< Salmenes 3 >

1 Ein salme av David, då han flydde for Absalom, son sin. Herre, kor mange mine fiendar er! Mange reiser seg imot meg.
Доамне, че мулць сунт врэжмаший мей! Че мулциме се скоалэ ымпотрива мя!
2 Mange segjer til mi sjæl: «Det finst ikkje frelsa for honom hjå Gud.» (Sela)
Кыт де мулць зик деспре мине: „Ну май есте скэпаре пентру ел ла Думнезеу!”
3 Men du, Herre, er min skjold, mi æra og den som lyfter mitt hovud.
Дар Ту, Доамне, Ту ешть скутул меу, Ту ешть слава мя ши Ту ымь ыналць капул!
4 Eg ropar høgt til Herren, og han svarar meg frå sitt heilage fjell. (Sela)
Еу стриг ку гласул меу кэтре Домнул ши Ел ымь рэспунде дин мунтеле Луй чел сфынт.
5 Eg lagde meg og sovna; eg vakna upp, for Herren held meg uppe.
Мэ кулк, адорм ши мэ дештепт ярэшь, кэч Домнул есте сприжинул меу.
6 Eg ottast ikkje for ti tusund av folk, som hev lægra seg imot meg rundt ikring.
Ну мэ тем де зечиле де мий де попоаре каре мэ ымпресоарэ дин тоате пэрциле.
7 Statt upp, Herre, frels meg, min Gud! For du hev slege alle mine fiendar på kinni, du hev knasa tennerne på dei ugudlege.
Скоалэ-Те, Доамне! Скапэ-мэ, Думнезеуле! Кэч Ту баць песте образ пе тоць врэжмаший мей ши здробешть динций челор рэй.
8 Herren høyrer frelsa til. Lat di velsigning vera yver ditt folk! (Sela)
Ла Домнул есте скэпаря: бинекувынтаря Та сэ фие песте попорул Тэу.

< Salmenes 3 >