Salmenes 34
1 Av David, då han gjorde seg galen hjå Abimelek, so han jaga honom av, og han gjekk burt. Eg vil lova Herren alle tider, hans pris skal stendigt vera i min munn.
E HOOMAIKAI aku au ia Iehova i na manawa a pau; E mau ana i kuu waha ka hoolea nona.
2 Mi sjæl skal rosa seg av Herren; dei spaklyndte skal høyra det og gleda seg.
E hauoli kuu uhane ia Iehova; E lohe mai ka poe hoohaahaa a e olioli no hoi.
3 Lova Herren storleg med meg, og lat oss saman upphøgja hans namn!
E hoonui hoi oukou ia Iehova me au nei, A e hapai pu kakou i kona inoa.
4 Eg søkte Herren, og han svara meg og fria meg frå alle mine rædslor.
Ua imi aku au ia Iehova a ua hoolohe mai ia ia'u; Ua hoopakele mai oia ia'u i ka'u mau mea e makau ai a pau.
5 Dei som skoda upp til honom, lyste av gleda, og deira andlit turvte aldri blygjast.
Nana aku la lakou ia ia a malamalama iho la lakou; Aole hilahila ko lakou mau maka.
6 Her er ein arming som ropa, og Herren høyrde og frelste honom frå alle hans trengslor.
Kahea aku la keia kanaka ilihune, A hoolohe mai la o Iehova ia ia, A hoopakele oia i kona popilikia a pau.
7 Herrens englar lægrar seg rundt ikring deim som ottast honom, og han friar deim ut.
Hoomoana mai ka anela o Iehova a puni ka poe weliweli ia ia, A ua hoopakele hoi ia lakou.
8 Smaka og sjå at Herren er god! Sæl er den mann som flyr til honom.
E hoao oukou a e ike hoi he maikai no Iehova; Pomaikai ke kanaka i paulele ia ia.
9 Ottast Herren, de hans heilage, for inkje vantar dei som ottast honom.
E weliweli aku ia Iehova, e ka poe haipule a pau; No ka mea, aole e nele ka poe weliweli ia ia.
10 Unge løvor lid naud og svelt, men dei som søkjer Herren, deim vantar det inkje godt.
Ua nele a ua pololi na liona opiopio; Aka, o ka poe imi ia Iehova, aole e nele i ka mea maikai.
11 Kom born, høyr meg! Eg vil læra dykk otte for Herren.
E hele mai, e na kamalii, e hoolohe mai ia'u; A e ao aku au ia oukou i ka weliweli ia Iehova:
12 Kven er den mann som hev lyst til liv, som ynskjer seg dagar til å sjå lukka?
Owai ke kanaka i makemake i ke ola, I makemake hoi i na la he nui i ike ai oia i ka maikai?
13 Vakta di tunga frå det som vondt er, og lippor for svikfull tale!
E kaohi i kou alelo mai ka hewa, A me kou mau lehelehe i ole e olelo ino.
14 Vik burt frå det vonde og gjer det gode, søk fred og far etter honom!
E haalele i ka hewa a e haua ma ka pono; E imi i ka maluhia, a malaila e hahai ai.
15 Herrens augo er vende til dei rettferdige, og hans øyro til deira rop.
Kau pono na maka o Iehova i ka poe pono, A me kona mau pepeiao i ko lakou kahea ana.
16 Herrens åsyn er imot deim som gjer vondt, til å rydja ut deira minne frå jordi.
Ku e ka maka o Iehova i ka poe hewa, E hoonalo loa ia lakou mai ka honua aku.
17 Hine ropar, og Herren høyrer og friar deim ut or alle deira trengslor.
Kahea na mea pono, a hoolohe mai no hoi o Iehova; A hoakea mai no oia ia lakou i ko lakou popilikia a pau.
18 Herren er nær hjå deim som hev eit sundbrote hjarta, og frelser deim som hev ei hugsprengd ånd.
Kokoke mai no o Iehova i ka poe naau palupalu; A hoola no hoi oia i na mea uhane mihi.
19 Mange ulukkor kjem yver den rettferdige, men Herren friar honom ut or deim alle.
He nui no ka pilikia ana o ka mea pono: A hoakea mai no hoi o Iehova ia ia, mai ia mea a pau.
20 Herren tek vare på alle hans bein, ikkje eitt av deim vert brote.
Malama no hoi oia i kona mau iwi, Aohe mea o lakou i haki.
21 Ulukka drep den ugudlege, og dei som hatar den rettferdige, vert saka.
E hoomake no ka hewa i ke kanaka aia; A e hoopaiia ka poe inaina i ka poe pono.
22 Herren løyser ut deira sjæl som tener honom, og av dei som flyr til honom, vert ingen saka.
Hoola o Iehova i ka uhane o kana poe kauwa: Aohe mea paulele ia ia o lilo i ka hoopaiia.
