< Salmenes 33 >
1 Fagna dykk høgt i Herren, de rettferdige! For de trurøkne sømer seg lovsong.
ただしき者よヱホバによりてよろこべ 讃美はなほきものに適はしきなり
2 Prisa Herren med strengeleik, lovsyng honom til tistrengja harpa!
琴をもてヱホバに感謝せよ 十絃のことをもてヱホバをほめうたへ
3 Syng honom ein ny song, rør strengen fagert med fagnadljod.
あたらしき歌をヱホバにむかひてうたひ歓喜の聲をあげてたくみに琴をかきならせ
4 For Herrens ord er ærleg meint, og all hans gjerning er trufast.
ヱホバのことばは直く そのすべて行ひたまふところ眞實なればなり
5 Han elskar rettferd og rett; av Herrens nåde er jordi full.
ヱホバは義と公平とをこのみたまふ その仁慈はあまねく地にみつ
6 Himlarne er skapte ved Herrens ord, og all deira her ved hans munns ande.
もろもろの天はヱホバのみことばによりて成り てんの萬軍はヱホバの口の氣によりてつくられたり
7 Han samlar havsens vatn som ei muga, legg dei djupe vatn i upplagshus.
ヱホバはうみの水をあつめてうづだかくし深淵を庫にをさめたまふ
8 All jordi må ottast for Herren, for honom ræddast alle som bur i mannheimen.
全地はヱホバをおそれ世にすめるもろもろの人はヱホバをおぢかしこむべし
9 For han tala, og so vart det; han baud, og so stod det der.
そはヱホバ言たまへば成り おほせたまへば立るがゆゑなり
10 Herren spiller heidningefolks råd, gjer folkeslags tankar til inkjes.
ヱホバはもろもろの國のはかりごとを虚くし もろもろの民のおもひを徒勞にしたまふ
11 Herrens råd stend ved lag i all æva, hans hjartans tankar frå ætt til ætt.
ヱホバの謀略はとこしへに立ち そのみこころのおもひは世々にたつ
12 Sælt er det folk som hev Herren til sin Gud, det folk som han valde ut til sin arv.
ヱホバをおのが神とする國はさいはひなり ヱホバ嗣業にせんとて撰びたまへるその民はさいはひなり
13 Frå himmelen skodar Herren ned, han ser alle menneskjeborni.
ヱホバ天よりうかがひてすべての人の子を見
14 Frå den staden der han bur, ser han ned til alle som bur på jordi,
その在すところより地にすむもろもろの人をみたまふ
15 han som lagar deira hjarto alle saman, han som merkar alle deira gjerningar.
ヱホバはすべてかれらの心をつくり その作ところをことごとく鑒みたまふ
16 Ein konge vert ikkje frelst ved sin store styrke, ei kjempa ikkje berga ved si store kraft.
王者いくさびと多をもて救をえず勇士ちから大なるをもて助をえざるなり
17 Hesten er sviksam hjelp til frelsa, og med sin store styrke bergar han ikkje.
馬はすくひに益なく その大なるちからも人をたすくることなからん
18 Sjå, Herrens auga ser til deim som ottast honom, som ventar på hans nåde
視よヱホバの目はヱホバをおそるるもの並その憐憫をのぞむもののうへにあり
19 til å fria deira sjæl frå dauden og halda deim i live i hungersnaud.
此はかれらのたましひを死よりすくひ饑饉たるときにも世にながらへしめんがためなり
20 Vår sjæl stundar på Herren; han er vår hjelp og vår skjold.
われらのたましひはヱホバを侯望めり ヱホバはわれらの援われらの盾なり
21 For i honom gled vårt hjarta seg, for me set vår lit til hans heilage namn.
われらはきよき名にりたのめり 斯てぞわれらの心はヱホバにありてよろこばん
22 Di nåde, Herre, vere yver oss, so som me vonar på deg!
ヱホバよわれら汝をまちのぞめり これに循ひて憐憫をわれらのうへに垂たまへ