< Salmenes 35 >

1 Av David. Herre, før mi sak mot deim som hev sak mot meg! Strid mot deim som strider mot meg!
Hina Gode! Nama higale ba: su dunu amo Di higale ba: ma! amola nama gegesu dunu ilima, Dia gegema!
2 Grip skjold og verja og reis deg til hjelp for meg!
Dia ga: su amola da: igene ga: su, amo lale, na gaga: ma: ne misa.
3 Drag spjotet fram og steng vegen for deim som forfylgjer meg! Seg til mi sjæl: «Eg er di frelsa!»
Nama se bobogebe dunu amo nama mae hasalasima: ne, Dia goge agei amola Dia goahei amo gaguia gadoma. Di da nama Di da na gaga: mu, amane sia: ma!
4 Lat deim blygjast og skjemmast, som stend meg etter livet! Lat deim vika attende med skam, som vil meg noko vondt!
Dunu amo da na medole legemusa: hanasa, amo ilia da gogosia: i amola hasali dagoi ba: mu da defea. Dunu amo da nama se imunusa: ilegesa, amo ilia da ogobele ededenagia: ma: mu.
5 Lat deim verta som agner for vind, og Herrens engel støyte deim burt!
Hina Gode Ea a: igele dunu da amo wadela: i hamosu dunu ilima se bobogesea, ilia da widi hafoga: i gisi foga mini ahoabe agoai ba: mu da defea.
6 Lat deira veg verta myrk og hål, og Herrens engel forfylgje deim!
Hina Gode Ea a: igele dunu da ilima se bobogele, ili gufalole salasea, ilia logo da gasi agoane amola sadenei ba: mu da defea.
7 For utan orsak hev dei løynt si grav med garn åt meg, utan orsak hev dei grave ei grav for mitt liv.
Ilia bai hamedene, na sa: ima: ne sanenisi. Amola ilia da na sa: ima: ne, uli sedade dogonesi.
8 Lat tjon koma yver honom, når han ikkje veit det, og det garn han løynde fanga honom; lat honom falla i det til sitt tjon!
Be ilia da mae dawa: iwane esalea, ili da wadela: le gugunufinisi dagoi ba: mu. Ilia da ilila: sani amoga ili gobele sa: i dagoi ba: mu. Amola ilia da wadela: lesimusa: , dafamu.
9 Og mi sjæl skal gleda seg i Herren, fagna seg i hans frelsa.
Amasea, na da Hina Gode Ea gaga: su ba: beba: le, hahawane bagade ganumu.
10 Alle mine bein skal segja: «Herre, kven er som du, du som friar den arme frå ein som er honom for sterk, den arme og fatige frå den som plundrar honom?»
Na da dawa: su huluane, amoga na da Hina Godema amane sia: mu, “Dunu afae Di agoai da hamedafa gala. Di da gasa bagade dunu ilia gasa hamedei dunu ili mae hasalasima: ne, amo gasa hamedei dunu gaga: sa. Amola gasa fi dunu da hame gagui dunu mae banenisima: ne, ili gaga: sa.
11 Det stend upp mange vitne; dei spør meg um det som eg ikkje veit.
Wadela: i dunu ilia da nama wadela: i hou amo na da hame hamoi amola hamedafa dawa: , amomane nama udigili diwaneya udidisa.
12 Dei gjev meg vondt til løn for godt; mi sjæl er lati åleine.
Ilia da na noga: idafa hou ilima hamoi, amoga wadela: i dabe iaha. Amola na da baligiliwane da: i diosa.
13 Men eg, eg gjekk i syrgjeklæde, då dei var sjuke; eg pinte mi sjæl med fasta, og mi bøn vende att til min barm.
Be ilia da oloi dialea, na disa ga: su abula ga: i. Na da ha: i manu mae nawene, na dialuma fili sa: ili, ili uhinisima: ne Godema sia: ne gadoi.
14 Eg gjekk ikring, som det skulde vore min ven, min bror; eg gjekk bøygd og svartklædd, som ein som syrgjer på mor si.
Na da sama o olalalia amo fidima: ne sia: ne gadobe defele, na da ili dawa: ma: ne, heawini dinanawane beguduli ahoasu. Dunu da ea: me bogoiba: le dibi agoane, na da ili dawa: beba: le dinanu.
15 Men no, då det hallar med meg, no gled dei seg og flokkar seg saman; det flokkast mot meg fantar og folk eg ikkje kjenner; dei riv sund og kviler ikkje.
Be na da bidi hamosu ba: beba: le, ilia huluane da nodogia: i. Amola ilia da na sisiga: le aliligili, da: da: lole lalasogole oufesega: su. Degabo misi dunu da na fai amola gebewane fananu.
16 Liksom skamløysor som driv spott for ein brødbite, so skjer dei tenner imot meg.
Ilia da dunu amo da emo gasuga: igi dunu ilima lasogole oufesega: su defele, ilia na hihini odagi hagusa: ili, si godonasia sosodolalu.
17 Herre, kor lenge vil du sjå på? Drag mi sjæl undan deira herverk, mitt einaste frå unge løvor!
Hina Gode! Habowali seda Di da udigili ba: lesisilaloma: bela: ? Ilia da nama doagala: musa: manebe, Dia na gaga: ma! Ilia da laione wa: me agoane nama doagala: sa! Ilia na mae hasalasima: ne, gaga: ma!
18 Eg vil prisa deg i ei stor samling, lova deg millom mykje folk.
Amasea, na da Dia fi dunu dadalei dialea, amogai Dima nodone sia: mu. Na da ilia huluane ba: lea, amogai Dima nodone sia: mu.
19 Lat deim som utan grunn er mine fiendar ikkje gleda seg yver meg! Lat deim som hatar meg utan orsak ikkje blinka med auga!
Nama ogogosu ha lai dunu ilia da na hasalasibiba: le amola hidale habosesema: ne sia: sa: besa: le, Dia ilia logo hedofama. Nama ha lai da udigili na higasa, ilia da na da: i dioi amo ba: sea, nama ohomogini nodone, mae ba: ma: ma.
20 For dei talar ikkje fred, men tenkjer upp svikande ord mot dei stille i landet.
Ilia da asigiwane hame sia: sa. Be ilia da ogogosu sia: bagohame, amoga olofosu hanai dunu ilia hou wadela: ma: ne hamosa.
21 Og dei riv sin munn vidt upp imot meg, dei segjer: «Ha, ha! Vårt auga hev set det!»
Ilia da diwaneya udidili, amane wele sia: sa, “Ninia da dia hamobe ba: i dagoi.”
22 Du ser det, Herre, teg ikkje! Herre, ver ikkje langt ifrå meg!
Be, Hina Gode! Di da amo hou hamonanebe ba: i dagoi! Amaiba: le, mae ouiya: ma! Sedagawane mae esaloma!
23 Vakna upp og vert vaken til å gjeva meg rett, min Gud og Herre, til å føra mi sak!
Hina Gode! Disu wa: legadole, na gaga: ma! Na Gode! Di wa: legadole, amola na hamomu hanai amo fuligala: le sia: ma!
24 Døm meg etter di rettferd, Herre min Gud, og lat deim ikkje gleda seg yver meg!
Hina Gode! Di da moloidafa! Amaiba: le, na da moloidafa hamoi dagoi, Di sia: ma! Nama ha lai dunu ilia nama mae hidale habosesema: ne sia: ma!
25 Lat deim ikkje segja i sitt hjarta: «Ha, det er vår lyst!» Lat deim ikkje segja: «Me hev gløypt honom upp!»
Ilia da ilima agoane sia: sa: besa: le, amo, “Ninia da amo dunu sefasi dagoi. Ninia da e fadegamu hanai galu,” agoane sia: sa: besa: le, ilia logo hedofama.
26 Lat deim skjemmast og blygjast alle saman som gled seg i mi ulukka; lat deim klæda seg i skam og skjemsla, dei som høgmodast yver meg!
Nama ha lai amola hidale habosesele sia: su dunu da hasali dagoi amola ededenagia: i dagoi ba: mu da defea. Dunu amo da ilia hou da na hou baligisa sia: sa, ilia da baligili gogosiasu ba: mu da defea.
27 Lat deim fagna seg og gleda seg, som unner meg min rett, og lat deim alltid segja: «Høglova vere Herren, som unner sin tenar at det gjeng honom godt!»
Nowa da na fofada: na asi giadofai hame ba: i amo hamobe ba: mu hanai galea, ilia da hahawaneba: le wele sia: mu amola eno enoia amane sia: mu, “Hina Gode da bagadedafa! E da Ea hawa: hamosu dunu ea didili hamobeba: le nodosa!”
28 Og mi tunga skal kveda ut di rettferd, heile dagen din pris.
Amasea, na da Dia moloidafa hou amo sisia: i lamu. Na da hahabe asili daeya amoga Dima gebewane nodonanumu.

< Salmenes 35 >