.
39 Og frelsa for dei rettferdige kjem frå Herren, deira sterke vern i trengsels tid.
Wszakże zbawienie sprawiedliwych jest od Pana, który jest mocą ich czasu uciśnienia.
40 Og Herren hjelper deim og friar deim ut, han friar deim frå dei ugudlege og frelser deim, for dei flyr til honom.
Wspomaga ich Pan, i wyrywa ich; wyrywa ich od niepobożnych, i zachowuje ich; bo w nim nadzieję mają.
