< Salmenes 37 >

1 Av David. Vreidskast ikkje yver illgjerningsmennerne, harmast ikkje yver deim som gjer urett!
KOE der makaraki me sued akan; o der peirinki me kin wia sapung.
2 For liksom gras vert dei brått avskorne, og som grøne urter visnar dei burt.
Pwe re pan sorala madang dueta rä, o re pan mongedi dueta tan tuka kan.
3 Lit på Herren og gjer det gode, bu i landet og legg vinn på truskap!
Kaporoporeki Ieowa o wiada me mau, kaukausonta nan sap o, o wiawia me pung.
4 Og hugnast i Herren, so skal han gjeva deg det som ditt hjarta ynskjer.
Polauleki Ieowa, a pan kotiki ong uk, me mongion om inong iong.
5 Gjev Herren din veg i vald, og lit på honom! Han skal gjera det;
Mueid ong Ieowa om wiawia kan o kaporoporeki i, a pan kotin wia mau.
6 og han skal lata di rettferd ganga fram som ljoset, og din rett som middagsklåren.
A pan kapwareda om wiawia me pung dueta marain, o om tiak pung dueta nin sauas.
7 Ver still for Herren og stunda på honom! Vreidast ikkje yver den som hev lukka på sin veg, den mannen som legg upp meinråd!
Kaporoporeki Ieowa ap nenenla o auiaui, o koe der makar kida pan me kin pwaida ni a wiawia kan, ol o, me kin kapwaiada me sued.
8 Haldt deg frå vreide, lat harm fara, vreidast ikkje, det er berre til å gjera ilt!
Muei sang makar o pwilikidi om lingarangar; koe der makar, pwe koe der pil wia me sued.
9 For illgjerningsmenner skal verta utrudde, men dei som ventar på Herren, dei skal erva landet.
Pwe me sued akan pan kokoka sang, a me liki Ieowa, pan sapaneki sap o.
10 Og um ei liti stund er den ugudlege ikkje til, og legg du merke til hans stad, so er han der ikkje.
Ansau takis, ap solar me sapung o, o ma koe men kilang deu a, a solar mia.
11 Men dei spaklyndte skal erva landet og hugnast ved mykjen fred.
A me opampap akan pan sosoki sap o, o re pan pereperen ki ar kapwa toto.
12 Den ugudlege tenkjer upp vondt imot den rettferdige og skjer tenner imot honom.
Me sapung o kin kamasak me pung o, o ngi tete ong i.
13 Herren lær åt honom; for han ser at hans dag kjem.
A Ieowa kotin kiparamateki i, pwe a kotin mangi a ansau.
14 Dei ugudlege dreg sverdet og spenner sin boge til å fella den arme og fatige og myrda deim som fer ærleg fram.
Me sapung kan kin ngape kida kodlas o kaonopada kasik katieu, pwen kasikiedi me luet o samama, o kamela me kekeit wei ni melel.
15 Deira sverd skal ganga inn i deira eige hjarta, og deira bogar verta brotne sund.
A ar kodlas pan dokodi pein mongiong arail, o ar kasik katieu pan tip pasang.
16 Betre er det vesle den rettferdige hev, enn mykje gods hjå mange ugudlege.
Me malaulau en me pung amen, me mau sang dipisou toto en me sapung kan.
17 For armarne vert brotne på dei ugudlege, men Herren styd dei rettferdige.
Pwe pa en me sapung kan pan tip pasang, a Ieowa pan kotin kolekol me pung kan.
18 Herren kjenner dei dagar dei ulastande skal liva, og deira arv skal vara til æveleg tid.
Ieowa kotin mangier ran en me lelapok kan, o ar dipisou pan duedueta.
19 Dei skal ikkje verta til skammar i den vonde tid, og i hungers dagar skal dei verta mette.
Re sota pan namenokala ni ansau apwal, o ni ansaun lek a pan itar ong ir.
20 For dei ugudlege skal ganga til grunnar, og Herrens fiendar som blomeskrud på engjar; dei kverv som røyk, kverv burt.
Pwe me sapung kan pan lokidokila, o imwintiti en Ieowa, ma re rasong sap kaselel eu, re pil pan mokonaidi dueta atiniai.
21 Den ugudlege låner og gjev ikkje att, men den rettferdige gjer miskunn og gjev.
Me sapung kan kin pwaipwand ap sota kapungala, a me pung o kin kadek o kin kisakisa wei.
22 For dei han velsignar, skal erva landet; men dei han forbannar, skal verta utrudde.
Pwe me paie kin i, pan sosoki sap o, a me a kotin karialar akan pan kokoka sang.
23 Herren gjer ein manns steg faste, og han hev hugnad i hans veg.
Ieowa kin kotin katengetenge song en aramas due met ar kakakewei, o a kotin peren kida a wiawia kan.
24 Når han fell, vert han ikkje støypt til marki; for Herren styd hans hand.
Ma a pan pupedi, a sota pan lokidokila; pwe Ieowa kotin kolekidi i lim a.
25 Eg hev vore ung og vorte gamall, men aldri hev eg set den rettferdige forlaten eller hans born beda um brød.
Ngai pulepul ap malar, a i saikenta kilanger me pung amen likidmalielar, de na kan poekipoeki prot.
26 Heile dagen gjer han miskunn og låner ut, og hans born vert velsigna.
A kin kadek ansau karos o kin men kisakis wei, o na kan pan paida.
27 Vik frå det vonde og gjer det gode, so vert du æveleg buande i landet.
Muei sang me sued ap wia me mau, koe ap pan mimieta nan sap o.
28 For Herren elskar rett og forlet ikkje sine trugne; til æveleg tid vert dei haldne uppe; men avkjøme av ugudlege vert utrudt.
Pwe Ieowa kotin peren kida me pung, o a sota pan kotin likidmaliela sapwilim a saraui kan; re pan nekinek kokolata, a kadaudok en me sapung kan pan kokoka sang.
29 Dei rettferdige skal erva landet og bu i det til æveleg tid.
Me pung kan pan sosoki sap o, ap mimieta kokolata.
30 Rettferdig manns munn andar visdom, og hans tunga taler det som rett er.
Au en me pung amen kin kida me lolekong, o lo a kaparokki me pung.
31 Hans Guds lov er i hans hjarta, hans stig er ikkje ustøde.
Masan en a Kot mi nan mongiong i, a sota pan krisedi.
32 Dei ugudlege lurer på den rettferdige og søkjer å drepa honom.
Me sapung kin masamasan me pung, pwen kamela i.
33 Herren yvergjev honom ikkje i hans hand og fordømer honom ikkje, når han vert dømd.
A Ieowa sota pan kotin mueid ong, en mi nan pa a kan, o a sota pan kotin kasela i, a lao pan pakadeikada.
34 Venta på Herren og haldt deg på hans veg! so skal han upphøgja deg til å erva landet; du skal sjå på at dei ugudlege vert utrudde.
Auiaui Ieowa o weweid nan a al akan, a ap pan kotin kasapwil uk ada, pwe koe en sosoki sap o; koe pan kilang, me sapung kan pan kokoka sang.
35 Eg såg ein ugudleg ovrikjen mann, og han breidde seg ut som eit heimevakse tre med sitt grøne lauv.
I kilanger me doo sang Kot amen, me katiwo o pwaida o maurada dueta tuka mau pot.
36 Men han gjekk burt, og sjå, han var ikkje meir, og eg leita etter honom, men han vart ikkje funnen.
A ni at dauli wasa o, kilang, a soer mia; i idok duen i, a a solar kak diarokada.
37 Merk deg den ulastande mann, og sjå på den rett-tenkte, at freds mann hev ei framtid.
Dadaurata om lelapok, o wiawia me pung; pwe song due met pan pwaida mau ni imwi.
38 Men dei fråfalne vert alle saman utøydde, framtidi vert avskori for dei ugudlege.
A me katiwo kan pan wiaki eu lokidokila, o me sapung kan pan koka sang ni imwi.
39 Og frelsa for dei rettferdige kjem frå Herren, deira sterke vern i trengsels tid.
A Ieowa kotin sauasa me pung kan, i me kele parail ni ar apwal akan.
40 Og Herren hjelper deim og friar deim ut, han friar deim frå dei ugudlege og frelser deim, for dei flyr til honom.
O Ieowa pan kotin ieiang ir o pan dore ir ala; A pan kotin dore ir ala sang me sapung kan, o a pan sauasa ir, pwe re kin liki i.

< Salmenes 37 >