Salmenes 34
1 Av David, då han gjorde seg galen hjå Abimelek, so han jaga honom av, og han gjekk burt. Eg vil lova Herren alle tider, hans pris skal stendigt vera i min munn.
Blagosiljam Gospoda u svako doba, hvala je njegova svagda u ustima mojima.
2 Mi sjæl skal rosa seg av Herren; dei spaklyndte skal høyra det og gleda seg.
Gospodom se hvali duša moja; neka èuju koji stradaju, pa neka se raduju.
3 Lova Herren storleg med meg, og lat oss saman upphøgja hans namn!
Velièajte Gospoda sa mnom, uzvišujmo ime njegovo zajedno.
4 Eg søkte Herren, og han svara meg og fria meg frå alle mine rædslor.
Tražih Gospoda, i èu me, i svijeh nevolja mojih oprosti me.
5 Dei som skoda upp til honom, lyste av gleda, og deira andlit turvte aldri blygjast.
Koji u njega gledaju prosvjetljuju se, i lica se njihova neæe postidjeti.
6 Her er ein arming som ropa, og Herren høyrde og frelste honom frå alle hans trengslor.
Ovaj stradalac zavika, i Gospod ga èu, i oprosti ga svijeh nevolja njegovijeh.
7 Herrens englar lægrar seg rundt ikring deim som ottast honom, og han friar deim ut.
Anðeli Gospodnji stanom stoje oko onijeh koji se njega boje, i izbavljaju ih.
8 Smaka og sjå at Herren er god! Sæl er den mann som flyr til honom.
Ispitajte i vidite kako je dobar Gospod; blago èovjeku koji se uzda u nj.
9 Ottast Herren, de hans heilage, for inkje vantar dei som ottast honom.
Bojte se Gospoda, sveti njegovi; jer koji se njega boje, njima nema oskudice.
10 Unge løvor lid naud og svelt, men dei som søkjer Herren, deim vantar det inkje godt.
Lavovi su ubogi i gladni, a koji traže Gospoda, ne premièe im se nijednoga dobra.
11 Kom born, høyr meg! Eg vil læra dykk otte for Herren.
Hodite, djeco, poslušajte me; nauèiæu vas strahu Gospodnjemu.
12 Kven er den mann som hev lyst til liv, som ynskjer seg dagar til å sjå lukka?
Koji èovjek želi života, ljubi dane da bi vidio dobro?
13 Vakta di tunga frå det som vondt er, og lippor for svikfull tale!
Ustavljaj jezik svoj oda zla, i usta svoja od prijevarne rijeèi.
14 Vik burt frå det vonde og gjer det gode, søk fred og far etter honom!
Kloni se oda zla, i èini dobro, traži mira i idi za njim.
15 Herrens augo er vende til dei rettferdige, og hans øyro til deira rop.
Oèi su Gospodnje obraæene na pravednike, i uši njegove na jauk njihov.
16 Herrens åsyn er imot deim som gjer vondt, til å rydja ut deira minne frå jordi.
Ali je strašno lice Gospodnje za one koji èine zlo, da bi istrijebio na zemlji spomen njihov.
17 Hine ropar, og Herren høyrer og friar deim ut or alle deira trengslor.
Vièu pravedni, i Gospod ih èuje, i izbavlja ih od svijeh nevolja njihovijeh.
18 Herren er nær hjå deim som hev eit sundbrote hjarta, og frelser deim som hev ei hugsprengd ånd.
Gospod je blizu onijeh koji su skrušena srca, i pomaže onima koji su smjerna duha.
19 Mange ulukkor kjem yver den rettferdige, men Herren friar honom ut or deim alle.
Mnogo nevolje ima pravednik, ali ga od svijeh izbavlja Gospod.
20 Herren tek vare på alle hans bein, ikkje eitt av deim vert brote.
Èuva Gospod sve kosti njegove, nijedna se od njih neæe slomiti.
21 Ulukka drep den ugudlege, og dei som hatar den rettferdige, vert saka.
Bezbožnika ubiæe zlo, i koji nenavide pravednika prevariæe se.
22 Herren løyser ut deira sjæl som tener honom, og av dei som flyr til honom, vert ingen saka.
Gospod iskupljuje dušu sluga svojih, i koji se god u njega uzdaju, neæe se prevariti.
