Salmenes 37
1 Av David. Vreidskast ikkje yver illgjerningsmennerne, harmast ikkje yver deim som gjer urett!
Kathutkung: Devit Thoenae kasaknaw kecu dawk lungmathoe hoi awm hanh awh. Payonnae kasaknaw hai ut awh hanh.
2 For liksom gras vert dei brått avskorne, og som grøne urter visnar dei burt.
Bangkongtetpawiteh, phokahring patetlah palang kamyai awh vaiteh, anhna kahring patetlah palang a due awh han.
3 Lit på Herren og gjer det gode, bu i landet og legg vinn på truskap!
BAWIPA kâuep nateh, hawinae hah sak haw. Ram thung awm nateh, yuemkamcunae hah hringkhaih.
4 Og hugnast i Herren, so skal han gjeva deg det som ditt hjarta ynskjer.
BAWIPA dawk konawm haw. Na lungngai e hah na poe han.
5 Gjev Herren din veg i vald, og lit på honom! Han skal gjera det;
Na lamthung hah BAWIPA koe poe haw, ama kâuep haw, ama ni a sak han.
6 og han skal lata di rettferd ganga fram som ljoset, og din rett som middagsklåren.
Na lannae teh angnae patetlah tâcawt sak vaiteh, na kângingnae hah kanîthun patetlah ao sak han.
7 Ver still for Herren og stunda på honom! Vreidast ikkje yver den som hev lukka på sin veg, den mannen som legg upp meinråd!
BAWIPA dawk kâhat nateh, lungsaw laihoi ring haw. Amamae lamthung dawk tânae kahmawtnaw kecu dawk thoseh, thoenae a noe e naw dawk a kâvoe awh kecu dawk thoseh, na lungmathout hanh.
8 Haldt deg frå vreide, lat harm fara, vreidast ikkje, det er berre til å gjera ilt!
Na lungphuen sak hanh, lungkhueknae cettakhai haw. Lungmathoe hoi awm hanh. Hot ni teh, hawihoehnae koe doeh na hrawi.
9 For illgjerningsmenner skal verta utrudde, men dei som ventar på Herren, dei skal erva landet.
Bangtelah tetpawiteh, thoenae kasaknaw teh, raphoe lah ao awh han. Hatei, BAWIPA ka ngaihawi e naw ni, talai heh râw lah a coe awh han.
10 Og um ei liti stund er den ugudlege ikkje til, og legg du merke til hans stad, so er han der ikkje.
Bangtelah tetpawiteh, tamikathoutnaw teh dongdengca dawk awm awh mahoeh toe. Bokheiyah, a onae hmuen koe kahawicalah na tawng han, hatei, awm mahoeh toe.
11 Men dei spaklyndte skal erva landet og hugnast ved mykjen fred.
Hatei, a lungkanem e ni talai râw a coe vaiteh, kapap e roumnae dawk a lunghawi awh han.
12 Den ugudlege tenkjer upp vondt imot den rettferdige og skjer tenner imot honom.
Tamikathout ni tamikalan a youk teh, a hâkam a kata sin.
13 Herren lær åt honom; for han ser at hans dag kjem.
Hatei, Bawipa ni tamikathout teh a panui sin. Bangkongtetpawiteh, ahnimae hnin ka tho hane hah a panue.
14 Dei ugudlege dreg sverdet og spenner sin boge til å fella den arme og fatige og myrda deim som fer ærleg fram.
Mathoe hoi kavoutthoupnaw kamlei sak hane hoi, kalan lah kahringnaw thei hanelah, tamikathoutnaw ni amamae tahloi sut a rayu awh teh, licung sut a sawn awh toe.
15 Deira sverd skal ganga inn i deira eige hjarta, og deira bogar verta brotne sund.
Hatei, amamae tahloi teh amamae lung dawk kâen vaiteh, ahnimae licung teh khoe lah ao han.
16 Betre er det vesle den rettferdige hev, enn mykje gods hjå mange ugudlege.
Tamikathout ni tawnta e hlak, tamikalan ni younca a tawn e ahawihnawn.
17 For armarne vert brotne på dei ugudlege, men Herren styd dei rettferdige.
Bangtelah tetpawiteh, tamikathout e kut teh khoe lah awm vaiteh, tamikalan e kut teh BAWIPA ni a kabawp han.
18 Herren kjenner dei dagar dei ulastande skal liva, og deira arv skal vara til æveleg tid.
BAWIPA ni tamikalannaw e hnin a panue pouh teh, a coe awh e râw teh a yungyoe kangning e doeh.
19 Dei skal ikkje verta til skammar i den vonde tid, og i hungers dagar skal dei verta mette.
Ahnimouh teh, atueng mathoe nahaiyah, yeirai phawt awh mahoeh. Takang tue nahaiyah, a von a paha awh han.
20 For dei ugudlege skal ganga til grunnar, og Herrens fiendar som blomeskrud på engjar; dei kverv som røyk, kverv burt.
Hatei, tamikathout teh a kahma han. BAWIPA e tarannaw teh, ka sungren e phokahring patetlah kahmat awh vaiteh, hmaikhu lah a pâyam awh vaiteh a kahma awh han.
21 Den ugudlege låner og gjev ikkje att, men den rettferdige gjer miskunn og gjev.
Tamikathout niteh, a cawi e patho hoeh toe. Hatei, tamikalan niteh, a pahren teh a poe.
22 For dei han velsignar, skal erva landet; men dei han forbannar, skal verta utrudde.
Bangtelah tetpawiteh, yawhawi poe lah kaawmnaw ni talai râw a coe awh han. Thoebo lah kaawmnaw teh raphoe lah ao awh han.
23 Herren gjer ein manns steg faste, og han hev hugnad i hans veg.
Tamikalannaw e khoktabei teh BAWIPA ni a caksak teh, a ceinae lamthung hah a ngai pouh.
24 Når han fell, vert han ikkje støypt til marki; for Herren styd hans hand.
A tâlaw nakunghai, poutnae koe phat mahoeh. Bangkongtetpawiteh, BAWIPA ni ahnie kut a kuet pouh.
25 Eg hev vore ung og vorte gamall, men aldri hev eg set den rettferdige forlaten eller hans born beda um brød.
Thoundoun lah ka o teh ka matawng toe. Tamikalan ceitakhai e ka hmawt boihoeh. A ca catounnaw kutdaw lah ao e ka hmawt boihoeh.
26 Heile dagen gjer han miskunn og låner ut, og hans born vert velsigna.
Ayâ a lungma teh, a cawi sak dawkvah, a ca catounnaw teh yawhawinae a coe awh.
27 Vik frå det vonde og gjer det gode, so vert du æveleg buande i landet.
Yonnae cettakhai nateh, hawinae sak nateh, hete ram dawk pou awm haw.
28 For Herren elskar rett og forlet ikkje sine trugne; til æveleg tid vert dei haldne uppe; men avkjøme av ugudlege vert utrudt.
Bangkongtetpawiteh, BAWIPA ni kângingnae hah a lungpataw. A tamikathoungnaw cettakhai boihoeh. Lungmawng lah pou ao sak.
29 Dei rettferdige skal erva landet og bu i det til æveleg tid.
Tamikalan ni ram heh râw lah a coe vaiteh, a thung vah kho pou a sak awh han.
30 Rettferdig manns munn andar visdom, og hans tunga taler det som rett er.
Tamikalan e pahni ni lungangnae lawk a dei teh, a lai ni kângingnae hah a pâpho.
31 Hans Guds lov er i hans hjarta, hans stig er ikkje ustøde.
A Cathut e kâlawk teh a lungthin thung ao dawkvah, a cei toteh tâlaw mahoeh.
32 Dei ugudlege lurer på den rettferdige og søkjer å drepa honom.
Tamikathout ni tamikalan a pawp teh, thei hanelah ouk a tawng.
33 Herren yvergjev honom ikkje i hans hand og fordømer honom ikkje, når han vert dømd.
Hatei, BAWIPA ni ahnie kut dawk tamikalan hah tâkhawng mahoeh. Lawkceng lah ao nakunghai yonpen lah awm mahoeh.
34 Venta på Herren og haldt deg på hans veg! so skal han upphøgja deg til å erva landet; du skal sjå på at dei ugudlege vert utrudde.
BAWIPA hah ring haw. A lamthung hah dawn haw. Hete ram coe hanelah, na tawmrasang han. Tamikathoutnaw koung raphoe lah ao e hah na hmu han.
35 Eg såg ein ugudleg ovrikjen mann, og han breidde seg ut som eit heimevakse tre med sitt grøne lauv.
Tamikathout hoi tamitongthoenaw teh, ung e thingkung patetlah, hluthlut a naw awh e hah ka hmu toe.
36 Men han gjekk burt, og sjå, han var ikkje meir, og eg leita etter honom, men han vart ikkje funnen.
Hatei, a due teh, khenhaw! ahni teh awm hoeh toe. Bokheiyah, ka tawng eiteh, hmu hane awm hoeh toe.
37 Merk deg den ulastande mann, og sjå på den rett-tenkte, at freds mann hev ei framtid.
Kuepnae hah pouk nateh, lannae hah lueplueppouk haw. Bangkongtetpawiteh, hmâ lah a coe hane teh, lungmawngnae doeh.
38 Men dei fråfalne vert alle saman utøydde, framtidi vert avskori for dei ugudlege.
Hatei, tamikayonnaw teh, koung raphoe lah awm vaiteh, tamikathoutnaw ni a coe hane haiyah, raphoenae hah doeh.
39 Og frelsa for dei rettferdige kjem frå Herren, deira sterke vern i trengsels tid.
Tamikalan rungngangnae teh, BAWIPA koehoi doeh. Ahni teh runae tueng nah kânguenae im doeh.
40 Og Herren hjelper deim og friar deim ut, han friar deim frå dei ugudlege og frelser deim, for dei flyr til honom.
BAWIPA ni kabawm vaiteh, a rungngang han. Ama a kâuep dawkvah, tamikathoutnaw thung hoi a rasa teh ouk a rungngang.
