Salmenes 33
1 Fagna dykk høgt i Herren, de rettferdige! For de trurøkne sømer seg lovsong.
Ku rera da farin ciki ga Ubangiji ku adalai; daidai ne masu gaskiya su yabe shi.
2 Prisa Herren med strengeleik, lovsyng honom til tistrengja harpa!
Ku yabi Ubangiji da garaya; ku yi kiɗi gare shi da molo mai tsirkiya goma.
3 Syng honom ein ny song, rør strengen fagert med fagnadljod.
Ku rera masa sabuwar waƙa; ku yi kiɗi da gwaninta, ku kuma yi sowa don farin ciki.
4 For Herrens ord er ærleg meint, og all hans gjerning er trufast.
Gama maganar Ubangiji daidai ne da kuma gaskiya; yana da aminci cikin kome da yake yi.
5 Han elskar rettferd og rett; av Herrens nåde er jordi full.
Ubangiji yana ƙaunar adalci duniya ta cika da ƙaunarsa marar ƙarewa.
6 Himlarne er skapte ved Herrens ord, og all deira her ved hans munns ande.
Ta wurin maganar Ubangiji aka yi sammai, rundunar taurarinsu kuwa da numfashin bakinsa.
7 Han samlar havsens vatn som ei muga, legg dei djupe vatn i upplagshus.
Ya tattara ruwan teku cikin tuluna; ya sa zurfafa cikin gidajen ajiya.
8 All jordi må ottast for Herren, for honom ræddast alle som bur i mannheimen.
Bari dukan duniya ta ji tsoron Ubangiji; bari dukan mutanen duniya su girmama shi.
9 For han tala, og so vart det; han baud, og so stod det der.
Gama ya yi magana, abu ya kuwa kasance; ya umarta, ya kuwa tsaya daram.
10 Herren spiller heidningefolks råd, gjer folkeslags tankar til inkjes.
Ubangiji yakan soke shirye-shiryen al’ummai; yakan wofintar da manufofin mutane.
11 Herrens råd stend ved lag i all æva, hans hjartans tankar frå ætt til ætt.
Amma shirye-shiryen Ubangiji kan tsaya daram har abada, manufofin zuciyarsa kuwa har dukan zamanai.
12 Sælt er det folk som hev Herren til sin Gud, det folk som han valde ut til sin arv.
Mai farin ciki ce al’ummar da Allah ne Ubangijinta, mutanen da ya zaɓa don gādonsa.
13 Frå himmelen skodar Herren ned, han ser alle menneskjeborni.
Daga sama Ubangiji ya duba ya kuwa ga dukan’yan adam;
14 Frå den staden der han bur, ser han ned til alle som bur på jordi,
daga mazauninsa yana lura da dukan waɗanda suke zama a duniya,
15 han som lagar deira hjarto alle saman, han som merkar alle deira gjerningar.
shi da ya yi zukatan duka, wanda yake kula da kome da suke yi.
16 Ein konge vert ikkje frelst ved sin store styrke, ei kjempa ikkje berga ved si store kraft.
Babu sarkin da ake ceto ta wurin yawan mayaƙansa; ba jarumin da kan kuɓuta ta wurin yawan ƙarfinsa.
17 Hesten er sviksam hjelp til frelsa, og med sin store styrke bergar han ikkje.
Dogara a kan doki don ceto banza ne; duk da yawan ƙarfinsa ba ya ceto.
18 Sjå, Herrens auga ser til deim som ottast honom, som ventar på hans nåde
Amma idanun Ubangiji suna a kan wanda yake tsoronsa, a kan waɗanda suke sa zuciya cikin ƙaunarsa marar ƙarewa,
19 til å fria deira sjæl frå dauden og halda deim i live i hungersnaud.
don yă cece su daga mutuwa ya bar su da rai a lokacin yunwa.
20 Vår sjæl stundar på Herren; han er vår hjelp og vår skjold.
Muna jiran Ubangiji da bege; shi ne taimakonmu da garkuwarmu.
21 For i honom gled vårt hjarta seg, for me set vår lit til hans heilage namn.
A cikinsa zukatanmu na farin ciki, gama mun dogara cikin sunansa mai tsarki.
22 Di nåde, Herre, vere yver oss, so som me vonar på deg!
Bari ƙaunarka marar ƙarewa ta zauna a kanmu, ya Ubangiji, ko ma da muke sa begenmu a gare ka.
