Salmenes 37
1 Av David. Vreidskast ikkje yver illgjerningsmennerne, harmast ikkje yver deim som gjer urett!
De David. Ne incitiĝu pro la malvirtuloj; Ne enviu tiujn, kiuj agas maljuste.
2 For liksom gras vert dei brått avskorne, og som grøne urter visnar dei burt.
Ĉar simile al herbo ili rapide dehakiĝas, Kaj kiel verda vegetaĵo ili forvelkas.
3 Lit på Herren og gjer det gode, bu i landet og legg vinn på truskap!
Fidu la Eternulon kaj faru bonon; Loĝu sur la tero kaj konservu honestecon.
4 Og hugnast i Herren, so skal han gjeva deg det som ditt hjarta ynskjer.
Serĉu plezuron ĉe la Eternulo, Kaj Li plenumos la dezirojn de via koro.
5 Gjev Herren din veg i vald, og lit på honom! Han skal gjera det;
Transdonu al la Eternulo vian vojon kaj fidu Lin, Kaj Li faros.
6 og han skal lata di rettferd ganga fram som ljoset, og din rett som middagsklåren.
Kaj Li aperigos vian pravecon kiel lumon, Kaj vian justecon kiel tagmezon.
7 Ver still for Herren og stunda på honom! Vreidast ikkje yver den som hev lukka på sin veg, den mannen som legg upp meinråd!
Silentu antaŭ la Eternulo kaj esperu al Li; Ne incitiĝu, kiam sukcesas homo, Kiu plenumas malbonajn intencojn.
8 Haldt deg frå vreide, lat harm fara, vreidast ikkje, det er berre til å gjera ilt!
Detenu vin de kolero kaj forlasu furiozon; Ne incitiĝu, ke vi ne faru malbonon.
9 For illgjerningsmenner skal verta utrudde, men dei som ventar på Herren, dei skal erva landet.
Ĉar malbonfarantoj ekstermiĝos, Kaj la esperantaj al la Eternulo heredos la teron.
10 Og um ei liti stund er den ugudlege ikkje til, og legg du merke til hans stad, so er han der ikkje.
Ankoraŭ malmulte da tempo pasos, kaj la malpiulo jam ne ekzistos; Vi rigardos lian lokon, kaj li ne estos.
11 Men dei spaklyndte skal erva landet og hugnast ved mykjen fred.
Kaj la humiluloj heredos la teron Kaj ĝuos grandan pacon.
12 Den ugudlege tenkjer upp vondt imot den rettferdige og skjer tenner imot honom.
Malvirtulo malbonintencas kontraŭ virtulo Kaj frapas kontraŭ li per siaj dentoj.
13 Herren lær åt honom; for han ser at hans dag kjem.
Sed mia Sinjoro ridas pri li; Ĉar Li vidas, ke venas lia tago.
14 Dei ugudlege dreg sverdet og spenner sin boge til å fella den arme og fatige og myrda deim som fer ærleg fram.
Glavon nudigas la malvirtuloj kaj streĉas sian pafarkon, Por faligi mizerulon kaj malriĉulon kaj buĉi virtulon.
15 Deira sverd skal ganga inn i deira eige hjarta, og deira bogar verta brotne sund.
Ilia glavo trafos en ilian koron, Kaj iliaj pafarkoj rompiĝos.
16 Betre er det vesle den rettferdige hev, enn mykje gods hjå mange ugudlege.
Pli bona estas la malmulto, kiun havas virtulo, Ol la granda havo de multaj malpiuloj.
17 For armarne vert brotne på dei ugudlege, men Herren styd dei rettferdige.
Ĉar la brakoj de malpiuloj rompiĝas; Sed la virtulojn la Eternulo subtenas.
18 Herren kjenner dei dagar dei ulastande skal liva, og deira arv skal vara til æveleg tid.
La Eternulo scias la tagojn de la virtuloj; Kaj ilia havo restos eterne.
19 Dei skal ikkje verta til skammar i den vonde tid, og i hungers dagar skal dei verta mette.
Ili ne estos hontigitaj en tempo malbona, Kaj en tagoj de malsato ili estos sataj.
20 For dei ugudlege skal ganga til grunnar, og Herrens fiendar som blomeskrud på engjar; dei kverv som røyk, kverv burt.
Ĉar la malvirtuloj pereos, Kaj la malamikoj de la Eternulo malaperos kiel beleco de la herbejoj, Ili malaperos kiel fumo.
21 Den ugudlege låner og gjev ikkje att, men den rettferdige gjer miskunn og gjev.
Malpiulo prunteprenas kaj ne pagas; Sed piulo korfavoras kaj donas.
22 For dei han velsignar, skal erva landet; men dei han forbannar, skal verta utrudde.
Ĉar Liaj benitoj heredos la teron, Kaj Liaj malbenitoj ekstermiĝos.
23 Herren gjer ein manns steg faste, og han hev hugnad i hans veg.
De la Eternulo fortikiĝas la paŝoj de virta homo, Kaj lia vojo plaĉas al Li.
24 Når han fell, vert han ikkje støypt til marki; for Herren styd hans hand.
Falante, li ne estos forĵetita; Ĉar la Eternulo subtenos lian manon.
25 Eg hev vore ung og vorte gamall, men aldri hev eg set den rettferdige forlaten eller hans born beda um brød.
Mi estis juna kaj mi maljuniĝis, Kaj mi ne vidis virtulon forlasita, Nek liajn infanojn petantaj panon.
26 Heile dagen gjer han miskunn og låner ut, og hans born vert velsigna.
Ĉiutage li korfavoras kaj pruntedonas, Kaj liaj infanoj estos benitaj.
27 Vik frå det vonde og gjer det gode, so vert du æveleg buande i landet.
Forturniĝu de malbono kaj faru bonon, Kaj vi vivos eterne.
28 For Herren elskar rett og forlet ikkje sine trugne; til æveleg tid vert dei haldne uppe; men avkjøme av ugudlege vert utrudt.
Ĉar la Eternulo amas justecon, Kaj ne forlasas Siajn fidelulojn; Ĉiam ili estos gardataj; Sed la semo de la malpiuloj estos ekstermita.
29 Dei rettferdige skal erva landet og bu i det til æveleg tid.
La virtuloj heredos la teron Kaj loĝos sur ĝi eterne.
30 Rettferdig manns munn andar visdom, og hans tunga taler det som rett er.
La buŝo de virtulo parolas saĝon, Kaj lia lango diras justecon.
31 Hans Guds lov er i hans hjarta, hans stig er ikkje ustøde.
La ordonoj de lia Dio estas en lia koro; Liaj paŝoj ne ŝanceliĝas.
32 Dei ugudlege lurer på den rettferdige og søkjer å drepa honom.
Malvirtulo subrigardas virtulon Kaj celas mortigi lin.
33 Herren yvergjev honom ikkje i hans hand og fordømer honom ikkje, når han vert dømd.
Sed la Eternulo ne lasos lin en liaj manoj, Kaj ne kondamnos lin, kiam li estos juĝata.
34 Venta på Herren og haldt deg på hans veg! so skal han upphøgja deg til å erva landet; du skal sjå på at dei ugudlege vert utrudde.
Esperu al la Eternulo kaj tenu vin je Lia vojo, Kaj Li altigos vin, ke vi heredu la teron; Vi vidos la ekstermon de la malvirtuloj.
35 Eg såg ein ugudleg ovrikjen mann, og han breidde seg ut som eit heimevakse tre med sitt grøne lauv.
Mi vidis malpiulon, kiu estis spitema, Kaj tenis sin larĝe, kiel sukplena multebranĉa arbo;
36 Men han gjekk burt, og sjå, han var ikkje meir, og eg leita etter honom, men han vart ikkje funnen.
Sed apenaŭ mi preterpasis, li jam ne ekzistis; Mi serĉis lin, kaj li jam ne estis trovebla.
37 Merk deg den ulastande mann, og sjå på den rett-tenkte, at freds mann hev ei framtid.
Konservu senkulpecon kaj celu veron, Ĉar estontecon havas homo pacema;
38 Men dei fråfalne vert alle saman utøydde, framtidi vert avskori for dei ugudlege.
Sed la krimuloj ĉiuj estos ekstermitaj; La estonteco de la malpiuloj pereos.
39 Og frelsa for dei rettferdige kjem frå Herren, deira sterke vern i trengsels tid.
La virtuloj havas helpon de la Eternulo; Li estas ilia forto en tempo de mizero.
40 Og Herren hjelper deim og friar deim ut, han friar deim frå dei ugudlege og frelser deim, for dei flyr til honom.
Kaj la Eternulo ilin helpos kaj savos; Li savos ilin de malbonuloj kaj helpos ilin, Ĉar ili fidas Lin.
