Salmenes 30
1 Ein salme, ein song då huset vart vigt av David. Høgt vil eg lova deg, Herre, for du hev drege meg upp og ikkje late mine fiendar gleda seg yver meg.
Psalmus Cantici, in finem, in dedicatione domus David. Exaltabo te Domine quoniam suscepisti me: nec delectasti inimicos meos super me.
2 Herre, min Gud, eg ropa til deg, og du lækte meg.
Domine Deus meus clamavi ad te, et sanasti me.
3 Herre, du hev ført meg upp frå helheimen, du hev vakt meg upp til liv frå deim som fer ned i gravi. (Sheol h7585)
Domine eduxisti ab inferno animam meam: salvasti me a descendentibus in lacum. (Sheol h7585)
4 Syng lov til Herren, de hans trugne, og prisa hans heilage namn!
Psallite Domino sancti eius: et confitemini memoriae sanctitatis eius.
5 For ein augneblink varer hans vreide, ei heil levetid hans nåde; um kvelden kjem gråt til gjest, men til morgons vert det gledesong.
Quoniam ira in indignatione eius: et vita in voluntate eius. Ad vesperum demorabitur fletus: et ad matutinum laetitia.
6 Men eg sagde i min tryggleik: «Eg skal ikkje verta rikka i all æva.»
Ego autem dixi in abundantia mea: Non movebor in aeternum.
7 Herre, ved din nåde hadde du grunnfest mitt fjell; du løynde di åsyn, då vart eg forfærd.
Domine in voluntate tua, praestitisti decori meo virtutem. Avertisti faciem tuam a me, et factus sum conturbatus.
8 Til deg, Herre, ropa eg, og til Herren bad eg inderleg:
Ad te Domine clamabo: et ad Deum meum deprecabor.
9 «Kva vinning er det i mitt blod, i at eg fer ned i gravi? Kann mold prisa deg, forkynna din truskap?
Quae utilitas in sanguine meo, dum descendo in corruptionem? Numquid confitebitur tibi pulvis, aut annunciabit veritatem tuam?
10 Herre, høyr og ver meg nådig! Herre, ver min hjelpar!»
Audivit Dominus, et misertus est mei: Dominus factus est adiutor meus.
11 Du vende mi sorg um til dans for meg, du klædde av meg min syrgjebunad og gyrde meg med gleda,
Convertisti planctum meum in gaudium mihi: conscidisti saccum meum, et circumdedisti me laetitia:
12 so mi æra kann lovsyngja deg og ikkje tagna. Herre, min Gud, eg vil æveleg prisa deg.
Ut cantet tibi gloria mea: et non compungar: Domine Deus meus in aeternum confitebor tibi.
