Salmenes 25
1 Av David. Herre, til deg lyfter eg mi sjæl.
Dawid dwom. Awurade, me Nyankopɔn, wo mu na mede me werɛ hyɛ.
2 Min Gud, til deg hev eg sett mi lit; lat meg ikkje verta til skammar; lat ikkje mine fiendar gilda seg yver meg!
Wo so, me Nyankopɔn, na mede me ho to, mma mʼanim ngu ase, na mma mʼatamfo nso nni me so nkonim.
3 Ja, ingen av deim som ventar på deg, skal verta til skammar; men dei skal verta til skammar, som utan årsak bryt si tru.
Wɔn a wɔde wɔn ho to wo so no mu biara anim rengu ase da, mmom, wɔn a wɔyɛ kɔntɔnkye kwa no anim begu ase.
4 Herre, lat meg kjenna dine vegar, lær meg dine stigar!
Kyerɛ me wʼakwan, Awurade, na minhu wʼatempɔn.
5 Leid meg fram i di sanning og lær meg! for du er Gud, min frelsar, på deg ventar eg all dagen.
Fa wo nokware no so kyerɛkyerɛ me, efisɛ woyɛ Onyankopɔn, me Gyefo, na mʼani da wo so daa nyinaa.
6 Herre, kom i hug di miskunn og din nåde! for dei er frå æveleg tid.
Kae, Awurade, wo mmɔborɔhunu ne wo dɔ kɛse a ɛwɔ hɔ fi tete no.
7 Kom ikkje i hug min ungdoms synder og mine misgjerningar; kom meg i hug etter di miskunn for din godhug skuld, Herre!
Nkae me mmabun bere mu bɔne ne mʼatuatew akwan; kae me sɛnea wʼadɔe te, Awurade, efisɛ wuye.
8 Herren er god og rettvis; difor lærer han syndarar vegen.
Awurade ye na ɔteɛ; enti ɔkyerɛkyerɛ nnebɔneyɛfo nʼakwan.
9 Han leider dei audmjuke i det som rett er, og lærer dei audmjuke sin veg.
Ɔde ahobrɛasefo fa ɔkwan pa so na ɔkyerɛ wɔn nʼapɛde.
10 Alle Herrens stigar er nåde og sanning mot deim som held hans pakt og hans vitnemål.
Awurade akwan nyinaa yɛ ɔdɔ ne nokwaredi ma wɔn a wodi nʼapam mu ahyɛde so.
11 For ditt namn skuld, Herre, forlat meg mi skuld, for ho er stor!
Awurade, me bɔne so de, nanso wo din nti, fa kyɛ me.
12 Kven er den mann som ottast Herren? Honom lærer han den veg han skal velja.
Enti hena ne onipa a osuro Awurade? Ɔbɛkyerɛ no ɔkwan a wabɔ ama no.
13 Hans sjæl skal stødt bu i sæla, og hans avkjøme skal erva landet.
Obedi yiye wɔ ne nkwanna mu, na nʼasefo afa asase no sɛ wɔn agyapade.
14 Herren hev samlag med deim som ottast honom, og si pakt vil han kunngjera deim.
Awurade da nʼatirimsɛm adi kyerɛ wɔn a wosuro no; na ɔma wohu nʼapam.
15 Mine augo er stendigt vende til Herren, for han dreg mine føter ut or garnet.
Mʼani da Awurade so daa, efisɛ ɔno nko ara na obeyi mʼanan afi afiri mu.
16 Vend deg til meg og ver meg nådig! for eg er einsleg og arm.
Dan wʼani hwɛ me, na dom me, efisɛ meyɛ ankonam na meyɛ mmɔbɔ.
17 Min hjarteverk hev dei gjort stor; før meg ut or mine trengslor!
Me koma mu dadwen adɔɔso; yi me dadwen fi me so.
18 Sjå min armodsdom og mi møda, og forlat meg alle mine synder!
Hwɛ me haw ne mʼahohiahia na yi me bɔne nyinaa fi me so.
19 Sjå mine fiendar, at dei er mange! og dei hatar meg med rettarlaust hat.
Hwɛ sɛnea mʼatamfo adɔɔso ne ɔtan kɛse a wɔde tan me!
20 Vara mi sjæl og frels meg! Lat meg ikkje verta til skammar! for eg flyr til deg.
Bɔ me nkwa ho ban na gye me; mma mʼanim ngu ase, efisɛ me guankɔbea ne wo.
21 Lat uskyld og trurøkna verja meg, for eg ventar på deg.
Ma trenee ne nokware mmɔ me ho ban, efisɛ mʼani da wo so.
22 Å Gud, løys Israel ut or alle sine trengslor!
Gye Israel, Onyankopɔn, fi wɔn haw nyinaa mu.
