Salmenes 34
1 Av David, då han gjorde seg galen hjå Abimelek, so han jaga honom av, og han gjekk burt. Eg vil lova Herren alle tider, hans pris skal stendigt vera i min munn.
Yon Sòm David lè l te parèt tankou moun fou devan Abimélec ki te pouse l ale, epi konsa, li te pati. Mwen va beni SENYÈ a nan tout tan. Lwanj Li va toujou nan bouch mwen.
2 Mi sjæl skal rosa seg av Herren; dei spaklyndte skal høyra det og gleda seg.
Nanm mwen va fè glwa li nan SENYÈ a. Enb yo va tande l, e yo va rejwi.
3 Lova Herren storleg med meg, og lat oss saman upphøgja hans namn!
O leve SENYÈ a byen wo avè m. Annou leve non L wo ansanm.
4 Eg søkte Herren, og han svara meg og fria meg frå alle mine rædslor.
Mwen te chache SENYÈ a e Li te reponn mwen, epi te delivre mwen de tout perèz mwen yo.
5 Dei som skoda upp til honom, lyste av gleda, og deira andlit turvte aldri blygjast.
Yo te gade vè Li, e te vin ranpli ak limyè. Figi yo p ap janm wont.
6 Her er ein arming som ropa, og Herren høyrde og frelste honom frå alle hans trengslor.
Malere (sila) a te rele, e SENYÈ a te tande li, epi te sove li sòti nan tout twoub li yo.
7 Herrens englar lægrar seg rundt ikring deim som ottast honom, og han friar deim ut.
Zanj SENYÈ a fè kan antoure (sila) ki krent Li yo, epi li sove yo nan gwo twoub.
8 Smaka og sjå at Herren er god! Sæl er den mann som flyr til honom.
O goute e wè ke Bondye bon. A la beni nonm ki kache nan Li a beni!
9 Ottast Herren, de hans heilage, for inkje vantar dei som ottast honom.
Krent SENYÈ a, O nou menm ki sen Li yo. Pou (sila) ki krent Li yo, anyen pa manke.
10 Unge løvor lid naud og svelt, men dei som søkjer Herren, deim vantar det inkje godt.
Jenn ti lyon yo konn manke manje e soufri grangou, men (sila) ki chache SENYÈ yo, p ap manke okenn bon bagay.
11 Kom born, høyr meg! Eg vil læra dykk otte for Herren.
Vini, pitit, koute mwen. Mwen va enstwi ou nan lakrent SENYÈ a.
12 Kven er den mann som hev lyst til liv, som ynskjer seg dagar til å sjå lukka?
Se ki moun ki dezire lavi, e renmen jou li yo pou li kapab wè sa ki bon?
13 Vakta di tunga frå det som vondt er, og lippor for svikfull tale!
Kenbe lang ou apa de sa ki mal, e lèv ou pou pa bay manti.
14 Vik burt frå det vonde og gjer det gode, søk fred og far etter honom!
Kite sa ki mal la epi fè sa ki bon. Chache lapè e fè efò pou twouve li.
15 Herrens augo er vende til dei rettferdige, og hans øyro til deira rop.
Zye a SENYÈ a sou (sila) ki dwat yo. Zòrèy Li koute kri yo.
16 Herrens åsyn er imot deim som gjer vondt, til å rydja ut deira minne frå jordi.
Figi SENYÈ a kont malfektè yo, pou efase memwa yo sou tè a.
17 Hine ropar, og Herren høyrer og friar deim ut or alle deira trengslor.
Moun dwat kriye. SENYÈ a tande e vin delivre yo tout nan tout twoub yo.
18 Herren er nær hjå deim som hev eit sundbrote hjarta, og frelser deim som hev ei hugsprengd ånd.
SENYÈ a pre (sila) ak kè kase yo, epi sove (sila) ki kraze nan lespri yo.
19 Mange ulukkor kjem yver den rettferdige, men Herren friar honom ut or deim alle.
Anpil, se afliksyon a moun dwat la, men SENYÈ a delivre li sòti nan yo tout.
20 Herren tek vare på alle hans bein, ikkje eitt av deim vert brote.
Li konsève tout zo li yo. Pa menm youn nan yo va kase.
21 Ulukka drep den ugudlege, og dei som hatar den rettferdige, vert saka.
Se mechanste ki va touye mechan an. (Sila) ki rayi moun ladwati yo va kondane.
22 Herren løyser ut deira sjæl som tener honom, og av dei som flyr til honom, vert ingen saka.
SENYÈ a rachte nanm a sèvitè Li yo. P ap gen nan (sila) ki kache nan Li yo k ap kondane.
