Salmenes 33
1 Fagna dykk høgt i Herren, de rettferdige! For de trurøkne sømer seg lovsong.
Pravednici, Jahvi kličite! Hvaliti ga pristoji se čestitima.
2 Prisa Herren med strengeleik, lovsyng honom til tistrengja harpa!
Slavite Jahvu na harfi, na liri od deset žica veličajte njega!
3 Syng honom ein ny song, rør strengen fagert med fagnadljod.
Pjesmu novu zapjevajte njemu i glazbala skladna popratite poklicima.
4 For Herrens ord er ærleg meint, og all hans gjerning er trufast.
Jer prÓava je riječ Jahvina i vjernost su sva djela njegova.
5 Han elskar rettferd og rett; av Herrens nåde er jordi full.
On ljubi pravdu i pravo: puna je zemlja dobrote Jahvine.
6 Himlarne er skapte ved Herrens ord, og all deira her ved hans munns ande.
Jahvinom su riječju nebesa sazdana i dahom usta njegovih sva vojska njihova.
7 Han samlar havsens vatn som ei muga, legg dei djupe vatn i upplagshus.
Vodu morsku on sabire kao u mješinu i bezdane stavlja u spremišta.
8 All jordi må ottast for Herren, for honom ræddast alle som bur i mannheimen.
Zemlja sva neka pred Jahvom strepi, neka ga se boje svi stanovnici svijeta!
9 For han tala, og so vart det; han baud, og so stod det der.
Jer on reče - i sve postade, naredi - i sve se stvori.
10 Herren spiller heidningefolks råd, gjer folkeslags tankar til inkjes.
Jahve razbija nakane pucima, mrsi namjere narodima.
11 Herrens råd stend ved lag i all æva, hans hjartans tankar frå ætt til ætt.
Naum Jahvin dovijeka ostaje i misli srca njegova od koljena do koljena.
12 Sælt er det folk som hev Herren til sin Gud, det folk som han valde ut til sin arv.
Blago narodu kojemu je Jahve Bog, Narodu koji on odabra sebi za baštinu!
13 Frå himmelen skodar Herren ned, han ser alle menneskjeborni.
Gospodin motri s nebesa i gleda sve sinove čovječje.
14 Frå den staden der han bur, ser han ned til alle som bur på jordi,
Iz svoga prebivališta motri sve stanovnike zemaljske:
15 han som lagar deira hjarto alle saman, han som merkar alle deira gjerningar.
on je svima srca stvorio i pazi na sva djela njihova.
16 Ein konge vert ikkje frelst ved sin store styrke, ei kjempa ikkje berga ved si store kraft.
Ne spasava kralja vojska mnogobrojna, ne spasava velika (sila) junaka.
17 Hesten er sviksam hjelp til frelsa, og med sin store styrke bergar han ikkje.
Isprazno se od konja nadati spasenju, jačina njegova ne izbavlja.
18 Sjå, Herrens auga ser til deim som ottast honom, som ventar på hans nåde
Oko je Jahvino nad onima koji ga se boje, nad onima koji se uzdaju u milost njegovu:
19 til å fria deira sjæl frå dauden og halda deim i live i hungersnaud.
da im od smrti život spasi, da ih hrani u danima gladi.
20 Vår sjæl stundar på Herren; han er vår hjelp og vår skjold.
Naša se duša Jahvi nada, on je pomoć i zaštita naša.
21 For i honom gled vårt hjarta seg, for me set vår lit til hans heilage namn.
Srce nam se u njemu raduje, u njegovo sveto ime mi se uzdamo.
22 Di nåde, Herre, vere yver oss, so som me vonar på deg!
Neka dobrota tvoja, o Jahve, bude nad nama, kao što se mi u tebe uzdamo!
