Salmenes 34
1 Av David, då han gjorde seg galen hjå Abimelek, so han jaga honom av, og han gjekk burt. Eg vil lova Herren alle tider, hans pris skal stendigt vera i min munn.
Ta Dawuda. Sa’ad da ya yi kamar ya haukace a gaban Abimelek, Wanda ya kore shi, ya kuwa tafi. Zan gode wa Ubangiji kullayaumi; yabonsa kullum za su kasance a leɓunana.
2 Mi sjæl skal rosa seg av Herren; dei spaklyndte skal høyra det og gleda seg.
Raina zai yi fariya a cikin Ubangiji; bari waɗanda suke wahala su ji su kuma yi farin ciki.
3 Lova Herren storleg med meg, og lat oss saman upphøgja hans namn!
Ku ɗaukaka Ubangiji tare da ni; bari mu ɗaukaka sunansa tare.
4 Eg søkte Herren, og han svara meg og fria meg frå alle mine rædslor.
Na nemi Ubangiji, ya kuwa amsa mini; ya cece ni daga dukan tsoro.
5 Dei som skoda upp til honom, lyste av gleda, og deira andlit turvte aldri blygjast.
Waɗanda suke dubansa sukan haskaka; fuskokinsu ba sa rufuwa da kunya.
6 Her er ein arming som ropa, og Herren høyrde og frelste honom frå alle hans trengslor.
Wannan matalauci ya yi kira, Ubangiji kuwa ya ji shi; ya cece shi daga dukan wahalarsa.
7 Herrens englar lægrar seg rundt ikring deim som ottast honom, og han friar deim ut.
Mala’ikan Ubangiji ya kafa sansani kewaye da waɗanda suke tsoronsa, ya kuwa cece su.
8 Smaka og sjå at Herren er god! Sæl er den mann som flyr til honom.
Ku gwada ku gani cewa Ubangiji yana da kyau; mai albarka ne mutumin da yake neman mafaka a gare shi.
9 Ottast Herren, de hans heilage, for inkje vantar dei som ottast honom.
Ku ji tsoron Ubangiji, ku tsarkakansa, gama masu tsoronsa ba sa rasa kome.
10 Unge løvor lid naud og svelt, men dei som søkjer Herren, deim vantar det inkje godt.
Zakoki za su iya rasa ƙarfi su kuma ji yunwa, amma waɗanda suke neman Ubangiji ba sa rasa abu mai kyau.
11 Kom born, høyr meg! Eg vil læra dykk otte for Herren.
Ku zo,’ya’yana, ku saurare ni; zan koya muku tsoron Ubangiji.
12 Kven er den mann som hev lyst til liv, som ynskjer seg dagar til å sjå lukka?
Duk waninku da yake ƙaunar rayuwa yana kuma so yă ga kwanaki masu kyau,
13 Vakta di tunga frå det som vondt er, og lippor for svikfull tale!
ka kiyaye harshenka daga mugunta da kuma leɓunanku daga faɗar ƙarairayi.
14 Vik burt frå det vonde og gjer det gode, søk fred og far etter honom!
Juyo daga mugunta ku yi alheri; nemi salama ku kuma yi ƙoƙarin samunta.
15 Herrens augo er vende til dei rettferdige, og hans øyro til deira rop.
Idanun Ubangiji suna a kan masu adalci kuma kunnuwansa suna sauraran kukansu;
16 Herrens åsyn er imot deim som gjer vondt, til å rydja ut deira minne frå jordi.
fuskar Ubangiji yana gāba da waɗanda suke aikata mugunta, don yă sa a manta da su a duniya.
17 Hine ropar, og Herren høyrer og friar deim ut or alle deira trengslor.
Adalai kan yi kuka, Ubangiji kuwa yakan ji su; yakan cece su daga dukan wahalarsu.
18 Herren er nær hjå deim som hev eit sundbrote hjarta, og frelser deim som hev ei hugsprengd ånd.
Ubangiji yana kusa da waɗanda suka karai ya kuma cece waɗanda aka ragargaza a ruhu.
19 Mange ulukkor kjem yver den rettferdige, men Herren friar honom ut or deim alle.
Adali zai iya kasance da wahala da yawa, amma Ubangiji yakan cece shi daga dukansu;
20 Herren tek vare på alle hans bein, ikkje eitt av deim vert brote.
yakan tsare dukan ƙasusuwansa, ba ko ɗayansu da zai karye.
21 Ulukka drep den ugudlege, og dei som hatar den rettferdige, vert saka.
Mugunta zai kashe mugu; za a hukunta abokan gāban adalai.
22 Herren løyser ut deira sjæl som tener honom, og av dei som flyr til honom, vert ingen saka.
Ubangiji yakan cece bayinsa; ba wanda yake neman mafaka a wurinsa da za a hukunta.
