Salmenes 37
1 Av David. Vreidskast ikkje yver illgjerningsmennerne, harmast ikkje yver deim som gjer urett!
Thaburi ya Daudi Tigaga gũthĩĩnĩka ngoro nĩ ũndũ wa andũ arĩa mekaga ũũru, o na kana ũiguage ũiru nĩ ũndũ wa arĩa mekaga mahĩtia;
2 For liksom gras vert dei brått avskorne, og som grøne urter visnar dei burt.
nĩgũkorwo acio makaahooha o narua o ta ũrĩa nyeki ĩhoohaga, na makue narua o ta ũrĩa riya rĩhoohaga rĩamunywo.
3 Lit på Herren og gjer det gode, bu i landet og legg vinn på truskap!
Wĩhoke Jehova na wĩkage wega; tũũra bũrũri-inĩ ũkenagĩra ũrĩithio wa thayũ.
4 Og hugnast i Herren, so skal han gjeva deg det som ditt hjarta ynskjer.
Ĩkaga maũndũ ma gũkenia Jehova, na nĩarĩkũhingagĩria merirĩria ma ngoro yaku.
5 Gjev Herren din veg i vald, og lit på honom! Han skal gjera det;
Rekagĩrĩria Jehova njĩra yaku; mwĩhokage o we, nake nĩarĩĩkaga maũndũ maya:
6 og han skal lata di rettferd ganga fram som ljoset, og din rett som middagsklåren.
Nĩarĩtũmaga ũthingu waku ware o ta rũciinĩ, nakĩo kĩhooto gĩa ciira waku kĩare o ta riũa rĩa mũthenya barigici.
7 Ver still for Herren og stunda på honom! Vreidast ikkje yver den som hev lukka på sin veg, den mannen som legg upp meinråd!
Hoorera mbere ya Jehova na ũmweterere ũtegũthethũka; ndũgathĩĩnĩke ngoro rĩrĩa andũ magaacĩra mĩthiĩre-inĩ yao, rĩrĩa mekũhingia mathugunda mao ma gwĩka ũũru.
8 Haldt deg frå vreide, lat harm fara, vreidast ikkje, det er berre til å gjera ilt!
Tigaga kũrakara na wĩrigagĩrĩrie mangʼũrĩ; tigaga gũthĩĩnĩka ngoro, tondũ ũndũ ũcio no ũtũme wĩke ũũru.
9 For illgjerningsmenner skal verta utrudde, men dei som ventar på Herren, dei skal erva landet.
Nĩgũkorwo andũ ooru nĩmakaniinwo, no arĩa mehokete Jehova nĩmakagaya bũrũri.
10 Og um ei liti stund er den ugudlege ikkje til, og legg du merke til hans stad, so er han der ikkje.
No kahinda kanini, arĩa aaganu mage kuoneka rĩngĩ; o na mũngĩmacaria, mũtingĩmoona.
11 Men dei spaklyndte skal erva landet og hugnast ved mykjen fred.
No arĩa ahooreri nĩo makaagaya bũrũri, na matũũre makenete nĩkũingĩhĩrwo nĩ thayũ.
12 Den ugudlege tenkjer upp vondt imot den rettferdige og skjer tenner imot honom.
Andũ arĩa aaganu mathugundaga mokĩrĩre andũ arĩa athingu, na makamahagaranĩria magego;
13 Herren lær åt honom; for han ser at hans dag kjem.
no Mwathani athekagĩrĩra andũ acio aaganu, nĩgũkorwo nĩoĩ mũthenya wao nĩũrooka.
14 Dei ugudlege dreg sverdet og spenner sin boge til å fella den arme og fatige og myrda deim som fer ærleg fram.
Andũ arĩa aaganu macomorete hiũ cia njora, na makageeta ũta nĩguo maniine mũndũ ũrĩa mũthĩĩni na mũbatari, na moorage andũ arĩa njĩra ciao irũngĩrĩirie.
15 Deira sverd skal ganga inn i deira eige hjarta, og deira bogar verta brotne sund.
No hiũ icio ciao cia njora igaatheeca ngoro ciao ene, na mota mao moinangwo.
16 Betre er det vesle den rettferdige hev, enn mykje gods hjå mange ugudlege.
Nĩ kaba kĩndũ kĩnini kĩrĩ na andũ arĩa athingu, gũkĩra ũtonga mũingĩ wa andũ aaganu;
17 For armarne vert brotne på dei ugudlege, men Herren styd dei rettferdige.
nĩgũkorwo hinya wa andũ arĩa aaganu nĩũkaniinwo, no Jehova atiiragĩrĩra andũ arĩa athingu.
18 Herren kjenner dei dagar dei ulastande skal liva, og deira arv skal vara til æveleg tid.
Matukũ ma andũ arĩa matarĩ ũcuuke nĩmooĩo nĩ Jehova, na igai rĩao rĩgũtũũra nginya tene.
19 Dei skal ikkje verta til skammar i den vonde tid, og i hungers dagar skal dei verta mette.
Hĩndĩ ya mwanangĩko matikoona ũũru; na hĩndĩ ya ngʼaragu magaakorwo na irio cia kũigana.
20 For dei ugudlege skal ganga til grunnar, og Herrens fiendar som blomeskrud på engjar; dei kverv som røyk, kverv burt.
No andũ arĩa aaganu nĩmagathira: Thũ cia Jehova igaathira ta ũrĩa ũthaka wa mĩgũnda ũthiraga, nĩikabuĩria, ibuĩrie o ta ndogo.
21 Den ugudlege låner og gjev ikkje att, men den rettferdige gjer miskunn og gjev.
Andũ arĩa aaganu makoombaga na matirĩhaga, no arĩa athingu maheanaga na ũtaana;
22 For dei han velsignar, skal erva landet; men dei han forbannar, skal verta utrudde.
andũ arĩa Jehova arathimĩte nĩmakagaya bũrũri, no arĩa arumĩte nĩmakaniinwo.
23 Herren gjer ein manns steg faste, og han hev hugnad i hans veg.
Jehova angĩkenio nĩ mũthiĩre wa mũndũ, atũmaga makinya make marũme wega;
24 Når han fell, vert han ikkje støypt til marki; for Herren styd hans hand.
o na angĩhĩngwo, ndangĩgũa, nĩgũkorwo Jehova amũnyiitagĩrĩra na guoko gwake.
25 Eg hev vore ung og vorte gamall, men aldri hev eg set den rettferdige forlaten eller hans born beda um brød.
Ndaarĩ mũnini, na rĩu ndĩ mũkũrũ, no ndirĩ ndoona andũ arĩa athingu matiganĩirio, kana ciana ciao ikĩhooya irio.
26 Heile dagen gjer han miskunn og låner ut, og hans born vert velsigna.
Hĩndĩ ciothe makoragwo marĩ ataana, na makombanagĩra matekwenda uumithio; ciana ciao nĩ ikaarathimwo.
27 Vik frå det vonde og gjer det gode, so vert du æveleg buande i landet.
Theemaga ũũru, na wĩkage wega, nawe ũtũũre bũrũri-inĩ nginya tene.
28 For Herren elskar rett og forlet ikkje sine trugne; til æveleg tid vert dei haldne uppe; men avkjøme av ugudlege vert utrudt.
Nĩgũkorwo Jehova endete o kĩhooto, na ndagatiganĩria arĩa ake ehokeku. Acio megũtũũra magitĩirwo nginya tene, no ciana cia arĩa aaganu nĩikaniinwo.
29 Dei rettferdige skal erva landet og bu i det til æveleg tid.
Andũ arĩa athingu nĩo makaagaya bũrũri, na matũũre kuo nginya tene.
30 Rettferdig manns munn andar visdom, og hans tunga taler det som rett er.
Kanua ka mũndũ mũthingu gatumũkaga ndeto cia ũũgĩ, naruo rũrĩmĩ rwake rũkaaria kĩhooto.
31 Hans Guds lov er i hans hjarta, hans stig er ikkje ustøde.
Watho wa Ngai wake ũrĩ o ngoro-inĩ yake; makinya make matingĩtenderũka.
32 Dei ugudlege lurer på den rettferdige og søkjer å drepa honom.
Andũ arĩa aaganu maikaraga moheirie arĩa athingu, magĩcaria o ũrĩa mangĩmooraga;
33 Herren yvergjev honom ikkje i hans hand og fordømer honom ikkje, når han vert dømd.
no Jehova ndakamatiganĩria moko-inĩ ma andũ acio aaganu, kana areke matuĩrwo atĩ nĩ ehia rĩrĩa magaaciirithio.
34 Venta på Herren og haldt deg på hans veg! so skal han upphøgja deg til å erva landet; du skal sjå på at dei ugudlege vert utrudde.
Etagĩrĩra Jehova na ũrũmagĩrĩre njĩra yake. Nĩagagũtũũgĩria nĩguo ũgae bũrũri; rĩrĩa andũ arĩa aaganu makaaniinwo-rĩ, wee nĩũkeyonera ũndũ ũcio.
35 Eg såg ein ugudleg ovrikjen mann, og han breidde seg ut som eit heimevakse tre med sitt grøne lauv.
Nĩnyonete mũndũ mwaganu na mũndũ ũtarĩ tha agaacĩire ta mũtĩ mũruru ũrĩ o imerero-inĩ rĩaguo,
36 Men han gjekk burt, og sjå, han var ikkje meir, og eg leita etter honom, men han vart ikkje funnen.
no thuutha wa kahinda o kanini akĩehera, akĩaga gũkorwo ho rĩngĩ; o na gũtuĩka nĩndamũcaririe, ndiigana kũmuona.
37 Merk deg den ulastande mann, og sjå på den rett-tenkte, at freds mann hev ei framtid.
Cũrania ũhoro wa mũndũ ũrĩa ũtarĩ ũcuuke, na ũrore ũrĩa mũrũngĩrĩru, ũhoro wake wa matukũ marĩa magooka nĩ ũhoro wa thayũ.
38 Men dei fråfalne vert alle saman utøydde, framtidi vert avskori for dei ugudlege.
No rĩrĩ, andũ arĩa ehia othe nĩmakaniinwo; no andũ arĩa aaganu mũthia wao nĩ kũũragwo makooragwo.
39 Og frelsa for dei rettferdige kjem frå Herren, deira sterke vern i trengsels tid.
Ũhonokio wa andũ arĩa athingu uumaga kũrĩ Jehova; we nĩwe kĩĩhitho kĩao kĩa hinya hĩndĩ ya mathĩĩna.
40 Og Herren hjelper deim og friar deim ut, han friar deim frå dei ugudlege og frelser deim, for dei flyr til honom.
Jehova nĩamateithagia na akamateithũra; amateithũraga kuuma kũrĩ andũ arĩa aaganu na akamahonokia, tondũ moragĩra harĩ we.
