< Salmenes 33 >
1 Fagna dykk høgt i Herren, de rettferdige! For de trurøkne sømer seg lovsong.
Psalmus David. [Exsultate, justi, in Domino; rectos decet collaudatio.
2 Prisa Herren med strengeleik, lovsyng honom til tistrengja harpa!
Confitemini Domino in cithara; in psalterio decem chordarum psallite illi.
3 Syng honom ein ny song, rør strengen fagert med fagnadljod.
Cantate ei canticum novum; bene psallite ei in vociferatione.
4 For Herrens ord er ærleg meint, og all hans gjerning er trufast.
Quia rectum est verbum Domini, et omnia opera ejus in fide.
5 Han elskar rettferd og rett; av Herrens nåde er jordi full.
Diligit misericordiam et judicium; misericordia Domini plena est terra.
6 Himlarne er skapte ved Herrens ord, og all deira her ved hans munns ande.
Verbo Domini cæli firmati sunt, et spiritu oris ejus omnis virtus eorum.
7 Han samlar havsens vatn som ei muga, legg dei djupe vatn i upplagshus.
Congregans sicut in utre aquas maris; ponens in thesauris abyssos.
8 All jordi må ottast for Herren, for honom ræddast alle som bur i mannheimen.
Timeat Dominum omnis terra; ab eo autem commoveantur omnes inhabitantes orbem.
9 For han tala, og so vart det; han baud, og so stod det der.
Quoniam ipse dixit, et facta sunt; ipse mandavit et creata sunt.
10 Herren spiller heidningefolks råd, gjer folkeslags tankar til inkjes.
Dominus dissipat consilia gentium; reprobat autem cogitationes populorum, et reprobat consilia principum.
11 Herrens råd stend ved lag i all æva, hans hjartans tankar frå ætt til ætt.
Consilium autem Domini in æternum manet; cogitationes cordis ejus in generatione et generationem.
12 Sælt er det folk som hev Herren til sin Gud, det folk som han valde ut til sin arv.
Beata gens cujus est Dominus Deus ejus; populus quem elegit in hæreditatem sibi.
13 Frå himmelen skodar Herren ned, han ser alle menneskjeborni.
De cælo respexit Dominus; vidit omnes filios hominum.
14 Frå den staden der han bur, ser han ned til alle som bur på jordi,
De præparato habitaculo suo respexit super omnes qui habitant terram:
15 han som lagar deira hjarto alle saman, han som merkar alle deira gjerningar.
qui finxit sigillatim corda eorum; qui intelligit omnia opera eorum.
16 Ein konge vert ikkje frelst ved sin store styrke, ei kjempa ikkje berga ved si store kraft.
Non salvatur rex per multam virtutem, et gigas non salvabitur in multitudine virtutis suæ.
17 Hesten er sviksam hjelp til frelsa, og med sin store styrke bergar han ikkje.
Fallax equus ad salutem; in abundantia autem virtutis suæ non salvabitur.
18 Sjå, Herrens auga ser til deim som ottast honom, som ventar på hans nåde
Ecce oculi Domini super metuentes eum, et in eis qui sperant super misericordia ejus:
19 til å fria deira sjæl frå dauden og halda deim i live i hungersnaud.
ut eruat a morte animas eorum, et alat eos in fame.
20 Vår sjæl stundar på Herren; han er vår hjelp og vår skjold.
Anima nostra sustinet Dominum, quoniam adjutor et protector noster est.
21 For i honom gled vårt hjarta seg, for me set vår lit til hans heilage namn.
Quia in eo lætabitur cor nostrum, et in nomine sancto ejus speravimus.
22 Di nåde, Herre, vere yver oss, so som me vonar på deg!
Fiat misericordia tua, Domine, super nos, quemadmodum speravimus in te.]