Salmenes 30
1 Ein salme, ein song då huset vart vigt av David. Høgt vil eg lova deg, Herre, for du hev drege meg upp og ikkje late mine fiendar gleda seg yver meg.
Ra Anumzamoka kagra natranke'na fri vahe kumapina mani'noge'za nagri ha' vahe'mo'za ra zamagia e'neri'za nagefenkami otrazanki, kagra anampintira navre atirami'nanku, kagri kagia ahentesga hu'na rankagia kamigahue.
2 Herre, min Gud, eg ropa til deg, og du lækte meg.
Ra Anumzana nagri Anumzamoka, kagrama naza huogu'ma nunamuma hugenka, kagra nazeri kanamr40 'nane.
3 Herre, du hev ført meg upp frå helheimen, du hev vakt meg upp til liv frå deim som fer ned i gravi. (Sheol h7585)
Ra Anumzamoka nagra fri'na matipi uramiza hu'noanagi, anampinti navre atirami'nane. Ana nehunka nazeri kasefa hanke'na, fri'na fri vahe kumapina uorami'na kasefa hu'na mani'noe. (Sheol h7585)
4 Syng lov til Herren, de hans trugne, og prisa hans heilage namn!
Anumzamofo amage'ma nentza vahe'mota zagame huta Ra Anumzamofona husga hunenteta, ruotage'ma hu'nea zanku agia aheta humuse hunteho.
5 For ein augneblink varer hans vreide, ei heil levetid hans nåde; um kvelden kjem gråt til gjest, men til morgons vert det gledesong.
Na'ankure Ra Anumzamofo arimpa ahe'zamo'a zazatera meno ovugahie. Hianagi agri knare avu'avazamo'a, kasefa'ma huta manisuna kna'afina mevava huno vugahie. Hanima e'nigeta kenagera zavira ategahunanagi, nanterama ko'manetigeta musenkase hugahune.
6 Men eg sagde i min tryggleik: «Eg skal ikkje verta rikka i all æva.»
Hagi nagra maka'zama ante'na knare'ma hu'nama mani'noa kna'afima nagesama antahi'noana, mago'zamo'a nagritera eno nazeri kazara osugahie hu'na antahi'noe.
7 Herre, ved din nåde hadde du grunnfest mitt fjell; du løynde di åsyn, då vart eg forfærd.
Ra Anumzamoka kagra knare kavukva hunantenka nazeri hankavetinke'na agonamo'ma oti hankavetiaza hu'na oti hankaveti'noe. Hianagi kagrama kavugosama rukrahe hunka kamefi'ma hunaminke'na, nagra koro hu'noe.
8 Til deg, Herre, ropa eg, og til Herren bad eg inderleg:
E'ina hu'negu Ra Anumzamoka naza huogu kagritega krafage nehu'na, kasunku'ma hunante'naku nunamuna nehue.
9 «Kva vinning er det i mitt blod, i at eg fer ned i gravi? Kann mold prisa deg, forkynna din truskap?
Hagi nagrama fri'na fri vahe kumapima uramina kasrinuana, iza zagamera huno Ra Anumzamoka'ma, knare kavukva'ma nehana zankura kagia ahentesga nehuno, musena hugantegahie?
10 Herre, høyr og ver meg nådig! Herre, ver min hjelpar!»
Ra Anumzamoka nagrama nehuankea antahi'nenaminka, kasunkuma hunantenka naza huoguma nunamuma nehuana antahinaminka naza huo.
11 Du vende mi sorg um til dans for meg, du klædde av meg min syrgjebunad og gyrde meg med gleda,
Zavi'ma netoa zampintira nazeri muse hanke'na musena hu'na avo nehagoe. Ana nehunka nasunku kukenama hu'noa zana hate netrenka, kukenama hiaza hunka musezana eri hankre nantanke'na musenkase nehue.
12 so mi æra kann lovsyngja deg og ikkje tagna. Herre, min Gud, eg vil æveleg prisa deg.
E'ina hu'negu nagra fruhu'na omanigahuanki, nagu'areti hu'na Ra Anumzana nagri Anumzamoka kagritega zagamera hu'na, maka zupa susu hugante vava hugahue.
